สวัสดีครับ ตอนนี้ผมเรียนอยู่มหาลัย ปีหน้าจบแล้วครับ ตอนนี้กำลังประสบปัญหาทางการเงินและสุขภาพจิตครับ ขอเกริ่นก่อนนะครับ ว่าตอนนี้ที่บ้านผมมีรายได้หลักมาจากธุรกิจค้าขาย ซึ่งก็ขาดทุนมา3 ปีแล้วครับ เพราะรุ่นพ่อกับแม่ผมบริหารไม่ดี แถมใช้เงินไม่คิด เช่น ทุบบ้านเก่าสร้างบ้านใหม่ + รีโนเวตร้านใหม่ ซึ่งก็ไปกู้เงินมาทำซะด้วย
ก่อนหน้าที่จะทำร้านกับบ้านใหม่ ผมใช้ชีวิตค่อนข้างมีความสุข แต่หลังจากทำร้านกับบ้านใหม่ ก็มีหนี้ก้อนโตโผล่มาเดือนละ 40,000 จากทุกที ที่ไม่มีหนี้เลย เพราะร้าน คุณตาผมก็เป็นคนสร้างเองกับมือ(ตาเป็นช่าง+รับเหมา แต่ตาเสียไปแล้วครับ) ส่วนบ้านหลังเก่าก็ไม่ได้ผ่อนครับ ตากับเพื่อนช่วยกันสร้าง เสียแค่ค่าวัสดุ
ยอดขายเดิมจากเดือนละประมาณ 80,000 หักนู่นนี่ รายได้ก็ตกประมาณเดือนละ 50,000 ต่อเดือน แถมมีร้านประเภทเดียวกันมาเปิดใกล้ๆอีก2 ร้าน ยอดขายยิ่งตกไปใหญ่ +กับหนี้40,000 ทำให้ทุกวันนี้บ้านผมมีรายได้แค่หมื่น-หมื่นกลางบาทต่อเดือน ....ค่าขนมจากปกติผมได้เดือนละ 8000 ก็เปลี่ยนเป็นให้อาทิตย์ละ 1000 บอกตามตรง ไม่พอใช้ครับ ช่วงปิดเทอม ผมโชคดี ได้งานพาร์ทไทม์ ได้มาก็พอช่วยประทังชีวิตให้สบายขึ้นสัก4 เดือน ....ตอนนี้ผ่านไป4 เดือน เงินหมดแล้วครับ ขอเข้าคำปรึกษาเลยละกันครับ
-ผมจะพูดตรงๆในสิ่งที่คิดกับพ่อแม่ดีไหมครับ ว่าพ่อกับแม่ล้มเหลว ถ้ายังใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไป ถ้าเรียนจบ ผมจะไปอยู่ที่อื่นกับแฟน
-ผมอารมณ์เสียและรู้สึกแย่มากๆทุกครั้งเวลาที่แม่หรือพ่อโทรมาหา เพราะมันทำให้นึกตลอดว่าที่ลำบากทุกวันนี้เพราะใคร
-ตอนนี้ผมหางานพาร์ทไทม์แทบไม่ได้เลยครับ เทอมหน้าผมฝึกงานแล้วค่าใช้จ่ายจะเยอะขึ้น 20% จากที่ผมคำนวณ คือผมอยู่เชียงใหม่ ไม่รู้ทำไมเวลาผมกรอกใบสมัครว่าขับรถยนต์ เขาจะปัดตกเลยครับ บางที่บอกว่ากลัวผมมาสาย เพราะ ชม.หาที่จอดรถยนต์ยาก ช่วงเย็นรถก็ติด(ผมก็กลัวจะเป็นแบบนั้นในบางวัน) แถมจะมาแย่งที่จอดลูกค้าอีก...ก็น่าจะจริงครับ แหล่งงานพาร์ทไทม์เชียงใหม่ส่วนใหญ่คือที่ฮิตๆเช่น ที่นิมมาน, สันติธรรม ที่จอดรถยนต์น้อยจริงๆอะแหละ 5555
-ผมเป็นโรคเครียดครับ เคยเครียดจนเป็นลม หมอก็ถามว่าเครียดอะไร พูดได้นะ แต่ตอนนั้นแม่ผมนั่งอยู่ด้วย ผมเลยไม่กล้าพูด เลยโกหกไปว่า เครียดเรื่องเรียนครับ ...แต่จริงๆผมเครียดเรื่องเงินที่มีสาเหตุจากแม่
ตอนนี้ผมก็พยายามหางานทำอยู่ครับ แต่ก็คิดวิธีอื่นที่จะช่วยเพิ่มเงินไปด้วย แล้วก็พยายามไม่คิดอะไรมาก เพราะหมอเคยเตือนว่า ความเครียดมันน่ากลัวนะ สาเหตุของหลายๆโรค
