พ่อแม่เรากับพี่ชายแยกทางกันตั้งแต่เด็กค่ะเราโตมากับคุณแม่แล้วเราอายุได้8ขวบพ่อแม่เขาก็กลับมาอยู่ด้วยกันค่ะตอนนั้นเราสนิทกับพี่ชายระดับนึงค่ะทีนี้แม่กับพ่อก็แยกทางกันอีกค่ะแต่ทีนี้แม่ขอพ่อว่าจะเอาเรากับพี่ไว้ไม่ให้พ่อเอาไปด้วยพ่อก็เขาก็ยอมค่ะแลกกลับการที่จะพาเรากับพี่ชายมาหาเขาวันหยุด ทีนี้แม่เราเริ่มทำตัวสปอยพี่เราค่ะมีอยู่ครั้งนึงที่พี่เราหิวข้าวตอนตี2ค่ะแม่ก็ใช้ให้เราไปซื้อข้าวที่เซเว่นหน้าปากซอยเราไม่โอเคค่ะ เราเคยคุยกับแม่แล้วว่าเออเราไม่โอเคนะที่แม่ใช้ให้ไปซื้อของตอนดึกๆแบบนี้แต่มันก็ไม่ดีขึ้นเลยค่ะ แม่เหมือนจะฟังเราแต่ก็ทำเหมือนเดิม เขาสปอยพี่เราจนพี่เราซักผ้าเองไม่เป็นค่ะเราต้องเป็นคนไปซื้อข้าวหาข้าวล้างจานซักผ้าทำความสะอาดบ้านให้ตลอดเลยค่ะมีอยู่วันนึงที่แม่ให้งบเรากับพี่50,000ค่ะคนละ25,000ที่นี้พี่เราเขาใช้ไปเกินงบค่ะเราใช้ไป(47,000)เราก็ไม่โอเคค่ะเพราะเราจะใช้เงินที่แม่ให้เราไปซื้อไอแพดในการเรียนค่ะ จนป้าเราต้องเป็นคนซื้อให้เราแทนค่ะ พี่เราเขาบอกกลับแม่ว่าเดี๋ยวจะให้เราใช้โน๊ตบุ๊คด้วยค่ะแต่พอเขาได้มาเขาก็ไม่เคยให้เราใช้สักครั้งค่ะ เวลาเราทะเลาะกับพี่ชายเราต้องเป็นฝ่ายยอมตลอดเพราะเขาขู่จะทำร้ายเรา เวลาเรามีปัญหาอะไรเราไม่เคยได้รับคำปรึกษาจากแม่เลย เราก็เลยเลือกที่จะปรึกษาคนนอกมากกว่า พี่เราเขาชอบใช้คำพูดแย่ใส่เราค่ะ แม่เราก็เห็นแต่เลือกที่จะไม่ช่วยเรา จึงทำให้มีอะไรเราจะไปปรึกษาป้ากับเพื่อนสนิทเราค่ะ เราควรจัดการครส.ที่เกลียดแม่กับพี่ยังไงดีคะ?เราพยามปรับความคิดตัวเองแล้วแต่ก็ไม่ดีขึ้นเลยค่ะ
เกลียดพี่,แม่ ผิดไหมคะ?