เรื่องราวของพวกเราเริ่มต้นขึ้นเมื่อได้ไปทำงานที่จังหวัดเชียงราย ที่ทำงานได้จัดที่พักให้เป็นโรงแรมแห่งหนึ่ง ซึ่งชื่อโรงแรมพ่วงด้วยคำว่าสนามบิน พอเราไปถึง น้องในทีมคนนึงก็เริ่มบ่นเบาๆ ว่าโรงแรมนี้ดูแปลกๆ ฮวงจุ้ยก็ดูไม่ค่อยถูก พอเข้าห้องไปพบว่าประตูห้องนอนชนกับประตูระเบียงอย่างประหลาด แต่ตอนนั้นพวกเรายังไม่คิดอะไร

คืนแรกผ่านไปด้วยความสงบ แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปในคืนที่สอง...

หลังจากพวกเรากลับจากไหว้พระแล้ว ก็ดูเหมือนจะเป็นคืนธรรมดาอีกคืนในห้อง 311 พี่ N และน้อง K ก็นอนกันตามปกติ น้อง K หลับไปอย่างสนิท แต่ในความเงียบสงัดนั้น พี่ N ได้ยินเสียงแปลกๆ เสียงเหมือนใครบางคนกำลังเปิดกล่องข้าว เสียงมันชัดเจนจนแกคิดว่าน้อง K คงจะหิวกลางดึก แต่เมื่อหันมามอง น้อง K ยังนอนหลับอย่างไม่รู้เรื่องอะไร

แกพยายามสงบสติ แต่เมื่อหันไปอีกฝั่ง สิ่งที่เห็นกลับไม่ใช่ภาพที่แกคาดคิด...

ในมุมห้อง มีสิ่งดำๆ ไม่มีหัว กำลังเปิดกล่องข้าวอยู่ มันเคลื่อนไหวช้าๆ เสียงเปิดกล่องยังคงดังอยู่ตลอดเวลา พี่ N รีบดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมทั้งตัว หวังว่าจะทำให้มันหายไป แต่เสียงนั้นยังไม่หยุด ยังได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้นเบาๆ ทั้งๆ ที่ไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำนอกจากตัวแกเอง...

คืนนี้...กลายเป็นคืนที่เงียบงันแต่เต็มไปด้วยเสียงลึกลับ ที่พี่ N ไม่มีวันลืม...

------------------------------------------

ป้า T เดินเข้าไปในห้อง 311 ด้วยความรู้สึกปกติ ไม่มีอะไรที่ดูผิดแปลกไปจากโรงแรมอื่นๆ แต่เมื่อแกเข้าห้องน้ำ แววตาของแกเปลี่ยนไปทันที…

กลิ่นเหม็นเน่าโชยมา รุนแรงเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างที่ตายอยู่ในนั้น กลิ่นนั้นหนาแน่นจนทำให้แกแทบจะหายใจไม่ออก ป้า T ยืนนิ่ง หัวใจเต้นแรงขึ้นทุกที แกสัมผัสได้ว่ามันไม่ใช่กลิ่นปกติของห้องน้ำ

แกสูดลมหายใจลึก ตั้งสติ แล้วพูดออกมาเบาๆ “ขอให้ข้าพเจ้าได้พักผ่อนนะ ขออยู่เงียบๆ สงบๆ…” เสียงแกแผ่ว แต่ทว่ามั่นคง

สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นทำให้แกตกใจไม่น้อย — กลิ่นเน่านั้นหายไปในทันที ราวกับว่ามันไม่เคยมีอยู่เลย ไม่มีแม้แต่ร่องรอยของกลิ่นที่เคยรุนแรงอยู่เมื่อครู่นี้

แม้จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก แต่ป้า T รู้สึกได้ถึงความเงียบที่ผิดปกติในห้องนั้น เงียบจนชวนให้ขนลุก...