ฉันกับลูกพี่ลูกน้องของฉันที่เป็นผู้หญิงแล้วฉันเป็นผู้ชายพวกเราสองคนสนิทกันมาตั้งแต่สมัยเด็กแต่พวกเราก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันมักจะได้เจอกันตอนที่ได้ไปบ้านแม่เฒ่าพวกเราเวลาเจอกันก็มักจะตัวติดกันตลอดเวลามักจะทำอะไรด้วยกันเสมอแต่ตอนที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ติดต่อกันผ่าน facebook คุยกันผ่านแชทบ้างหรือโทรคุยกันบ้างเป็นบางครั้งอาจจะมีทะเลาะหรือโกรธกันบ้างก็ตามประสาพี่น้องแต่สุดท้ายก็จะคืนดีกันเพราะเราสองคนมักจะแสดงความรู้สึกออกมาตรงๆโกรธก็คือโกรธจะก็คือโกรธเวลาว่างของทั้งสองคนก็มักจะชวนกันมาโทรคุยหรือโทรเล่นเกมหรือชวนดูหนังเวลาฉันมีปัญหาหรือฉันไม่สบายใจก็จะทักไปที่ลูกพี่ลูกน้องคนนี้เพื่อไปปรึกษาหรือไประบายปัญหาอยู่ทุกครั้งแต่พอมาถึงวันนี้ทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยนไปเมื่อเริ่มมีผู้ใหญ่เข้ามาแทรกแซงบอกว่าสนิทกันเกินไปมันไม่เหมาะสมคนภายนอกดูเข้ามาแล้วมันดูเหมือนกับแฟนซึ่งพวกเราก็ไม่เถียงเพราะคนส่วนใหญ่ที่เห็นพวกเราอยู่ด้วยกันตอนแรกก็มักจะคิดกันไปเสมอว่าเป็นแฟนกันแต่ที่จริงเป็นแค่ลูกพี่ลูกน้องไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปเลยจนถึงที่แม่เฒ่าของฉันพูดออกมาว่าอย่าไปทำตัวสนิทสนมกับลูกพี่ลูกน้องเยอะเกินไปมันดูไม่ดีอย่าไปโทรคุยเล่นถ้ามีธุระค่อยโทรไปอย่าไปหยอกอย่าไปแกล้งอย่าทักไปชวนคุยเวลาที่อยู่ด้วยกันก็ทำตัวห่างๆกันหน่อยเพราะฉันทักไปบอกเรื่องนี้กับลูกพี่ลูกน้องฉันถามว่าพ่อแม่ของเธอคิดยังไงก็บอกว่าแม่ไม่ได้คิดอะไรคุณแม่พูดว่าพี่น้องจะสนิทกันก็เป็นเรื่องปกติแล้วฉันถามว่าคุณพ่อล่ะของเธอคิดยังไงเขาบอกว่าคุณพ่อก็คิดเหมือนกับแม่เฒ่าอยากจะเว้นระยะห่างกันบ้างส่วนตอนนี้มันส่งผลต่อพวกเราเป็นอย่างมากเพราะพวกเราก็อยู่กันแบบนี้กันมาตั้งนานแล้วตั้งแต่สมัยเด็กแต่จู่ๆก็มาเจอมุมมองแบบนี้มันก็ปรับตัวกันไม่ถูกเวลาเจอหน้ากันจะต้องปรับตัวกันยังไงเพื่อให้ผู้ใหญ่สบายใจแล้วเป็นผลดีของพวกเราที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีเอาไว้ต่อไปแต่ตอนนี้สิ่งที่พวกเราตกลงที่จะเลือกกันก็คือการบล็อกช่องทางการติดต่อเอาไว้ก่อนจะบล็อกเจ้าทางการติดต่อจนถึงเดือน 10 วันที่ 11แล้วค่อยกลับมาคุยกันเพื่อให้เรื่องทุกอย่างมันเงียบลงไปก่อนเพื่อให้ผู้ใหญ่รู้สึกสบายใจเพื่อให้ทุกคนที่ไม่เห็นด้วยได้สบายใจแล้วฉันควรทำยังไงดีถึงจะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกันเอาไว้ต่อไปโดยที่ไม่ต้องมีปัญหากับใคร