สวัสดีค่ะ
ตามหัวกท. เลยค่ะ
ที่บ้าน จขกท. จะกินข้าวโดยพร้อมเพรียงกัน กินพร้อมกัน เป็นช่วงเวลาดีๆในแต่ละวัน ตั้งแต่จำความได้ ทุกมื้ออาหาร ถ้าอยู่ด้วยกัน สมาชิกทุกคนในบ้าน จะมานั่ง กินข้าวด้วยกัน พูดคุยกันไปด้วย ใครไปเจอไปเห็น อะไรมาก็เอามาเล่าสู่กันฟัง
เหมือนเป็นช่วงเวลา ที่ได้ฮีลใจ เยียวยาจิตใจกันและกัน ในแต่ละวัน ตอนเด็ก พ่อแม่จะถามตลอด วันนี้เรียนเป็นไงบ้าง สนุกไหม ข้าวเที่ยงที่รร. อร่อยไหม พ่อดูข่าวอะไรมา ก็จะเอามาเล่า ว่านี่มีข่าวนี่นะต้องระวัง...
เราจะเป็นคนชอบกิน แต่ไม่ชอบแกะกุ้ง หอย ปู ปลา กุ้งก็จะกินทั้งเปลือก เคี้ยวไม่ได้ก็กลืนเลย พี่สาวจะบอก อย่ากินแบบนั้น นี่จะแกะให้ คอยแกะใส่จานให้ตลอด
มีพ่อแม่ แกะปลา แยกก้างให้ เวลาแกะส้มกิน พอเจอลูก ที่หวานอร่อย ก็บิแบ่งกันกินคนละกลีบ สองกลีบ ทั้งๆที่ส้มมีตั้งหลายโล แต่กลัวลูกอื่น ไม่อร่อยแบบลูกนี้ ครั้งนึง แม่ผ่าลูกยางป่ากิน แต่เช้ามืด ลูกนั้นอร่อยมาก แม่เดินขึ้นมาชั้นบน มาห้องนอนเรา บอก ลูกหนูอร่อยมาก หอมหวานมาก อ้าปากๆ ชิมดู
นี่ก็สะลืมสะลือ เคี้ยวไปแบบงงๆ พอกลืน แม่เช็ดปากให้ วนไปห้องนอนพี่กะน้องต่อ
จนกลายเป็นว่า เวลาได้กินอะไรอร่อยๆ ตอนอยู่นอกบ้าน ก็จะต้องแอบห่อ หรือเหลือกลับมาให้ที่บ้านกินด้วย เคยกลับบ้านไป ควักกระเป๋าสะพาย มาเปิด เรียกแม่กะพ่อ มากินขนมกล้วย ที่อยู่ตรงกลางระหว่าง จะเสียแหล่ไม่เสียแหล่ เพราะใช้เวลาเดินทางนาน แต่มันอร่อยอยากให้กินด้วยจริงๆ
ทุกมื้ออาหารที่กินข้าว ด้วยกัน สำหรับเรา จึงทั้งอร่อยและอบอุ่นหัวใจ
เวลาพ่อเลิกงานดึก แม่ก็จะจัดให้กินก่อน แต่พวกเรา สามพี่น้อง ก็บอกจะรอพ่อเสมอ บางทีรอจนหลับ พอพ่อมาแม่ก็ปลุกขึ้นมากินข้าว บางทีลืมตาได้ติ๊ดเดียว บางทีลืมตาไม่ขึ้น นั่งหลับตา เคี้ยวข้าวตุ้ยๆแก้มป่องๆไป จนโดนแซวว่า จะกินหรือจะนอน บอกให้กินก่อนก็ไม่กิน
จนกลายเป็นความเคยชิน โตมา 30+ ทุกวันนี้ ถ้ากลับบ้าน ก็ยังรอให้ทุกคนพร้อมหน้า แล้วกินข้าวพร้อมกันเสมอ
บางทีพี่สาว กำลังขับรถกลับมาจาก กทม. โทรบอกพ่อแม่ ถึงดึกนะ กินข้าวก่อนเลย พ่อแม่ ก็ไม่เคยกินก่อน รอกินพร้อมกันเสมอ เพราะรู้ว่า พอทุกคนโตขึ้น การจะหาเวลาว่าง ให้ตรงกัน มาเจอกัน เพื่อจะกินข้าวด้วยกัน เหมือนแต่ก่อนมันยาก เราทุกคนเลยไม่อยากพลาดโอกาส ที่จะได้กินข้าวด้วยกัน แม้อาจจะต้องรอกัน หลายนาที หลายชม. ก็เป็นการรอคอยที่คุ้มค่ามาก...
