คือเรารู้สึกว่าครอบครัวเราไม่ปกติเหมือนครอบครัวอื่น
เราอยู่กับย่าและอามาตั้งแต่เด็ก พออาเรามีลูก เขาก็เริ่มชอบกดเราให้ต่ำกว่าลูกเขา ย่าเราก็ทำแบบนี้หมือนกัน
จนลูกของอาเราอายุ 13-14 ก็ยิ่งหนักไปอีก ชอบพูดเกทับเราทุกอย่าง  อะไรๆก็ใช้เรา( เราอายุ 21 นะคะ ) ขนาดจะกินข้าวแต่ไม่มีจานลูกอาเราก็ยอมอด แต่ไม่ยอมล้างจานแค่ใบเดียว สุดท้ายอามาใช้เราแทนค่ะ เสื้อผ้ารีดเป็น แต่ไม่รีด ย่าก็บอกให้เราไปรีดให้ ขยะกวาดออกมาจากห้องก็ชอบกองทิ้งไว้หน้าประตู คนเก็บบ้านก็เป็นเราอีก บางทีเราบอกเป็นสิบๆรอบก็ไม่มาทำ จนเราต้องมาเก็บเองเป็นแบบนี้ทุกวัน  แล้วนิสัยคือไม่ชอบแบ่งปันอะไรใครแต่คนอื่นต้องแบ่งปันตัวเอง อาเราจะชอบถามว่าได้ซื้ออะไรมาให้น้องมั้ยเราบอกว่าเงินไม่พอก็โกรธเรา หลายครั้งมาก คือเราอยากดัดนิสัยก็ทำไม่ได้อีก อากับย่าเราก็เข้าข้าง จนวันนึงเราได้ไปทำงานก็เหนื่อยกับที่บ้านน้อยลง เราสบายใจขึ้น แต่สบายใจได้ไม่นานค่ะ มีเรื่องเงินมาให้ปวดหัว เราได้เงินเดือน 7,000 ซึ่งเราจะต้องให้พ่อ 2,000 และน้าเราต่างบ้าน 1,000 ค่าน้ำมัน ให้ย่า 2,000 และพี่ชายเราอีก เดือนละ 500 ต้องเอาให้น้อง ( ลูกของอา 200 ) ให้อาเราอีก 1,000 ถ้าไม่ให้จะไม่มีใครคุยกับเราเลยค่ะ เราแทบไม่เหลือเงินไว้ใช้ ไว้ซื้อกินเลย จะเก็บเงินไว้จ่ายค่าเทอมก็เหมือนเดิมค่ะ โกรธเรา  บางทีครอบครัวเราสงสารคนที่ไม่ได้หาเงิน แต่ไม่สงสารเราบ้างเลย ว่าเราไปทำงานจะอยู่จะกินยังไง เราเหนื่อยมาก เราร้องไห้ทุกวันเลย เราไม่รู้จะรับมืออะไรยังไงกับใคร เขาไม่ถามเราเลยว่าเราโอเคหรือไม่สบายใจอะไรมั้ย ทุกอย่างมีแต่เกี่ยวกับเงิน
( เราทำงานที่เดียวกับน้า ) พอเราจะออกไปทำงานที่อื่นก็ไม่ยอมให้เราไป ให้เราทำงานผูกติดแต่กับคนที่ย่าและอารู้จักเท่านั้น และอีกอย่างมีช่วงที่ แม่โอนเงินมาให้เรา 10,000 ย่าเราเก็บเงินของเราไป ให้เรามาแค่ 3,000 เราเสียใจมาก ปกติเราเป็นคนที่ขอเงินย่าแทบไม่ได้เลย 10 บาทยังยาก แต่น้องเราขอเท่าไหร่ก็ให้ได้ เงินเราที่เก็บไปก็ไม่ให้เราใช้สักบาท
เราควรทำยังไงดีคะทั้งน้องและย่ากับอา 🥹
 นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ เขียนอะไรผิดไปต้องขออภัยนะคะ