- แฟนอยู่ในครอบครัวใหญ่ อาศัยญาติอยู่ พ่อแม่เลิกกัน โตมากับแม่เลี้ยงเดี่ยว สถานะการเงินค่อนข้างลำบาก ส่งตัวเองเรียนจนจบ ทำงานสายราชการมาโดยตลอด แต่ลาออกบ่อย เพราะทำไปแล้วเนื้องานไม่ถูกใจ จนปัจจุบันอายุใกล้ 40 แล้วเพิ่งได้งานที่เจ้าตัวไฝ่ฝันมาตลอด มั่นคงในระดับหนึ่ง
แต่เงินเดือนน้อยเพราะเพิ่งเริ่มต้น
- ตัวเรามาจากครอบครัวชนชั้นกลาง มีงานมั่นคง มีบ้านและรถยนต์ที่พ่อแม่ยกให้ ไม่เดือดร้อนเรื่องเงิน พ่อแม่มาจากครอบครัวยากจนส่งตัวเองเรียนจบ เข้าใจดีว่าคนสร้างตัวมันยากลำบาก ไม่เคยกดดันให้เราแต่งงาน หรือถามเรื่องแต่งงานเลยสักครั้ง
- เราสองคนคบกันมาตั้งแต่เรียนมอปลาย จนวันนี้ก็เกือบ 20 ปีแล้ว ไม่เคยอยู่ด้วยกันจริงจัง ไม่มีปัญหาเรื่องชู้สาว มีแต่ปัญหาด้านทัศนคติเพราะโตมาคนละแบบ ซึ่งเรารับได้เพราะเข้าใจว่าคนเราไม่เหมือนกัน
- แฟนเราเคยพูดว่า เขาโตมาในครอบครัวที่ขาดๆเกินๆ เขาไม่เข้าใจเรื่องธรรมเนียม วัฒนธรรม ที่คนไทย(บ้าน) ถือกัน เขาไม่อินเรื่องแต่งงาน มีครอบครัว เพราะฉะนั้นให้เราคอยบอกหรือสอนเขาด้วย เพราะกลัวจะเสียมรรยาทต่อพ่อแม่เรา แต่เราเป็นคนไม่จุกจิกจึงไม่ค่อยพูดหรือสอนเขาเท่าไหร่ มีแต่เขาที่จะคอยถาม เช่น ไปงานแต่งควรใส่ซองเท่าไหร่ เพื่อนคลอดลูกควรเอาอะไรไปเยี่ยมดี ทำไมต้องบวช ทำไมงานแต่งแบบไทย(บ้าน)ถึงเลี้ยงหลายวัน ...
- ปัจจุบันอยู่กันคนละจังหวัด ทุกเดือนเราจะเป็นคนขับรถไปหาเพราะเรามีรถยนต์ ส่วนเขาก็นานๆจะนั่งรถโดยสารกลับบ้านที
- คบกันมา 20 ปี เขาเคยเจอพ่อแม่เราไม่เกิน 5 ครั้ง ครอบครัว 2 ฝ่ายไม่เคยเจอกัน พ่อแม่เราเคารพการตัดสินใจของเราทุกอย่าง และพูดเสมอว่าแฟนเราเขาลำบากอย่าไปสร้างความกดดันให้เขา
- พ่อเราชอบเขา เพราะเขาเป็นคนเก่ง ขยัน (ด้านการงาน) อดทน
- ที่ผ่านมา เราไม่อยากสร้างความกดดันให้แฟนเรื่องการใช้ชีวิตคู่ เรื่องแต่งงาน เราจึงไม่เคยถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
- แต่ด้วยอายุที่ค่อนข้างมากแล้วเรามีปัญหาเรื่องมดลูก เราจึงเริ่มกังวล เพราะก็ยังอยากจะมีลูกสักคนนึง เคยพูดกับเขาเมื่อหลายปีมาแล้วแต่เขาบอกว่ายังไม่พร้อม
- ตอนนี้เราคิดว่าอะไรหลายๆอย่างมันก็เริ่มลงตัว เลยลองเรียบๆเคียงๆถามดู แต่คำตอบที่ได้คือ ชีวิตเขาเพิ่งเริ่มต้น เลี้ยงตัวเอง เลี้ยงแม่ยังแทบไม่ไหว
บ้าน-รถยนต์ยังไม่เคยซื้อ (เขาแอนตี้การมีหนี้) ชีวิตเขาเพิ่งเริ่มต้น ทุกคนก็กดดันเขาให้แต่งงาน มีลูก ตอนเขาลำบากไม่เห็นมีใครสนใจหรือใส่ใจเขาเลย (ครอบครัวเขาตำหนิว่าผู้หญิงเสียหายเพราะคบนานมากแล้ว)
