เป็นเรื่องจริงของเราเองค่ะ พยายามจะหาคำตอบแต่ไม่ได้
เรื่องคือว่า...ช่วงนั้นเราลาออกจากที่ทำงานสาเหตุเพราะเพื่อนร่วมงานค่ะ ขอเล่าตั้งแต่แรกเลยก็แล้วกันนะคะ
เราทำงานที่ บ. แห่งหนึ่งค่ะ สวัสดิการดีเลยค่ะ ถึงหัวหน้าจะ ปสด ไปบ้าง 😂🤣  เราอยู่ในตำแหน่ง Assistant Supervisor ค่ะ ก็ถือว่าดีมากเลยนะ และใช่ค่ะ ด้วยตำแหน่งเราพิจารณารับพนักงานมาหลายคนและทุกคนก็น่ารักกับเราเสมอ แต่จนวันหนึ่ง เรารับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาค่ะ น้องเขาดูอยากทำงานมาก แต่ตำแหน่งที่เขาต้องการมาสมัคร วุฒิเขาไม่ถึงค่ะ เราก็ด้วยความเป็นคนขี้สงสารเห็นใจเขาไปทั่วแหละ 555
ก็คุยกับหัวหน้า จนเรารับน้องเข้ามาได้  นัดวันทำงานยื่นเอกสารให้พอถึงวันเริ่มงาน  เราก็สอนค่ะ พนักงานทุกคนเราตั้งใจสอนมากๆ เพราะเรารู้ดีว่าความเคว้งคว้าง เป็นยังไง เราก็ไม่อยากให้ึนอื่นรู้สึกแบบนั้นเหมือนที่เราเคยรู้สึกเพราะมันแย่มากจริงๆ 
เราเป็นคนรับต้องเข้าทำงาน ด้วยการไปคุยกับหัวหน้า ขอร้องเขานี่แหละ 555 เพราะสงสารน้องเขา
นี่แหละ จุดเริ่มต้น ของเรา
เราเริ่มสอนน้อง ทุกอย่าง ทุกขั้นตอน คือสอนน้องจาก0
จนถึง100 และเกินร้อยเลยล่ะ 555
และแล้วน้องก็คุยกับเราว่าอยากทีตำแหน่งเท่าเราค่ะ
เพราะอยากช่วยเรา เห็นว่าเราเหนื่อย
ลืมบอก!!!!จริงๆตำแหน่งเราต้องมี 3 คนต่อสาขาค่ะ
แต่สาขาเรามีคนเดียว5555 และเป็นสาขาใหญ่ใจกลางเมืองทองธานีด้วยแหละ คิดดูสิคะ 
และค่ะ เรา เอาอีกแล้วค่ะ ไปอีกค่ะ ไปคุยกับหัวหน้า55555
เป็นไปตามคาดเลยค่ะ.....ด้วยตัวน้องและตัวเราที่ช่วยดันๆๆๆๆๆๆ น้องได้ขึ้นค่ะ ดีใจแหละ เราก็แบบมีคนช่วยทำงานซะที5555....
