สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องเล่าให้ได้อ่านมากมาย
ทั้งเรื่องเตรียมตัวเดินทางและเรื่องการทำ
อาหารฝีมือแม่ ที่ทำให้ลูกกินก่อนไปเรียนที่จีน
ปลาทับทิมนึ่งมะนาว
บ้านอื่นทำยังงัยไม่รู้ แต่บ้านนี้ ทำแบบง่าย
ที่สุด รวดเร็วที่สุด เพราะยุ่งวุ่นวายกับการ
เตรียมตัวจัดกระเป๋าเดินทาง
2 ทุ่มกว่าแล้ว ลูกก็หิว แม่ต้องรีบทำแบบ
เร่งด่วนสุด สุด
เสร็จแล้วจร้าาาาา
ลูกชายชอบกินมาก เปรี้ยวๆเผ็ดๆ
แซ่บสุดๆ พริก กระเทียม มะนาว
ในจานนั้น แม่รับหยุดเอง ส่วนลูก
ก็วิดน้ำราด จนเกลี้ยงจาน คนเป็นแม่
เห็นแล้วก็ดีใจ ที่ถูกใจลูกกินจนเกลี้ยง
เอ๊ะ....หรือ หิว
มาถึงเรื่องจัดกระเป๋า เตรียมตัวไปจีน
ครั้งนี้ นำเสื้อยืดแขนยาวไปหลายตัว
เพราะปลายปี อาจเจอหิมะ เนื่องจาก
เมืองถังซาน มณฑลเหอเป่ย์ อยู่ทาง
ตอนเหนือของประเทศจีน อุณหภูมิ
ติดลบตั้งแต่ไปเทอมแรกแล้ว
จับยัดกระเป๋า ขึ้นชั่ง น้ำหนักเกิน 25 กิโล
ก็ต้องเอาของบางอย่างออก เลือกเอาที่
จำเป็นจริงๆ ซึ่งก็จำเป็นทุกอย่าง
ข้าวของเครื่องใช้ ที่นู่น ราคาแพง
และบางย่างหาซื้อยาก เช่น ซอสมะเขือเทศ
ลูกชายบอกว่า ร้านขายไก่ทอด แฮมเบอร์เกอร์
ขี้เหนียวซอสมาก บางทีก็ไม่หยิบให้ ถ้าไม่ทวง
อาหาร จริงๆแล้วกฏสายการบิน ห้ามนำ
ขึ้นเครื่องไปจีน เทอมแรก แม่ก็เกร็งๆ
ไม่กล้าเอาไป แต่ก็มีคนแหกกฏ......
มาครั้งนี้ เลยจัดเต็ม
ช่วงนี้มีข่าวว่า สนามบินที่ไต้หวันห้าม
นำอาหารที่เป็นเนื้อหมูเข้าเลย
แต่โชคดีที่เราไม่ได้ต่อเครื่องที่ไต้หวัน
ยอมจ่ายแพงเพื่อบินตรงไปลงยัง
สนามบินปักกิ่งเลย
ตัดผมเสริมหล่อ แบบสั้นหน่อย เพราะ
ร้านตัดผมที่จีนราคาแพงมาก
แลกเงินหยวนเตรียมไว้เลย พอดีที่
เซ็นทรัลนครปฐม มีเคาเตอร์รับแลก
จริงๆแล้วเด็กๆใช้จ่ายสแกนผ่านแอพ
แต่เงินสด ต้องนำไปจ่ายค่าตรวจสุขภาพ
และอื่นๆ ที่วิทยาลัย
เช้ามืดวันเสาร์ที่ 14 กย.67 เวลา 03.00 น.
เดินทางไปรวมตัวกันที่วิทยาลัย
04.20 น. ล้อหมุนจากนครปฐม
ถึงสนามบินสุวรรณภูมิ 05.45 น.
กระเป๋า อวบ อ้วน กันแทบทุกคนเลยเด็กๆ
ชักแถวกันไปเช็คอิน และชั่งน้ำหนักกระเป๋า
เป็นช่วงเวลาลุ้นระทึกกันแทบทุกคน
ยืนทำตัวเล็กๆ ไม่ล่อกแล่ก โดยมีเพื่อน
คนที่เอาของใส่กระเป๋าไปน้อยที่สุดยืนรอ
ต่อจากเรา กะว่างานนี้มีถ่ายโอน กันมั่งแหล่ะ
ผ่านแล้วจร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา
มีรอยยิ้มเกิดขึ้นบนใบหน้า
มีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น ระหว่างที่ยืนรอ
จะเข้าไปเช็คอิน มีนักท่องเที่ยวชาย
ชาวจีน เดินตรงดิ่งเข้ามาที่กลุ่มของเด็กๆ
ซึ่งเขาน่าจะเห็นรูปธงชาติจีนที่แขนเสื้อ
ทุกๆคนชี้มาที่ลูกชาย ให้คุยกับ
เขาหน่อย ว่าเขาต้องการอะไร
ยืน งง ในดงไทย-จีน กันไปสิ เขาพูดเร็วมากกกก
ลูกชายบอกว่า คนจีน ไม่ได้พูดเหมือนกันทุกคน
บางคนพูดภาษาพื้นถิ่น แล้วเราเรียนแค่คำศัพท์
จีนกลาง ก็เลยสื่อสารกันไม่ค่อยจะรู้เรื่อง
สรุป....ลูกชายพาไปหา จนท.และพาไป
ซื้อซิม จ่ายเงินไทยให้เขาไปในราคา 20 บาท
ปลื้มมมมมมมมมมมมมมมมม ใจจัง
หิว เลย
และแล้วก็ถึงเวลาที่ต้องโบยบิน
ออกจากอ้อมอกแม่ ไปไขว่คว้า เก็บเกี่ยว
ความรู้ เพื่อพัฒนาตนเองต่อไป
นี่คือบันได ที่คนทางนี้ต้อง ฮึบ !
เก็บทุกความรู้สึกไว้ในใจ แล้วโบกมือ
บ๊ายบาย อวยพรให้เดินทางปลอดภัย
ถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพ แต่......
ลูกแม่เดินแน่บ...ไม่หันมามองแม่เลย
ซักกะติ๊ด คล้ายๆดีใจ ยังงัยไม่รู้
ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกพอกรุบกริบ
ต้องปิดหน้าบรรดาแม่ๆ ที่ไปร่วมส่ง
กำลังใจให้ลูกๆ ซักหน่อย
อีก 16 สัปดาห์เจอกันนะลูก
เครื่องออกจากสุวรรณภูมิ เวลา 10.00 น.
ถึงสนามบินปักกิ่ง เวลา 15.30 น.
ผ่าน ตม.ฉลุย ลากกระเป๋ากันครึกครึ้น
นั่งรถบัสจาก ปักกิ่งไปยังมณฑลเหอเป่ย์
วิทยาลัยโปลีเทคนิคถังซาน
ถึงเวลาประมาณ 22.00 น.
เดินทางออกจากจากบ้านตั้งแต่เช้ามืด
จรด มืดค่ำ ทรหดกันดีจริงๆลูกแม่
สวัสดี ถังซาน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
ปลาทับทิมนึ่งมะนาว อาหารไทยฝีมือแม่ กินก่อนบินไปจีน