เริ่มเรื่องที่เรามีเพื่อนกลุ่มหนึ่ง แต่เหมือนว่าพวกเขาจะอยู่อีกห้องนึงทีผมที่แยกออกมาคนเดียวแต่ผมก็อยู่กลุ่มเดียวกับพวกเขา นิสัยส่วนตัวผมเป็นคนพูดเยอะ ไม่รู้ว่าเพื่อนๆชอบมั้ย แต่ภายนอกผมเป็นคนร่าเริงมากเป็นตัวตลกของเพื่อนๆเลย แต่พอขึ้นม.ปลายก็ย้ายห้องมั้ยสายใหม่ ผมก็ดันอยู่คนละห้องกับพวกเขาอีก แล้วกลุ่มก็มีคนเข้ามาเพิ่มขึ้นเป็นเพื่อนจากอีกกลุ่มนึงมารวมกับกลุ่มของผม รู้จักก็สนิทกันอยู่แค่ตอนแรกคนละกลุ่ม แล้วเหมือนกลุ่มใหม่ที่เข้ามาจะมีคนไม่ค่อยชอบผมบ้าง ก็คงเหมือนผมพูดเยอะนั้นแหละ แล้วทีนี้พวกมันก็รวมกลุ่มกันผมก็ไม่ได้อะไรเพราะผมก็ชอบอยู่กับเพื่อนเยอะๆ แต่หลังๆทุกอย่างเปลี่ยนไป ทุกคนเริ่มมองผมเป็นคนนอก เริ่มห่างกับผมแต่ผมก็ใจดีสู้เสือ กินข้าวตอนเที่ยงกับพวกเขา พวกเขาก็ดูปกติ แต่ผมรู้สึกได้ว่า พวกเขาเปลี่ยนไป เริ่มไปไหนก็ไม่ชวนผม เริ่มแยกกับผม ผมเป็นคนที่ติดเพื่อนมาก พวกเขาดูสูงผมเริ่มคิดว่าผมไม่เหมาะกับเขา พักหลังๆมานี้ทุกคนจะชอบยัดข้อหาให้ผมผิดตลอดเรื่องไม่เป็นเรื่องก็ชอบจะทำให้ผมผิด เริ่มมีหลับหลังผมบ้างเริ่มมีนินทาเล็กๆน้อยๆ ผมไม่รู้ว่าสาเหตุคืออะไรทำไมพวกเขาถึงเริ่มไม่ชอบผม อาจจะเป็รเพราะผมพูดเยอะรึเปล่า ชอบทำอะไรตลกๆ ผมคิดมาก มากๆ ผมมีแค่พวกเขากลุ่มเดียว ถึงผมจะรู้จักคนเยอะสนิทเฟรนลี่แต่ผมก็คบพวกเขาเป็นเพื่อนแค่กลุ่มเดียวไม่เคยหลับหลังไม่เคยนินทา ทำอะไร มีอะไรกก็บอกพวกเขาตลอด มีอะไรก็แบ่งตลอด มีหลายครั้งที่ผมอยากเปิดใจคุยแต่ผมก็ไม่กล้าพอ ผมควรทำไงดี ผมอยากมีพวกเขาอยู่ เหมือนพวกเขาไม่โอเครกับผมบางเรื่อง