พอแจ้งปรับตำแหน่งเราก็เริ่มเลยค่ะ สอนค่ะ สอนทุกอย่าง ไม่มีกั๊ก เพราะ ถ้าวันไหนที่เราหยุดเราก็ไม่อยากให้น้องมีปัญหาคร้าาาา แหมมมม  นางเอกคนดี สวยๆ กลัวเขาไม่เข้าใจทำคลิปสอนไปอีก ทำไฟล์ขึ้นมา เพื่อสอนเลย ตี2-3 ทุกทีค่อยได้นอน ทุ่มเทมากแม่คุณ 
และประมาณเดือนกรกฎาคม2024ค่ะ ปัญหาเริ่มเกิดละ
น้องพนักงานคนอื่นๆ บอกว่า ขอแทนตัวเองว่า Am และน้องคนนั้นว่า 1 นะคะ
พี่ Am ค่ะ/ครับ พวกเรารู้สึกไม่โอเคเลย 1 ชอบต่อว่าหรือสั่งพวกเราต่อหน้าลูกค้าเยอะ ๆ ซึ่งเราก็รับฟังทุกคนทุกเสียง มีการปรึกษาหัวหน้าและเรียกพนักงานทุกคนคุยรายบุคคล และเป็นเสียงเดียวกันหมดเลยตอ 1 ชอบต่อว่าหรือสั่ง ทำให้ตัวของพนักงานคนนั้นเกิดความอับอาย 
เรากับหัวหน้าก็แก้ปัญหาขั้นที่1คือการ เรียก 1 มาคุยและตักเตือนตามขั้นตอนและกฎ ซึ่งโอเค ทุกอย่างควรจะจบใช่มั้ย แต่ไม่ค่ะ  หน้าสาขา 1 ประพฤติตัวดีขึ้น แต่เขาคงโกรธเราหรือยังไงอันนี้ก็เราไม่ทราบ 
เขาเริ่มไม่สนใจในสิ่งที่เราบอก
เริ่มทำงานเองเพราะเขาทำได้แล้ว
ไม่มีการปรึกษาเรา ตัดสินใจเอง ถ้าว่าง่ายๆก็คือข้ามหัวเรานี่แหละ 555
ค่ะ วันนึงซึ่งเราหยุดค่ะ 1 ได้มีการเข้าถึงและพูดคุยกับหัวหน้าโดยตรง เพราะตำแหน่ง 
สิ่งที่เราไม่คาดคิด และ แท่นนนนนแด้นนนนน เกิดแล้ว
เราโดนเรียกคุยค่ะ แต่คือ วันหยุดเราจะปิดแจ้งเตือนกรุ๊ปงานแล้วไปใช้เวลากับลูกกับครอบครัว  แล้วคือหัวหน้า แท็กชื่อด่าเรา กลางกรุ๊ปกลุ่มแชท ใจความคือ 1 ทำงานไม่ได้ 1งาน  ทำให้หัวหน้าส่งงานต่อผู้ใหญ่ไม่ได้เพราะสาขาของเรา  ค่ะ หัวหน้าสอบถาม1 แล้ว แต่1 ตอบว่า เป็นเพราะเราค่ะ เราไม่เคยสอนงานเขาค่ะ จึงอยากคุยกับเราแต่ไม่โทรหาส่วนตัว กลับเอาเราไปด่าลงกลุ่ม 5555
เรามารู้ก็คือเย็นแล้วค่ะ เพราะวันนั้นคือตั้งใจใช้เวลากับครอบครัวจริงๆ ก็เอาโทรศัพท์ไว้บนบ้านชั้น2
และลงมาอยู่ข้างล่าง กับทุกคนหน้าบ้านชั้น1 เพื่อทำอาหารทำกิจกรรมต่างๆ จนเย็นประมาณ 17.00 น. ก็หมดละหยุด
เก็บของทำความสะอาดเรียบร้อยก็ขึ้นห้องก็เลยจับโทรศัพท์มาดูตามปกติ แล้วก็นั้นแหละค่ะ เพิ่งรู้ตัวว่าโดนด่า และ กลายเป็นเราผิด เพราะ ไม่ตอบกลับ เพราะเงียบ เราก็งงเลยทีนี้ ก็ไล่อ่าน พอถงคำว่า  เราจำได้ดีเลย แบบนี้เลยค่ะ   * เนื่องจากพี่ Am ไม่เคยสอนงานหนูค่ะ หนูยังไม่เคยทำ หนูไม่ได้ทำเพราะทำไม่เป็นค่ะ ของอภัยด้วยค่ะ

ตัดภาพมาที่เราค่ะ งงงงงงงงงในงงงงงงงงง แบบห้ะ!!!
แบบอึ้งค่ะ ทุกอย่างคือทำไม ทำไม ทำไม ในหัวคือคำถามเต็มไปหมด 
เรายอมนอนดึกเพื่อทำไฟล์/วิดีโอต่างๆ เพื่อสอน 
เราไม่เคยปิดสายเขา โทรตอนไหนคือรับทุกสาย
ถ้าไม่ได้รับก็โทรกลับทันทีที่เห็น
อะไรที่น้องเขาทำแล้วมันผิด เราก็ตามแก้ให้ตลอด

ไม่เคยโทษหรือด่าอะไรเขาเลย เพราะเราเข้าใจว่าการทำผิดไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น คือง่ายๆไม่มีใครอยากทำผิดหรอกเนอะ ใครจะอยากทำแล้วกลับมาแก้ไข และน้องก็คงไม่เข้าใจ อาจจะยังยากไปหรืออะไรก็แล้วแต่ค่ะ.เราคิดว่าเราสอนไม่ดีหรือเปล่า ตรงไหนบกพร่อง หรือผิดพลาด
เราก็เรียกน้องมาเพื่อดูให้ชัดเจนและเข้าใจ ถึงแม้ว่างานตัวเองจะกองท่วมหัวเท่าเขาพระสุเมรุ ก็จะสอนก่อน  ส่วนเรื่องตัวเองคือเดี๋ยวค่อย.... 555
.
