สวัสดีค่ะพอดีหนูรู้สึกเหนื่อยกับชีวิตมากเลยค่ะ พอดีหนูรู้สักว่าชีวิตที่ผ่านมาของหนูมันหนักมากจริงๆค่ะ
หนูเรียนจบแค่ ม3 ไม่ได้ต่อม.ปลายค่ะ เพราะทางครเบครัวค้างค่าเทอมค่ะ ช่วงนั้นหนูร้องไห้ทุกวันเลยค่ะแล้ว
คนในบ้านไม่มีใครเข้าใจเลยค่ะ มีแต่โดนว่าไปวันๆ พอผ่านไปได้สักพักพ่อแม่ก็แยกทางกันค่ะ แต่หนูเลือกที่จะอยู่กับ
คุณพ่อเพราะแต่ก่อนพ่อหนูค่อนข้างมีฐานะเลยค่ะ เลยคิดว่าการที่อยู่กับคุณพ่อน่าจะมีอนาคตมากกว่า แต่มันไม่ใช่
ที่หนูคิดเลยค่ะ หนูกับพ่อไม่มีที่อยู่คุณพ่อจึงได้ขอความช่วยเหลือจากๆคนที่รู้จักกันค่ะ เขาให้คุณพ่อมาทำงาน
แล้วอยู่ที่ร้านฟรีค่ะ ช่วงแรกๆมันไม่ได้แย่เลยค่ะ แรกๆหนูก็ช่วยทำงานตามปกติเลยค่ะ หลังๆหนูเริ่มทำงานเยอะขึ้นค่ะ
ไม่ว่าจะเป็นถูพื้น ล้างห้องน้ำ แล้วก็คอยซื้อข้าวให้เขาค่ะ เวลาเขาเรียกทำอะไรก็ต้องทำ หนูรู้สึกเหนื่อยมากจริงๆค่ะ
หนูพึ่ง 15 ต้องมาทำอะไรขนาดนี้ หนูรุ๋สึกไม่ไหวจริงๆค่ะ มีช่วงนึงหนูเก็บเงินที่คุณแม่ให้ในแต่ละวันเอาไปเรียนพิเศษค่ะ
อยู่ๆเขาก็โทรมาถามว่าหนูไปไหนทำไมไม่มาทำงาน ทั้งๆที่เขาเคยบอกไว้ว่าหนูไม่ใช่ลูกจ้าง พอหนูบอกว่าไปเรียนเขาก็
ไม่ค่อยโอเคกันเลยค่ะ หนูไม่เข้าใจเลยหนูไม่ได้อะไรจากเขาเลย แต่ต้องมาทำงานทุกวัน