ในมุมเงียบสงบของเยอรมันนี  ถุงอาหารถูกแขวนไว้อย่างระมัดระวังสำหรับผู้ที่ขาดแคลน  ทั้งคนจน  คนหิว  และคนเปราะบาง 
ไม่มีการแสดงสาธารณะหรือแฟนคลับ  ไม่มีกล้องหรือวีดีโอทีจะจับภาพการกระทำ  มันเป็นเพียงท่าทางที่ไม่สามารถพูดเกี่ยวกับความ
ปรารถนาดีและบริการที่ทำด้วยความอ่อนน้อม  ถ่อมตนและความรู้สึกเห็นอกเห็นใจ

จากความเมตตาที่เงียบสงบนี้   โดยปราศจาก   ความต้องการใดๆ  ในการรับรู้  ทำหน้าที่เป็นเครื่องเตือนใจ  ที่ทรงพลังว่า 
ความเอื้ออาทรที่แท้จริงมักจะมองไม่เห็น  แต่ผลกระทบของมัน  คือความรู้สึกอย่างลึกซึ้ง

การบ่มเพาะวัฒนธรรมแบ่งปัน  ไม่โลภมาก  ไม่เห็นแก่ตัว  เข้าใจสิทธิของตัวเอง  ทำให้สังคมสงบสุข  เมื่อครั้งโควิดระบาด 
กัมบอลเคยนำของกินไปไว้  ที่ตู้ปันสุข  1 - 5  ครั้ง  แล้วก็พบว่า  มีแต่คนที่เอาไปเยอะๆ  แล้วหงายการ์ด  ก็ฉันจน  บ้านฉันคนเยอะ
เอาไปไม่ได้เหรอ  หรือการตั้งโรงทาน  ที่ท้ายสุด  เลิกโรงทานแบบเร็วที่สุด  แต่ก็ยอมรับว่า  บางวัดไม่เป็นแบบนั่น  คนเข้าแถวเป็นระเบียบ
มีหลายสิ่งที่อยากพูด  แต่ขอให้ภาพเป็นตัวเล่าเรื่อง  คนญี่ปุ่น  คนเยอรมันมีระเบียบแบบต้องใช้คำว่ามาก


ขอที่นำมาแขวน  มีทั้งอาหาร  และของใช้ที่จำเป็น  คนที่มาหยิบก็ไม่ต้องรู้สึกด้อยค่า  ในความเป็นมนุษย์ของตัวเอง  หยิบแค่พอใช้
อย่านำมาเปรียบเทียบ  ในการกระทำที่ต้องมีแสงไฟ  ออกสื่อ ฯลฯ  ไม่ดราม่าใดๆนะคะ  ไม่ถูกใจข้อความ  ผ่านไปค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่มาแวะเยี่ยมชมกระทู้ค่ะ