แต่ละคนก็อาจจะมีประสบการณ์และเงื่อนไขของความสนิทไม่เท่ากัน แต่ถ้าจากประสบการณ์ของผม สนิทน้อยลงครับ

ผมกับเพื่อนสนิทเราสนิทกันมากขนาดที่แชร์กันได้ทุกเรื่องไม่ว่าเรื่องเล็กใหญ่ ตัวติดกันตลอด พอเค้ามีแฟน ทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไป เริ่มมีระยะห่าง เริ่มมีกำแพงที่เราไม่สามารถข้ามได้อีกต่อไปก่อตัวขึ้นระหว่างเรากับเค้า เรื่องราวต่างๆ ในชีวิตของแต่ละคนที่เคยร่วมแบ่งปันกันก็น้อยลงเรื่อยๆ สิ่งที่ไม่สะดวกใจที่จะบอกเล่าให้เราฟังก็จะมากขึ้น ถึงปากเค้าจะบอกว่าเหมือนเดิม แต่มันไม่เหมือนเดิมหรอกครับ มันสัมผัสได้ ความห่างเหินนี้มันเริ่มมากขึ้นจนถึงขั้นที่ถ้าเรามีปัญหาชีวิตอะไรสักอย่างเค้าก็จะไม่ใช่คนที่เราจะขอคำปรึกษาเป็นคนแรกได้อีกต่อไป ความสัมพันธ์ของเราก็เลยปรับลงมาเหลือเพียง "เพื่อน" โดยปริยาย ซึ่งอย่างที่บอกว่าเงื่อนไขความสัมพันธ์ของแต่ละคู่มันไม่เท่ากัน ใครที่สนิทกับเพื่อนประมาณนึงและตัวเพื่อนเองไม่ได้ปฏิบัติกับเราในทางที่ทำให้อึดอัดมากเกินไป และยังรักษาความแน่นแฟ้นไว้ได้ ก็ขอแสดงความยินดีด้วยครับ

Friendship Breakup มันเจ็บปวดไม่ต่างอะไรกับคนอกหักเลยเพราะเพื่อนเคยเป็นเสมือนโลกทั้งใบของเรา แต่จากเหตุการณ์นี้ก็ทำให้ผมเรียนรู้ที่จะเลิกผูกความสุขของตัวเองไว้กับใคร ถือว่าอย่างน้อยมันก็มีข้อดีที่ทำให้เราได้เติบโตขึ้นอีกขั้นนะครับ เพราะไม่วันนี้ก็วันหน้า เหตุการณ์นี้ก็จะมาถึงอยู่ดี ต่อให้เพื่อนไม่มีแฟน ก็อาจมีเรื่องอื่นที่ทำให้ต้องห่างกัน เช่น การแยกย้ายไปเติบโต พอสังคมเปลี่ยน ประสบการณ์ที่เคยมีร่วมกันก็จะน้อยลง ทัศนคติที่มีต่อเรื่องต่างๆ ก็เปลี่ยน มาคุยกันอีกทีก็อาจจูนกันไม่ติดอีกต่อไปแล้ว มันมีปัจจัยอีกหลายอย่างมากๆ เลยครับ

ความเจ็บปวดของคุณผมเข้าใจดีครับ เพื่อนก็ไม่ได้ผิด แต่ความเจ็บปวดของเรามันก็เป็นของจริงเช่นกัน เพราะงั้นให้เวลาทำหน้าที่ของมัน ปรับ position ในความสัมพันธ์นี้ใหม่ แล้วเอาความสุขกลับมาไว้ที่ตัวเองนะครับ สู้ๆ