- คำตอบที่เราได้รับมา มันรู้สึกไม่ดีเลยค่ะ เพราะตอนที่เขาเรียนจบมอปลาย เขาไม่มีเงินเรียน เขาก็มาอยู่กับเรา เราพาไปสมัครเรียน จ่ายค่าติวให้เขา พาไปสมัครงาน ตอนตกงานก็หางานให้ทำ พาไปรู้จักคนในแวดวงราชการ เราไม่เคยรังเกียจที่สภาพการเงินเขาไม่ดี แอบน้อยใจค่ะ เหมือนว่าเขาจะลืมไปแล้วว่าเราก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่รอคอยการใช้ชีวิตคู่อย่างจริงจังกับเขา
- เราไม่ได้คาดหวังเรื่องการจัดงานแต่งงานใหญ่โต เราพูดไปแล้วว่าไม่จัดงาน เพราะอายุเราเยอะแล้ว พ่อแม่ก็เกษียณแล้ว เพื่อนๆเราก็มีไม่เยอะ ขอแค่เขาเข้าไปคุยกับพ่อแม่เราบ้าง แบบให้เกียรติเราหน่อย จัดงานผูกข้อมือแค่คนในครอบครัวไม่เกิน 20 คน จดทะเบียน จบ เราขอแค่นี้
- เหมือนเราคบกันมานานจนขาดการพูดคุยกันไป เหมือนเขากลัวพ่อแม่เรา ไม่กล้าเข้าไปพูดคุย เรื่องสินสอดน่าจะเป็นส่วนที่เขากังวลเพราะเขามีปัญหาเรื่องเงินจริงๆ (คือมีเงินกิน แต่ไม่มีเงินเก็บมากมาย) แต่พ่อแม่เราเคยพูดกับเขาแล้วว่าถ้าไม่มีเงิน ไม่ต้องไปกู้มาแต่ง ขอแค่ให้ผู้ใหญ่เข้ามาคุยก่อน ส่วนตัวคิดว่าเขาน่าจะอายหรือรู้สึกเสียหน้าถ้าจะเข้าไปคุยเรื่องนี้
- เราควรจะพูดกับเขายังไงดีคะ ขอวิธีพูด/คำพูดที่ดูเหมาะสม ไม่เหมือนการประชดประชัน เพราะปกติเราไม่ค่อยพูดค่ะ
- จริงๆเราแอบตัดสินใจไว้คร่าวๆแล้ว แต่อยากรับฟังความคิดเห็นจากคนอื่นดูบ้างเผื่อจะได้เห็นมุมมองใหม่ ที่เรามองข้ามไปค่ะ ขอบคุณค่ะ
ขอวิธีพูดหรือคำพูดที่ดูเหมาะสม ไม่เหมือนประชด เรื่องการแต่งงานค่ะ
แต่เงินเดือนน้อยเพราะเพิ่งเริ่มต้น
- ตัวเรามาจากครอบครัวชนชั้นกลาง มีงานมั่นคง มีบ้านและรถยนต์ที่พ่อแม่ยกให้ ไม่เดือดร้อนเรื่องเงิน พ่อแม่มาจากครอบครัวยากจนส่งตัวเองเรียนจบ เข้าใจดีว่าคนสร้างตัวมันยากลำบาก ไม่เคยกดดันให้เราแต่งงาน หรือถามเรื่องแต่งงานเลยสักครั้ง
- เราสองคนคบกันมาตั้งแต่เรียนมอปลาย จนวันนี้ก็เกือบ 20 ปีแล้ว ไม่เคยอยู่ด้วยกันจริงจัง ไม่มีปัญหาเรื่องชู้สาว มีแต่ปัญหาด้านทัศนคติเพราะโตมาคนละแบบ ซึ่งเรารับได้เพราะเข้าใจว่าคนเราไม่เหมือนกัน
- แฟนเราเคยพูดว่า เขาโตมาในครอบครัวที่ขาดๆเกินๆ เขาไม่เข้าใจเรื่องธรรมเนียม วัฒนธรรม ที่คนไทย(บ้าน) ถือกัน เขาไม่อินเรื่องแต่งงาน มีครอบครัว เพราะฉะนั้นให้เราคอยบอกหรือสอนเขาด้วย เพราะกลัวจะเสียมรรยาทต่อพ่อแม่เรา แต่เราเป็นคนไม่จุกจิกจึงไม่ค่อยพูดหรือสอนเขาเท่าไหร่ มีแต่เขาที่จะคอยถาม เช่น ไปงานแต่งควรใส่ซองเท่าไหร่ เพื่อนคลอดลูกควรเอาอะไรไปเยี่ยมดี ทำไมต้องบวช ทำไมงานแต่งแบบไทย(บ้าน)ถึงเลี้ยงหลายวัน ...