ขอคำปรึกษาจากพี่ๆหน่อยครับ ผมคิดไม่ออกเลยจะทำไงดี TT
ปรึกษาเรื่องหาเงินกับการจัดการความเครียดหน่อยครับ วัยเรียน
ก่อนหน้าที่จะทำร้านกับบ้านใหม่ ผมใช้ชีวิตค่อนข้างมีความสุข แต่หลังจากทำร้านกับบ้านใหม่ ก็มีหนี้ก้อนโตโผล่มาเดือนละ 40,000 จากทุกที ที่ไม่มีหนี้เลย เพราะร้าน คุณตาผมก็เป็นคนสร้างเองกับมือ(ตาเป็นช่าง+รับเหมา แต่ตาเสียไปแล้วครับ) ส่วนบ้านหลังเก่าก็ไม่ได้ผ่อนครับ ตากับเพื่อนช่วยกันสร้าง เสียแค่ค่าวัสดุ
ยอดขายเดิมจากเดือนละประมาณ 80,000 หักนู่นนี่ รายได้ก็ตกประมาณเดือนละ 50,000 ต่อเดือน แถมมีร้านประเภทเดียวกันมาเปิดใกล้ๆอีก2 ร้าน ยอดขายยิ่งตกไปใหญ่ +กับหนี้40,000 ทำให้ทุกวันนี้บ้านผมมีรายได้แค่หมื่น-หมื่นกลางบาทต่อเดือน ....ค่าขนมจากปกติผมได้เดือนละ 8000 ก็เปลี่ยนเป็นให้อาทิตย์ละ 1000 บอกตามตรง ไม่พอใช้ครับ ช่วงปิดเทอม ผมโชคดี ได้งานพาร์ทไทม์ ได้มาก็พอช่วยประทังชีวิตให้สบายขึ้นสัก4 เดือน ....ตอนนี้ผ่านไป4 เดือน เงินหมดแล้วครับ ขอเข้าคำปรึกษาเลยละกันครับ
-ผมจะพูดตรงๆในสิ่งที่คิดกับพ่อแม่ดีไหมครับ ว่าพ่อกับแม่ล้มเหลว ถ้ายังใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไป ถ้าเรียนจบ ผมจะไปอยู่ที่อื่นกับแฟน
-ผมอารมณ์เสียและรู้สึกแย่มากๆทุกครั้งเวลาที่แม่หรือพ่อโทรมาหา เพราะมันทำให้นึกตลอดว่าที่ลำบากทุกวันนี้เพราะใคร
-ตอนนี้ผมหางานพาร์ทไทม์แทบไม่ได้เลยครับ เทอมหน้าผมฝึกงานแล้วค่าใช้จ่ายจะเยอะขึ้น 20% จากที่ผมคำนวณ คือผมอยู่เชียงใหม่ ไม่รู้ทำไมเวลาผมกรอกใบสมัครว่าขับรถยนต์ เขาจะปัดตกเลยครับ บางที่บอกว่ากลัวผมมาสาย เพราะ ชม.หาที่จอดรถยนต์ยาก ช่วงเย็นรถก็ติด(ผมก็กลัวจะเป็นแบบนั้นในบางวัน) แถมจะมาแย่งที่จอดลูกค้าอีก...ก็น่าจะจริงครับ แหล่งงานพาร์ทไทม์เชียงใหม่ส่วนใหญ่คือที่ฮิตๆเช่น ที่นิมมาน, สันติธรรม ที่จอดรถยนต์น้อยจริงๆอะแหละ 5555
-ผมเป็นโรคเครียดครับ เคยเครียดจนเป็นลม หมอก็ถามว่าเครียดอะไร พูดได้นะ แต่ตอนนั้นแม่ผมนั่งอยู่ด้วย ผมเลยไม่กล้าพูด เลยโกหกไปว่า เครียดเรื่องเรียนครับ ...แต่จริงๆผมเครียดเรื่องเงินที่มีสาเหตุจากแม่
ตอนนี้ผมก็พยายามหางานทำอยู่ครับ แต่ก็คิดวิธีอื่นที่จะช่วยเพิ่มเงินไปด้วย แล้วก็พยายามไม่คิดอะไรมาก เพราะหมอเคยเตือนว่า ความเครียดมันน่ากลัวนะ สาเหตุของหลายๆโรค
ขอคำปรึกษาจากพี่ๆหน่อยครับ ผมคิดไม่ออกเลยจะทำไงดี TT