ตอนเด็ก ช่วงปิดเทอมจะถูกส่ง ไปอยู่บ้านตายาย และมีบ้านป้า ปลูกติดๆ อยู่ในรั้วเดียวกัน อาหารของกิน เยอะแยะมากมาย เหมือนที่บ้าน แต่ที่นั่น จะต่างคนต่างกิน ใครอยากกินตอนไหน ก็ตักกินเลย กับข้าว 4-6อย่าง ทำไว้เต็มหม้อ ทั้งขนมไทย เบเกอรี่ ขนมถุงๆ ที่ตายาย ญาติ ซื้อไว้ให้ไม่ขาด ทุกคนรักกันดีความสัมพันธ์ราบรื่น อาหารอร่อย แต่ไม่ได้ฟิวส์ กินไปคุยไป หัวเราะ ยิ้มไป
ล่าสุดเราไปเยี่ยมตายาย เราชวนยายกินข้าวพร้อมเรากะแม่ สังเกตดูยายกินได้เยอะมาก มากจนน้ากะป้าแซว
การกินข้าวพร้อมหน้ากัน มันอร่อยจริงๆนะ
แล้วที่บ้านคุณล่ะคะ ปกติ ถ้าอยู่บ้านด้วยกัน กินข้าวพร้อมกันไหม หรือกินคนละเวลา ใครสะดวกตอนไหนก็กินตอนนั้น ไม่รอกัน
กท.ยาวอีกแล้ว ลบแล้ว ลบอีก สั้นได้แค่นี้ล่ะ 5555
ปกติที่บ้านคุณ กินข้าวพร้อมกันไหมคะ หรือแยกกินแล้วแต่ใครสะดวกเวลาไหน?
ตามหัวกท. เลยค่ะ
ที่บ้าน จขกท. จะกินข้าวโดยพร้อมเพรียงกัน กินพร้อมกัน เป็นช่วงเวลาดีๆในแต่ละวัน ตั้งแต่จำความได้ ทุกมื้ออาหาร ถ้าอยู่ด้วยกัน สมาชิกทุกคนในบ้าน จะมานั่ง กินข้าวด้วยกัน พูดคุยกันไปด้วย ใครไปเจอไปเห็น อะไรมาก็เอามาเล่าสู่กันฟัง
เหมือนเป็นช่วงเวลา ที่ได้ฮีลใจ เยียวยาจิตใจกันและกัน ในแต่ละวัน ตอนเด็ก พ่อแม่จะถามตลอด วันนี้เรียนเป็นไงบ้าง สนุกไหม ข้าวเที่ยงที่รร. อร่อยไหม พ่อดูข่าวอะไรมา ก็จะเอามาเล่า ว่านี่มีข่าวนี่นะต้องระวัง...
