ผมกำลังจะแต่งงาน....... แต่คนที่ผมเคยชอบเค้ามากแต่งงานมีครอบครัวและมีลูกที่น่ารักมากๆ ได้กลับมาเจอและได้คุยด้วยกันอีกครั้ง การที่ผมได้คุยกับเค้าอีกครั้งทำให้ผมรู้สึกมีความสุขมาก ใจฟู และรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง อาจจะเป็นเพราะว่าเทอคนนั้นเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในชีวิตผมที่ผมรู้สึกแพ้ทางเค้ามากตั้งแต่เจอเพียงครั้งแรก หรือที่ใครๆก็อาจยะบอกว่ามันคือความรักครั้งแรกก็เป็นได้ แต่ผมก็เลือกที่จะทำในสิ่งที่ขัดต่อความรู้สึกของตัวผมเอง และเลือกความถูกต้องในฐานะลูกผู้ชาย แฟน หรือในฐานะว่าที่สามีในอนาคตของผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ซึ่งเค้าคือคนที่ยืนหยัดเคียงข้างผมแม้ในวันที่ผมลำบากที่สุดก็ตาม ผู้หญิงทั้งสองคนมีอาจจะมีความเหมือนที่แตกต่าง แต่ความแตกต่างนั้นก็นำผมไปเจอคำว่าความรักที่เข้ากันได้พอดี ดังนั้นผมจึงต้องพยายามหลีกเลี่ยงและทำยังไงก็ได้เพื่อให้ผมกับเทอคนนั้นจะต้องไม่เจอกันอีก ถึงแม้ว่าผมจะรู้สึกอยากเจอและพูดคุยกับเค้ามากแค่ไหนก็ตาม เพราะผมรู้ว่าการที่ผมได้คุยหรือติดต่อเทอคนนั้นเป็นเรื่องที่ผิดต่อคนที่ผมรักและกำลังจะแต่งงานด้วยมากแค่ไหน แม้ว่าเรื่องราวของผมและเทอคนนั้นจะผ่านมานานมากแค่ไหนก็ตาม แต่ผมยังไม่เคยลืมเทอได้เลย และยังคงเก็บเทอไว้ในความทรงจำด้านเล็กๆ ส่วนที่ลึกที่สุดของผมในนั้นเสมอมา
มันยากที่จะลืม แม้ว่าจะผ่านมานานแค่ไหนก็ตาม