- ปัจจุบันอยู่กันคนละจังหวัด ทุกเดือนเราจะเป็นคนขับรถไปหาเพราะเรามีรถยนต์ ส่วนเขาก็นานๆจะนั่งรถโดยสารกลับบ้านที
- คบกันมา 20 ปี เขาเคยเจอพ่อแม่เราไม่เกิน 5 ครั้ง ครอบครัว 2 ฝ่ายไม่เคยเจอกัน พ่อแม่เราเคารพการตัดสินใจของเราทุกอย่าง และพูดเสมอว่าแฟนเราเขาลำบากอย่าไปสร้างความกดดันให้เขา
- พ่อเราชอบเขา เพราะเขาเป็นคนเก่ง ขยัน (ด้านการงาน) อดทน
- ที่ผ่านมา เราไม่อยากสร้างความกดดันให้แฟนเรื่องการใช้ชีวิตคู่ เรื่องแต่งงาน เราจึงไม่เคยถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
- แต่ด้วยอายุที่ค่อนข้างมากแล้วเรามีปัญหาเรื่องมดลูก เราจึงเริ่มกังวล เพราะก็ยังอยากจะมีลูกสักคนนึง เคยพูดกับเขาเมื่อหลายปีมาแล้วแต่เขาบอกว่ายังไม่พร้อม
- ตอนนี้เราคิดว่าอะไรหลายๆอย่างมันก็เริ่มลงตัว เลยลองเรียบๆเคียงๆถามดู แต่คำตอบที่ได้คือ ชีวิตเขาเพิ่งเริ่มต้น เลี้ยงตัวเอง เลี้ยงแม่ยังแทบไม่ไหว
บ้าน-รถยนต์ยังไม่เคยซื้อ (เขาแอนตี้การมีหนี้) ชีวิตเขาเพิ่งเริ่มต้น ทุกคนก็กดดันเขาให้แต่งงาน มีลูก ตอนเขาลำบากไม่เห็นมีใครสนใจหรือใส่ใจเขาเลย (ครอบครัวเขาตำหนิว่าผู้หญิงเสียหายเพราะคบนานมากแล้ว)
- คำตอบที่เราได้รับมา มันรู้สึกไม่ดีเลยค่ะ เพราะตอนที่เขาเรียนจบมอปลาย เขาไม่มีเงินเรียน เขาก็มาอยู่กับเรา เราพาไปสมัครเรียน จ่ายค่าติวให้เขา พาไปสมัครงาน ตอนตกงานก็หางานให้ทำ พาไปรู้จักคนในแวดวงราชการ เราไม่เคยรังเกียจที่สภาพการเงินเขาไม่ดี แอบน้อยใจค่ะ เหมือนว่าเขาจะลืมไปแล้วว่าเราก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่รอคอยการใช้ชีวิตคู่อย่างจริงจังกับเขา
- เราไม่ได้คาดหวังเรื่องการจัดงานแต่งงานใหญ่โต เราพูดไปแล้วว่าไม่จัดงาน เพราะอายุเราเยอะแล้ว พ่อแม่ก็เกษียณแล้ว เพื่อนๆเราก็มีไม่เยอะ ขอแค่เขาเข้าไปคุยกับพ่อแม่เราบ้าง แบบให้เกียรติเราหน่อย จัดงานผูกข้อมือแค่คนในครอบครัวไม่เกิน 20 คน จดทะเบียน จบ เราขอแค่นี้
- เหมือนเราคบกันมานานจนขาดการพูดคุยกันไป เหมือนเขากลัวพ่อแม่เรา ไม่กล้าเข้าไปพูดคุย เรื่องสินสอดน่าจะเป็นส่วนที่เขากังวลเพราะเขามีปัญหาเรื่องเงินจริงๆ (คือมีเงินกิน แต่ไม่มีเงินเก็บมากมาย) แต่พ่อแม่เราเคยพูดกับเขาแล้วว่าถ้าไม่มีเงิน ไม่ต้องไปกู้มาแต่ง ขอแค่ให้ผู้ใหญ่เข้ามาคุยก่อน ส่วนตัวคิดว่าเขาน่าจะอายหรือรู้สึกเสียหน้าถ้าจะเข้าไปคุยเรื่องนี้
- เราควรจะพูดกับเขายังไงดีคะ ขอวิธีพูด/คำพูดที่ดูเหมาะสม ไม่เหมือนการประชดประชัน เพราะปกติเราไม่ค่อยพูดค่ะ
- จริงๆเราแอบตัดสินใจไว้คร่าวๆแล้ว แต่อยากรับฟังความคิดเห็นจากคนอื่นดูบ้างเผื่อจะได้เห็นมุมมองใหม่ ที่เรามองข้ามไปค่ะ ขอบคุณค่ะ