เราจะเป็นคนชอบกิน แต่ไม่ชอบแกะกุ้ง หอย ปู ปลา กุ้งก็จะกินทั้งเปลือก เคี้ยวไม่ได้ก็กลืนเลย พี่สาวจะบอก อย่ากินแบบนั้น นี่จะแกะให้ คอยแกะใส่จานให้ตลอด
มีพ่อแม่ แกะปลา แยกก้างให้ เวลาแกะส้มกิน พอเจอลูก ที่หวานอร่อย ก็บิแบ่งกันกินคนละกลีบ สองกลีบ ทั้งๆที่ส้มมีตั้งหลายโล แต่กลัวลูกอื่น ไม่อร่อยแบบลูกนี้ ครั้งนึง แม่ผ่าลูกยางป่ากิน แต่เช้ามืด ลูกนั้นอร่อยมาก แม่เดินขึ้นมาชั้นบน มาห้องนอนเรา บอก ลูกหนูอร่อยมาก หอมหวานมาก อ้าปากๆ ชิมดู
นี่ก็สะลืมสะลือ เคี้ยวไปแบบงงๆ พอกลืน แม่เช็ดปากให้ วนไปห้องนอนพี่กะน้องต่อ
จนกลายเป็นว่า เวลาได้กินอะไรอร่อยๆ ตอนอยู่นอกบ้าน ก็จะต้องแอบห่อ หรือเหลือกลับมาให้ที่บ้านกินด้วย เคยกลับบ้านไป ควักกระเป๋าสะพาย มาเปิด เรียกแม่กะพ่อ มากินขนมกล้วย ที่อยู่ตรงกลางระหว่าง จะเสียแหล่ไม่เสียแหล่ เพราะใช้เวลาเดินทางนาน แต่มันอร่อยอยากให้กินด้วยจริงๆ
ทุกมื้ออาหารที่กินข้าว ด้วยกัน สำหรับเรา จึงทั้งอร่อยและอบอุ่นหัวใจ
เวลาพ่อเลิกงานดึก แม่ก็จะจัดให้กินก่อน แต่พวกเรา สามพี่น้อง ก็บอกจะรอพ่อเสมอ บางทีรอจนหลับ พอพ่อมาแม่ก็ปลุกขึ้นมากินข้าว บางทีลืมตาได้ติ๊ดเดียว บางทีลืมตาไม่ขึ้น นั่งหลับตา เคี้ยวข้าวตุ้ยๆแก้มป่องๆไป จนโดนแซวว่า จะกินหรือจะนอน บอกให้กินก่อนก็ไม่กิน
จนกลายเป็นความเคยชิน โตมา 30+ ทุกวันนี้ ถ้ากลับบ้าน ก็ยังรอให้ทุกคนพร้อมหน้า แล้วกินข้าวพร้อมกันเสมอ
บางทีพี่สาว กำลังขับรถกลับมาจาก กทม. โทรบอกพ่อแม่ ถึงดึกนะ กินข้าวก่อนเลย พ่อแม่ ก็ไม่เคยกินก่อน รอกินพร้อมกันเสมอ เพราะรู้ว่า พอทุกคนโตขึ้น การจะหาเวลาว่าง ให้ตรงกัน มาเจอกัน เพื่อจะกินข้าวด้วยกัน เหมือนแต่ก่อนมันยาก เราทุกคนเลยไม่อยากพลาดโอกาส ที่จะได้กินข้าวด้วยกัน แม้อาจจะต้องรอกัน หลายนาที หลายชม. ก็เป็นการรอคอยที่คุ้มค่ามาก...
ตอนเด็ก ช่วงปิดเทอมจะถูกส่ง ไปอยู่บ้านตายาย และมีบ้านป้า ปลูกติดๆ อยู่ในรั้วเดียวกัน อาหารของกิน เยอะแยะมากมาย เหมือนที่บ้าน แต่ที่นั่น จะต่างคนต่างกิน ใครอยากกินตอนไหน ก็ตักกินเลย กับข้าว 4-6อย่าง ทำไว้เต็มหม้อ ทั้งขนมไทย เบเกอรี่ ขนมถุงๆ ที่ตายาย ญาติ ซื้อไว้ให้ไม่ขาด ทุกคนรักกันดีความสัมพันธ์ราบรื่น อาหารอร่อย แต่ไม่ได้ฟิวส์ กินไปคุยไป หัวเราะ ยิ้มไป
ล่าสุดเราไปเยี่ยมตายาย เราชวนยายกินข้าวพร้อมเรากะแม่ สังเกตดูยายกินได้เยอะมาก มากจนน้ากะป้าแซว
การกินข้าวพร้อมหน้ากัน มันอร่อยจริงๆนะ
แล้วที่บ้านคุณล่ะคะ ปกติ ถ้าอยู่บ้านด้วยกัน กินข้าวพร้อมกันไหม หรือกินคนละเวลา ใครสะดวกตอนไหนก็กินตอนนั้น ไม่รอกัน
กท.ยาวอีกแล้ว ลบแล้ว ลบอีก สั้นได้แค่นี้ล่ะ 5555