เรามีเพื่อนอยู่สองคนเป็นทั้งสองเป็นพี่น้องกัน
เรารู้จักกันตอนขึ้นมัธยมพึ่งมาสนิทตอนจะขึ้นม.4เพราะมีการวางแผนอยากจะเรียนต่อที่เดียวกัน
แรกๆมันก็ดีมากๆเลยค่ะเหมือนเราเจอกลุ่มเพื่อนอีกกลุ่มที่สามารถเล่าอะไรให้กันฟังได้เปลี่ยนมุมมองและเล่นด้วยกันพวกเราเล่นข้างนอกโรงเรียนกันน้อยมากค่ะเนื่องจากพ่อแม่เขาค่อนข้างเคร่งเรื่องการไปเที่ยว ทีแรกเราก็ตกใจที่รู้ว่าเราเป็นเพื่อนคนแรกที่ไปบ้านเขาบ่อยแต่ไม่มาก เพราะบ้านเราสามคนอยู่ห่างกัน
เรากับเพื่อนAเข้ากันดีค่ะกับBก็ด้วย..แต่ไม่รู้เพราะเป็นช่วงใกล้เรียนจบม.6รึเปล่าถึงรู้สึกห่างกันแปลกๆAชอบเล่นมือถือและดูหนังคนเดียวตอนพักเที่ยงเนื่องจากปีนี้สองคนนั้นอยู่ห้องเดียวกันส่วนเราได้แยก Bเองก็ชอบนั่งเล่นมือถือคนเดียวเหมือนกันค่ะตอนเที่ยงพวกเราเลยแค่ไปหาอะไรกินแล้วก็กลับห้องมานั่งเล่นมือถือที่ห้องพวกเขาส่วนตอนใกล้จะเลิกเรียนก็เล่นเกมหาสปายกัน..มันรู้สึกเหงาๆนะคะเราเข้าใจค่ะว่าพวกเขาก็อยากมีเวลาส่วนตัวยังไงก็เจอกันที่บ้านบ่อย
แต่เราเป็นลูกคนเดียวเลยอยากมีเวลาเล่นกับเพื่อนบ้างเพราะเป็นคนที่ถ้าเพื่อนเริ่มสนใจเพื่อนใหม่แล้วไม่ค่อยเล่นกับเราเป็นอาทิตย์จนเป็นเดือนก็มีเราก็ถ่อยค่ะเปลี่ยนมา4กลุ่มแล้วนี่กลุ่มที่5ที่สนิทที่สุด เราพยายามคิดในแง่ดีแล้วแต่ก็อดนอยไม่ได้จริงเพราะพอเรียนจบเราก็ได้แยกกัน
มีอยู่วันนึงเราอยากไปดูหนังกับเพื่อนๆมันเป็นอนิเมะดรื่องโปรดของเราเลยค่ะเพื่อนเราก็ชอบตอนแรกพวกนางบอกไปไม่ได้ตอนนั้นเราแอบนอยนะคะเพราะเพื่อนเราอีกคนนึงที่เป็นเพื่อนสมัยมัธยมก็ไปไม่ได้
แต่พวกนางก็ขอแม่สำเร็จ พอมาอีกวันเราก็คุยกันเพราะเรื่องค่าตั๋วหนังAบอกมันแพงไม่อยากไปอยากเอาเงินไปซื้ออย่างอื่นส่วนBยังไงก็ได้เลยบอกไม่อยากไป ตอนนั้นเราดิ่งเลยค่ะ
แล้วก็มีเหตุการณ์นึงทำให้เรากับBทะเลาะกันในวันนั้นเพราะเรื่องบางเรื่อง นางเป็นคนขี้งอนค่ะและไม่ชอบยอมรับผิดคืองอนย่อยสุดในกลุ่ม บวดกับเราเองก็ไม่ชอบยอมคนด้วยแต่เตอนนั้นก็ยังใจเย็นอยู่ค่ะเลยไม่อยากให้ทะเลาะกันเยอะ คือเราทะเลาะกันเรื่องสถานที่ร้านที่นางอยากไปเรากับนางCบอกไม่มีแถวนั้นนะเถียงไปเถียงมา เรางงมากค่ะทำไมไม่ยอมรับให้จบๆนางบอกว่า "เออ! ราไม่ไปดูหนังแล้วก็ได้ "
เย็นตอนนั้นเราสี่คนเลยนั่งแยกกันเล่นมือถือ เราไม่รู้ว่าเขาคิดไงแต่ตอนนั้นเราทั้งเศร้าทั้งอึดอัดยิ่งเป็นคนอ่อนไหวง่ายแต่ด้วยความเป็นพี่ใหญ่ของกลุ่มเลยได้แต่อดทนรู้เลยว่างอนแต่ไม่รู้จะทำยังไงดีเพราะไม่เคยง้อใครมาก่อนอันนี้พูดจริงค่ะ
