ชีวิตของคนที่ไม่มีเวลา

ก็คือผมคบกับแฟนสาวคนนี้มา2ปีผม รักเธอมากผมตั้งใจว่าจะขอเธอแต่งงาน ผมก็เลยทำงานจนไม่มีเวลาให้กับแฟนผม  ผมทำงานในวันหยุดก็ทำงาน
ผม ทำงาน วันจันทร์หาวันศุกร์ที่โรงบาลวันเสาร์อาทิตย์ผมทำ Part Time ที่คลินิก
มาถึงวันนี้เขาบอกผมว่าผมไม่รักเขาเลยผมไม่มีเวลาให้กันเลย แล้วเขาก็บอกผมว่าเขาเจอคนที่มีเวลาให้
และก็รักเขามากกว่าผม เขา ขอเลิกกับผม ยอมรับเลยว่าตอนนั้นผม ร้องไห้ หนักมาก แต่ผมเห็นเวลาที่เขาอยู่ ด้วยกันเขามีความสุขมาก ผมเห็นผมก็แอบดีใจและเเอบน้อย ใจที่ตัวเองไม่มีเวลาให้เขาเลยผม ควรมีเวลาให้พาเขาไป เที่ยวบ้าง พาเขาไปต่างประเทศบ้างผมมีหลายอย่างที่ผมอยากทำแต่ทำไม่ได้แล้วได้แต่น้อยใจตัวเองแล้วก็เสียใจที่ตัวเองไม่เคยพาเขาไปเที่ยวต่างประเทศเหมือนกับแฟนใหม่ของเขาแต่ผมก็ดีใจอยู่นะ เพราะผมทำสำเร็จได้อย่างหนึ่งก็คืออยากเขามีความสุขถึงแม้ว่า ตรงนั้นจะไม่มีผมอยู่ก็ตาม😊
ที่ตั้งกระทู้นี้ไม่ได้หวังให้เขากลับมา
เคอยากระบายแล้วก็ อยากบอก ทุกคนว่าถ้ามีแฟน
ให้รักแฟน เวลาที่ได้อยู่กับคนที่เรารักมันมี คุณค่ามากที่สุด อย่ามัวแต่ทำงานจนไม่มีเวลาให้แฟน
สุดท้ายนี้ผมขอขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบ
ขอให้ทุกคนรักกับแฟนนาน ที่สุดที่จะรักได้
ผมตั้งกระทู้ครั้งแรกถ้าผิดพลาดอะไรก็ขอโทษด้วยนะครับ🙏
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่