ผมเกิดมาในครอบครัวที่ยากจนและผมมีพี่สาว1คนผมเป็นคนที่เรียนดีในระดับนึงและนั้นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมดในชีวิตผมเลยครับ ครอบครัวผมได้หวังในผลการเรียนของผมแต่เขาหวังมากเกินไปในช่วงประถมผมสอบได้ที่1และผลการเรียนเป็นที่1มาตลอดแต่ตอนขึ้นมาชั้นมัธยมผมก็เริ่มเดินตามความฝันตัวเองนั้นคือการเป็นนักฟุตบอลแต่ครอบครัวผมไม่ได้ปล่อยให้ผมออกจากบ้านไปเล่นฟุตบอลเลยครอบครัวของผมได้บังคับให้ผมอยู่ที่บ้านอย่างเดียวบังคับให้ผมเรียนให้ได้เกรดที่ดีทั้งที่เกรดไม่ได้สำคัญอะไรกับผมเลยเวบาที่ผมกินข้าวกับคนในครอบครัวผมเลือกที่จะนั่งเงียบๆแทนที่จะบอกไปตรงๆเพราะผมรู้สึกเกรงใจและกลัวว่าจะโดนด่าและพอผลการเรียนออกมาผมดันติด0เป็นบางวิชาหลังจากที่พ่อกับแม่ผมรู้ผมก็โดนด่าและโดนตีและโดนยึดโทรศัพท์ไป2เดือนผมเริ่มรู้สึกท้อกับตัวเองเริ่มรู้สึกเกลียดชีวิตตัวเองผมโดนเปรียบเทียบกับคนอื่นมากมายพ่อกับแม่ผมจะบ่นผมแทบทุกวันแต่แทบจะไม่บ่นพี่สาวผมเลยตอนผมขอตังแม่50บาทผมโดนด่าหนักมากแต่พอเป็นพี่สาวผมที่ขอตังแม่5000แม่กลับไม่ด่าอะไรเลยผมโดนครูที่โรงเรียนด่าเพราะจากที่ผมเคยเป็นคนเรียนดีทำไมกลายเป็นแบบนี่ผมโดนกดดันจากคนรอบข้างผมมักจะมีความสุขเมื่อผมได้อยู่กับเพื่อนที่สนิทกันมากๆและมีความสุขในเวลาที่ได้เล่นเกมและเล่นฟุตบอลแต่พอผมกลับจากโรงเรียนไปถึงบ้านผมดันเปลี่ยนเป็นคนละคนกันเลยครอบครัวของผมไม่ปล่อยให้ผมเดินตามความฝันแต่กดดันผมและบังคับให้ผมเดินตามทางที่เขาได้ขีดเส้นไว้ผมรู้สึกว่าชีวิตผมมันแย่มากจนผมรู้สึกอยากฆ่าตัวตายผมเหนื่อยและท้อกับชีวิตตัวเองมากครับ