ผม ได้ฟังเรื่องนี้ แล้วกลับเห็นต่างออกไป
ผม นึกได้ 2 อย่าง ถึงสาเหตุของโรคนี้

1 คือ นิสัยการ"ล่าแม่มด"
นิสัยนี้เกิดจาก คำสอนที่ดี คือ การแก้ปัญหาเราต้องแก้ที่ต้นเหตุ
แต่เมื่อเวลาผ่านไป การหาสาเหตุของปัญหา แทนที่มุ่งไปที่"ตัวปัญหา" แต่การเป็น มุ่งไปที่ "อะไรสร้างปัญหา"
เช่น งานกลุ่มไม่เสร็จ เพราะ นายเอไม่มาทำงาน 
_ปัญหาคือ นายเอไม่มาทำงาน
_แต่ทุกวันนี้ มองที่ นายเอ  คือ ปัญหา
พอแยกออกไหมครับว่าต่างกันอย่างไร
เพราะ แบบแรก เราจะมุ่งไปที่ ทำไมนายเอ ถึงไม่มา หาสาเหตุไปอีก เช่น เขาป่วย หรือ อะไร แล้ว ก็มองหาวิธีแก้ปัญหานี้
แต่แบบหลัง จะมองว่า นายเอ คือ ปัญหา การแก้คือ กำจัดนายเอ หรือ ลงโทษนายเอเสียเลย
หรือคือว่า มุ่งแต่จะหาคนผิด เพื่อให้เขารับผิดชอบ
แต่ไม่ได้มุ่งไปที่"ปัญหา"จริงๆ

2 คนพวกนี้ เป็นคนอ่อนโยนหรือดีในระดับหนึ่ง
เช้น มีปมเรื่องพ่อแม่ แต่ไม่อยากโทษว่าพ่อแม่ผิด เลยพยายามคิดว่า ตนเองผิดอะไร
หรือ โดนแฟนทิ้ง แล้วไม่อยากโทษแฟนเพราะรัก เลยพยายามหามองว่าตนเองผิด และผิดอะไร
หรือโดนโกง แทนที่จะมองโทษคนโกงเป็นหลัก แต่กลับโทษตัวเองเป็นหลักว่าแย่ทำให้คนอื่นโกงได้

เพราะ เมื่อ ล่าแม่มดแล้ว ได้ผลแล้ว บวกกับที่ตนเอง ไม่อยากทำร้ายคนอื่น ก็จะโยนความผิดนี้มาที่ตนเอง
และเมื่อ ทำบ่อยเข้า ก็จะเข้าสู่โหมด ออโต้
ภาวะซึมเศร้า ก็อยู่ไม่ไกลแล้ว

สังเกตจากที่ว่า คนเลว ไม่เป็นโรคนี้
คนรุ่นก่อนๆ หายากมากที่จะเป็นโรคนี้
และ พฤติกรรม"การล่าแม่มด"เพิ่งจะถูกนำมาเป็นวิธีแก้ปัญหาเมื่อไม่นานมานี้เอง เลยมีคนรุ่นใหม่ที่ประสพการณ์น้อย
ไม่รู้จักการแก้ปัญหาที่ถูกต้อง แล้วใช้วิธีล่าแม่มด ในการแก้ปัญหา

______
ทั้งหมดนี้ เป็นการ คิดอาเองของผม
ถ้ามีข้อบกพร่องตรงไหนขออภัยด้วยครับ
และท่านใด พอจะเสนอแนะ ได้ว่า วิธีคิดของผม ผิดตรงไหน จักดียิ่งครับ และจะดีไปอีกถ้าจะเสนอแนะสิ่งที่ดีกว่านี้ให้ผมได้รู้เพิ่มด้วยครับ