ในยามตกทุกข์ได้ยาก  หลายท่านอาจจะมีข้อธรรมสำหรับปฏิบัติเพื่อให้ความทุกข์ร้อนในใจเบาบางลงไป
จะได้กินนอนได้อย่างปกติ  สำหรับ จขกท เห็นว่า ข้อธรรมที่ดีมากในยามตกทุกข์ได้ยากรุนแรง คือ :

ธรรมมะของพระพุทธองค์ที่ท่านสอนว่า
1.ทุกอย่างในโลกในจักรวาลนี้ประกอบด้วยธาตุสี่เหมือนกัน : ดิน น้ำ ลมไฟ  อุตุธาตุ 
2.ทุกอย่างในโลกในจักรวาลนี้ ไม่มีสิ่งใดควรค่าแก่การจะเข้าไปให้คุณค่า ยึดถือ หรือคำนึงให้เร่าร้อนเลยเพราะ
เสมอกันในลักษณะ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เปลี่ยนแปลงไปมาอยู่เสมอ

สรุป คล้ายแบบที่ท่านพระพุทธทาสภิกขุท่านเทศน์สอนว่า  ไม่มีสิ่งใดควรค่าแก่การยึดมั่นถือมั่นเลย ตั้งแต่ตัวเรา
ส่วนหนึ่งส่วนใดของตัวเรา ไปจนถึงสากลจักรวาล.

ใครที่กินไม่ได้นอนไม่หลับด้วยเรื่องใด ลองพิจารณาตามนี้ดู

ท่านอื่นอาจจะมีข้อธรรมของท่าน ลองมาบอกกัน  แลกเปลี่ยนกันบ้าง