ช่วยปลอบใจแม่คนนี้ทีค่ะ

ช่วยปลอบใจความเป็นแม่ที่วันนี้ไม่มีปัญญาจะให้ลูกได้เรียนต่อมหาวิทยาลัยได้ทั้งๆที่ลูกพยามเรียนได้มาเป็นอย่างดี ลูกเสียใจมากๆแม่เองก็ไม่รู้จะปลอบลูกยังไงเพราะตัวเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน เราพยามทำใจกันมาพักใหญ่ๆแล้วแต่พอถึงเวลาที่เพื่อนๆเค้าได้ไปต่อกัน ลูกก็ทำใจไม่ได้เลย พยามคิดหาคำมาปลอบลูกแต่ก็คิดไม่ออกมีแต่น้ำตาที่ออกมาไม่หยุด กราบขอความกรุณาช่วยทีนะคะว่าควรจะพูดกับเค้ายังไง จขกท ไม่มีรู้จะคุยกับใครจริงๆ ขอโทษที่รบกวน
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 16
อย่าคิดเยอะครับ คิดทีละขั้นทีละตอน
1. เด็กจะเรียนอะไรต่อ คณะอะไร เรียนจบมาจะได้ขนาดไหน ถ้าดีจริงไม่น่ากลัวครับ อีก 4-6 ปีก็สบาย
2. สอบให้ได้ก่อน คือขั้นตอนต่อไป
3. สอบได้ก็ค่อยหาทางต่อไป คณะดีๆ ทุนเยอะ เรียนดีไม่น่ากลัว จนก็ไม่น่ากลัวแบบที่หลายความคิดเห็นบอก ทุนเยอะครับ มองหาดีๆ มหาวิทยาลัยเอกชนมีทุนฟรีตลอดจนจบก็เยอะครับ ลองคุยกับครูแนะแนวหรือครูประจำชั้นที่โรงเรียน อย่าอายที่เราจน
4. ตอนนี้ต้องขยัน ไม่มีเงิน ช่วยๆกันหาเงินเก็บไว้ก่อนครับ ทำๆไป จังหวะดีๆ ทำดี มีคนช่วยแน่นอนครับมีเวลาก่อนจะเข้าไปเรียน (เดาจาก timeline นะครับ น่าจะยังไม่จบ ม.6)
ทุกอย่างมีทางออกครับ ขอเราตั้งใจจะทำมันเท่านั้นเอง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่