คือเราต้องเล่าก่อนว่าก่อนหน้านี้ไม่ได้เป็นเพื่อนกันเขาอยู่อีกกลุ่มนึง ส่วนเราอยู่คนเดียวซึ่งเมื่อตอนสอบกลางภาคเขามีปัญหากันคือเขากับเพื่อนเขาชอบเพื่อนผช.ในกลุ่มกันเองแล้วเกิดดราม่ากันว่าเขาแย่งคนที่เพื่อนเขาชอบทั้งที่เขาชอบก่อนแล้วพอเขาได้ยินเพื่อนเขาบอกว่าเขาชอบเขาเลยตัดใจแต่ผช.คนนั้นบอกชอบทั้งสองคน แต่ผชเลือกคบกับเขาแต่คบกันไม่ถึงวันก็เลิกแล้วเขาก็มาอยู่กับเรา เขาร้องไห้ใส่เราเลยแล้วเขาก็เล่าทุกอย่างในวันหยุดก่อนจะสอบวันที่สองที่รร.เราอยู่ด้วยกันทั้งวัน ก่อนที่เราจะลากเขาไปสอบนอกตารางพอสอบเสร็จเขาก็มีแห่เทียนซึ่งเราเห็นเขาแต่งตัวสวย น่ารักเหมือนดวงอาทิตย์ ซึ่งตั้งแต่วันนั้นเราก็หลงรักเขาเต็มๆเลย เราเก็บความรู้สึกไว้ทั้งหมด เขาชอบติดสกินชิพมากๆ หลังสอบปลายภาคมีข่าวของเขาเป็นที่ซุบซิบไปทั่วระดับเลย เราก็คอยอยู่กับเขาแต่เพื่อนของเขาคนก่อนก็เรียกเราไปคุยถามนาๆ แล้วเขาก็ถามอะไรกับราบางอย่างคือ เราชอบเขารึป่าว เราอั่มๆอึ้งๆไม่ตอบเลยตอบว่าไม่ชอบไปทั้งที่ในใจชอบ ชอบมากๆ เขาชอบเอาหน้ามาใกล้ๆ ตั้งนึงเราทำจิตอาสาจัดหอประชุม เรามารอครูกับเพื่อนอีกสองคนเราก็เล่นหยอกๆกัน แต่พลาดท่าล้มลงพื้นก็นั่นแหล่ะค่ะท่าที่ทุกคนคงคิดได้ในฉากการ์ตูนตาหวาน แล้วเราก็มองหน้ากันอยู่สักพักก่อนที่เขาจะลุกขึ้นแล้วเราก้ลุดขึ้นมันก็ทำ้ราหวั่นเลยค่ะ ไม่กี่สัปดาห์ต่อมาเขาก็กลับมาคืนดีกับเพื่อนเขาจนเราห่างกัน เรารู้สึกนอย ที่เขาเห็นเราเป็นแค่ตัวสำรอง เราเลยตีตัวออกห่างไปอยู่คนเดียวเหมือนเดิมแอบร้องไห้แต่เราทำไรไม่ได้ จนวันนึงเขาก็เข้ามาคุยกับเราว่าทำไมถึงเอาแต่หลบหน้าเขาและก็ทำตัวไม่เหมือนก่อน เราก็ไม่ได้ตอบอะไรไปแต่เราร้องไห้ออกมาแทน เขาก็งงว่าเราเป็นอะไร เราก็บอกออกไปตรงๆ ว่าเขาดูมีความสุขกับเพื่อนเขาเราก็เลยไม่ยุ่งเพราะเห็นว่าเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน เราเลยออกมาดีกว่าเพราะเราเหมือนตัวที่อยู่ไปก็ไม่ได้อ่ะไร แถมคนนั้นก็เป็นเพื่อนกับเขามาตั้งนานแล้ว ส่วนเราเป็นได้แค่เพื่อนที่พึ่งเจอ แต่เขาก็จับมือเราก่อนที่จะบอกว่าไม่เป็นไร เขาก็บอกว่าเราเป็นเพื่อนที่ไว้ใจได้ เขาเลยยอมรับว่าเราเป็นเพื่อน แต่ที่เขาต้องอยู่กับเพื่อนคนนั้นเพราะเขากังวลกับข่าวที่แพร่ออกไป เขากลัวสายตาคนอื่น เขาเลยต้องทำแบบนี้ เราก้เชื่อแหช่ะแต่ใจลึกๆก็แอบหวั่นว่าวันนึงเราจะถูกลืมรึป่าว เพราะเราชอบเขามากๆ เราได้เขามาอยู่กับเราแล้ว เราก็เลยกลัว แต่พอนานวันเข้าสกินชิพเราก็มากขึ้นผิดปกติตั้งแต่นอนด้วยกันเดินควงแขน หรือแม้แต่ป้อนข้าวกัน เผลินๆดูเป็นปกตของเพื่อนผู้หญิงเขาทำกันแต่เราไม่ค่ะ เราเป็นคนชอบผู้หญิงก็เลยคิดว่ามันไม่ค่อยปกติ เราคิดเกินเพื่อนไปแล้ว วะนนึงเราบอกเขาว่าเราชอบ แล้วเขาก็คิดกับเราแค่เพื่อน และเขาก็บอกว่าเราไม่ได้ชอบผู้หญิง แต่การกระทำของเขามันเกินเพื่อนทั้งที่เขารู้ว่าเราชอบผู้หญิง ซึ่งเขาเอาแต่ขอโทษทั้งที่เขาไม่ได้ผิดเลย เป็นเราที่ผิดที่บอกความรู้สึกไป เขาก็ไม่คุยกับเราเลย ยกเว้นเรื่องงาน เราก็เมินเขา เพราะกลัวว่าข่าวจะหลุดเหมือนกันก่อนหน้านี้เพราะเราไม่อยากให้เขาเครียด เลยกลบข่าว แต่ไม่นานเขาก็เรียกเรามาคุยเขาถามว่าทำแบบนี้ทำไม เราก็ตอบตามตรงว่าเราไม่อยากให้เขาหนักใจถ้ารู้ว่าเพื่อนที่เขาไว้ใจแอบชอบไม่ใช่แค่แอบชอบแต่ถึงขั้นรักจริงๆเลยค่ะ แล้วเราก็บอกว่าที่ผ่านมาเขาไม่เคยเห็นใจความรู้สึกใครเลย เขาก็เลยอึ้งแล้วเขาก็ร้องไห้ เราเลยทำตัวไม่ถูกเพราะเราทำเขาร้องไห้ เราก็เลยเคลียร์กันเราขอโทษเขาก็ขอโทษเรา เรากลับมาคืนดีกัน เขาทำตัวไม่เหมือนเดิมสักเท่าไหร่ทั้วที่เขาบอกว่าจะเดี๋ยวทุกอย่างจะกลับไปเหมือนเดิม เราน้อยใจแต่ก็เริ่มชินแล้ว แต่เราก็ยังรอโอกาสอยู่สักวันเราแอบหวังอยู่ลึกๆถึงแม้เราจะบอกเขาว่าเรารักแค่หวังอยากให้เขามีความสุขแม้เขาจะเป็นของใครแต่พอเราเห็นเขาอยู่กับผู้ชายคนนั้นแล้วเราก็หึงหวงแต่เราก็แค่เก็บอาการ เพราะเราทำอะไรไม่ได้ เราอยากถามว่าเราควรทำไงต่อดี หาวิธีที่เขายอมรับให้โอกาสเราได้ดูแลเขาสักวัน