.
.
 กลับมาต่อ
....ค่ะ หลังจากอ่านทุกข้อความเราก็รีบติดต่อทั่งน้องทั้งหัวหน้า น้องไม่รับสาย
หัวหน้า...บอกให้เราพิจารณาตัวเองค่ะ 
จำได้ดีเลย ว่า เธอจะห่วงความรู้ไว้ทำไม หรือ อิจฉากลัวร้องะเก่งกว่าเหรอ  จะให้หนังสือฯเตือนกับเรา และให้เราย้ายไปสาขาอื่น ทั้งที่เราอยู่ตรงนี้มาตลอดแบกคนเดียวมาตลอดเราก็โอเคพอเถอะ   และในที่สุดเราก็หยุดทุกอย่างด้วยคำว่า หนูขอลาออกค่ะ พรุ่งนี้จะเข้าไปเขียนใบลาออก

ในระหว่างที่เขาว่าเรา ถามว่าโกรธมั้ย ตอนแรกก็โกรธค่ะ โกรธมาก แบบอยากจะพุ่งซัดหน้าซะ แต่เราก็พยายามไม่พูด ไม่ด่า และตั้งสติ นึกถึงหน้าทุกคนที่รัก ใจเย็น และพูดว่าขอลาออก ทั้งน้ำตา น้ำตาจริงค่ะ
วันต่อมาเราก็มาเขียนใบลาออกที่บ. ให้ถูกต้องทุกอย่างเรียบร้อย มีการนับทรัพย์สินทุกอย่างของเราครบเรียบร้อย จะกลับละ แต่ทุกคนคะ วินาทีบีบหัวใจ พนักงานคนอื่นมายืนรอส่งเรา เอ่อลืมบอก มี MOU 2คน *พม่า ค่ะ 
ทุกคนบอกเราว่า พี่ครับ/คะ ไม่ไปได้มั้ย อย่าไปเลยนะ สงสารพวกเราเถอะ ทำไมพี่ Am ต้องไป คนที่ต้องไปคือ1สิ เรา น้ำตาแตกคาที่เลยค่ะ เรารักพวกเขามาก ให้ใจกับทุกคนและทุกคนก็คงให้ใจกับเรา ไม่งั้นร้านใหญ่ขนาดนี้เราดูแลคนเดียวไม่ได้หรอกใช่มั้ยคะ 
และค่ะ..... เราเลือกแล้ว ไม่กลับไม่ถอยเด็ดขาด เราบอกลา กอดกับทุกคน เชื่อมั้ยคะ พอลับตาทุกคนเราปล่อยโฮแบบไม่เก็บเลย เหมือนคนบ้าเลยค่ะ 5555 ไม่เอาอะไรเลย
ขาหมดแรงทรุดลงไปร้องไห้ปานใจจะขาดทรมานสุดๆ 
แฟนโทรมาชวนคุยก็ดีขึ้นขับรถกลับบ้านได้ 5555
แล้วจากวัน15/9/2024 จนผ่านมาประมาณเกือบๆ2เดือน
เรานำหนักลด 22 กิโลค่ะ จากอ้วงๆคือผอมจนเสื้อผ้าหลวมกางเกงใส่ไม่ได้ 5555 แต่สวยขึ้นค่ะ หน้านี้วีเชฟมาเธออ
อาการหนักแค่ไหน นอนไม่หลับ ไม่หิว ไม่ไปไหน ไม่อยากเจอใคร ยิ่งหนักขึ้นไปอีกเพราะค่าใช้จ่าย บัตรเครดิต งวดรถต่างๆ โทรเข้ามา และแล้วเราก็ป่วยค่ะ  เลือดไหลออกหูทั้ง2ข้าง ก็รักษากันไป จนหาย กลับบ้าน มันควรจบนะ แต่ไม่ ค่ะ มีต่อ....