(อยากสอบถามพี่ๆน้องๆว่าควรคืนดีกันยังไงดีเพราะเรายังอยากหาเหตุผลให้คบกันสามคนต่อ🙏)
จู่ๆก็อยากเลิกคบเพื่อนสนิท
เรารู้จักกันตอนขึ้นมัธยมพึ่งมาสนิทตอนจะขึ้นม.4เพราะมีการวางแผนอยากจะเรียนต่อที่เดียวกัน
แรกๆมันก็ดีมากๆเลยค่ะเหมือนเราเจอกลุ่มเพื่อนอีกกลุ่มที่สามารถเล่าอะไรให้กันฟังได้เปลี่ยนมุมมองและเล่นด้วยกันพวกเราเล่นข้างนอกโรงเรียนกันน้อยมากค่ะเนื่องจากพ่อแม่เขาค่อนข้างเคร่งเรื่องการไปเที่ยว ทีแรกเราก็ตกใจที่รู้ว่าเราเป็นเพื่อนคนแรกที่ไปบ้านเขาบ่อยแต่ไม่มาก เพราะบ้านเราสามคนอยู่ห่างกัน
เรากับเพื่อนAเข้ากันดีค่ะกับBก็ด้วย..แต่ไม่รู้เพราะเป็นช่วงใกล้เรียนจบม.6รึเปล่าถึงรู้สึกห่างกันแปลกๆAชอบเล่นมือถือและดูหนังคนเดียวตอนพักเที่ยงเนื่องจากปีนี้สองคนนั้นอยู่ห้องเดียวกันส่วนเราได้แยก Bเองก็ชอบนั่งเล่นมือถือคนเดียวเหมือนกันค่ะตอนเที่ยงพวกเราเลยแค่ไปหาอะไรกินแล้วก็กลับห้องมานั่งเล่นมือถือที่ห้องพวกเขาส่วนตอนใกล้จะเลิกเรียนก็เล่นเกมหาสปายกัน..มันรู้สึกเหงาๆนะคะเราเข้าใจค่ะว่าพวกเขาก็อยากมีเวลาส่วนตัวยังไงก็เจอกันที่บ้านบ่อย
แต่เราเป็นลูกคนเดียวเลยอยากมีเวลาเล่นกับเพื่อนบ้างเพราะเป็นคนที่ถ้าเพื่อนเริ่มสนใจเพื่อนใหม่แล้วไม่ค่อยเล่นกับเราเป็นอาทิตย์จนเป็นเดือนก็มีเราก็ถ่อยค่ะเปลี่ยนมา4กลุ่มแล้วนี่กลุ่มที่5ที่สนิทที่สุด เราพยายามคิดในแง่ดีแล้วแต่ก็อดนอยไม่ได้จริงเพราะพอเรียนจบเราก็ได้แยกกัน
มีอยู่วันนึงเราอยากไปดูหนังกับเพื่อนๆมันเป็นอนิเมะดรื่องโปรดของเราเลยค่ะเพื่อนเราก็ชอบตอนแรกพวกนางบอกไปไม่ได้ตอนนั้นเราแอบนอยนะคะเพราะเพื่อนเราอีกคนนึงที่เป็นเพื่อนสมัยมัธยมก็ไปไม่ได้
แต่พวกนางก็ขอแม่สำเร็จ พอมาอีกวันเราก็คุยกันเพราะเรื่องค่าตั๋วหนังAบอกมันแพงไม่อยากไปอยากเอาเงินไปซื้ออย่างอื่นส่วนBยังไงก็ได้เลยบอกไม่อยากไป ตอนนั้นเราดิ่งเลยค่ะ
แล้วก็มีเหตุการณ์นึงทำให้เรากับBทะเลาะกันในวันนั้นเพราะเรื่องบางเรื่อง นางเป็นคนขี้งอนค่ะและไม่ชอบยอมรับผิดคืองอนย่อยสุดในกลุ่ม บวดกับเราเองก็ไม่ชอบยอมคนด้วยแต่เตอนนั้นก็ยังใจเย็นอยู่ค่ะเลยไม่อยากให้ทะเลาะกันเยอะ คือเราทะเลาะกันเรื่องสถานที่ร้านที่นางอยากไปเรากับนางCบอกไม่มีแถวนั้นนะเถียงไปเถียงมา เรางงมากค่ะทำไมไม่ยอมรับให้จบๆนางบอกว่า "เออ! ราไม่ไปดูหนังแล้วก็ได้ "