ตอนนี้อยู่ปี4ค่ะ เรื่องเริ่มจากปี1ตอนเข้ามาปี1เทอมแรกเราก็มีเพื่อน2คนสนิทกันมากๆ แต่เราไม่สามารถไปไหนมาไหนกับเพื่อนได้มากนักเพราะพ่อไม่ให้ไปTT เราก็ไม่เคยขัดไม่เคยแอบไปแต่ทุกอย่างก็ปกติ แต่มีวันนึงที่เพื่อนเรา2คนนัดกับเพื่อนกลุ่มอื่นไปเที่ยวผับกินเหล้าแล้วเรายิ่งไปไม่ได้เลย ตัวเราก็ไม่ได้อยากไป แต่หลังจากนั้นอะไรก็เปลี่ยนไป เพื่อน2คนก็เริ่มไปสนิทกับกลุ่มอื่น ทิ้งเราไว้ จนเราทักไปคุยว่าเราก็น้อยใจนะถ้าพูดตรงๆ เพื่อนก็บอกรู้ว่าน้อยใจ ขอโทดนะ อะไรทำนองนั้น แล้วจากนั้นเพื่อนก็ทำตัวห่างไปเลยจนเหมือนไม่รู้จักกัน แต่แล้วเราก็มีเพื่อนใหม่1คนซึ่งเพื่อนคนนี้ก็เป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูดจาอะไรเท่าไหร่ เราจะหาเรื่องมาคุยฝ่ายเดียวแต่ก็ดีกว่าอยู่โดดเดี่ยวเราก็ไม่อยากคิดไรมาก ก็คบกันมา ทะเลาะกันบ่อย จนเราก็ไว้ใจ กลายเป็นเพื่อนสนิทไปเลยตอนนี้จนถึงปี4แต่แล้วสิ่งเดิมก็กลับมาเหมือนปี1 เพื่อนกลุ่มอื่นมาชวนเพื่อนเราไปเที่ยวอะไรแบบนั้น ลองเปิดประสบการณ์ใหม่ๆ แล้วเพื่อนเราไปก็ติดใจ เขาก็ไปสนิทกับกลุ่มอื่น ละวันนี้เขาก็ทำตัวแปลกไป เขาเริ่มเมิน ไม่สนใจและหันไปคุยกับเพื่อนกลุ่มอื่นที่เขาสนิทด้วยมากกว่า เราถามเกี่ยวกับงานก็ไม่ตอบ (เศร้ามากค่ะTT) ไม่ใช่เราไม่เปิดใจกับคนอื่นในห้อง เราเปิดใจกับทุกคนเลยค่ะ แต่เหมือนพอไม่ใช่เวลามาเรียนเราก็ไม่มีกิจกรรมทำร่วมกับเพื่อนเลย หรือไปเที่ยว ไปซื้อของ ไปเดินห้างกันอะไรแบบนั้น อีกอย่างคือเราไป-กลับ ระหว่างมหาลัยกับบ้าน เพื่อนส่วนใหญ่อยู่หอ เราเลยไปไหนกับเขาลำบาก บ้านเราอยู่ไกล เวลาเขาคุยกันเขาก็จะคุยกันเรื่องไปเที่ยว เรื่องอะไรต่างๆที่เขาไปด้วยกันทำด้วยกัน ซึ่งเราไม่ได้ไปด้วยกับเขา เราเลยหาเรื่องคุยแทรกอะไรไม่ได้ ถามว่านอยด์มั้ย ก็นอยด์มากเลย เห้อ แต่เพื่อนก็ไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต เพียงแค่เราก็ไม่อยากเป็นคนที่โดนเรียกว่าไม่มีใครคบ เพื่อนมองด้วยสายตาแปลก และนินทา แบบนั้นค่ะ (อยากได้ความคิดเห็นจากทุกคนค่ะ ว่าอะไรยังไง สำหรับพ่อแม่เราก็ปรึกษาแล้ว ท่านก็บอกว่าเราก็อยู่เฉยๆของเราไป เดี๋ยวเขาอยากคุยก็คุยเอง ฟีลนั้นค่ะ)