สวัสดีค่ะหนูอายุ14 คือพ่อกับแม่หนูหย่ากันตั้งแต่กูยังเด็ก หนูจำหน้าพ่อไม่ได้ ครอบครัวหนูToxic มากเลยค่ะ ไหนจะแม่ที่ไม่เคยสนับสนุน ไม่จะพี่ที่ขี้หงุดหงิดชอบทำลายข้าวของ แม่หนูเอาแต่ด่าเอาแต่ไล่ไปตาย หนูล่ะอยากตายให้สมคำปากที่แม่พูดจริงๆ แม่ไม่สนับสนุนในการเรียนต่อในสายภาษา ไม่สนับสนุนหนูในการวาดรูป แม่จะให้ลงเรียนวิทย์คณิต หนูเครียดไม่ไหวเลยค่ะ เอาแต่ด่าว่าโง่ หนูโดนกดดันตั้งแต่เด็ก เกรดต้อง3.5ขึ้น หนูไม่ไหวแล้วค่ะหนูเครียด ทำคะแนนไม่ดีก็ด่าก็ตี ขู่จะตัดหางปล่อยวัด หนูทำได้แค่อยู่ในห้อง หนูไม่อยากเจอใคร ไม่อยากพูดคุยกับใคร ห้องเล็กๆของหนูมันกลายเป็นเซฟโซน หนูไม่อยากให้ใครเข้ามา เหมือนเป็นโลกใบเล็กๆ แม่ชอบบูลลี่ บูลลี่หนักจนหนูไม่มั่นใจ เช่น ”หน้างี้เรียนได้เกรดแค่นี้ใครจะมาเอาเป็นเมียเอาไปขายยังได้ตังเลี้ยงไปทำไมวันๆ“   “ตัวก็ดำอ้วนก็อ้วนหัดดูคนอื่นเขาบ้างเขาสวยเขาผอมทำไมกูไม่มีลูกดีแบบคนอื่นเขา”  ไหนจะคำพูดอื่นๆอีก ชอบมาแอบเปิดโทรศัพท์ตอนนอนไปดูแชท มันทำให้หนูไม่ไว้ใจและไม่เชื่อใจแม่มากๆเลยค่ะ ทุกๆเรื่องหนูปรึกษาเพื่อนมากกว่าคนในครอบครัวอีกค่ะ มันทำให้ความเชื่อใจลดลงมากๆ เมื่อก่อนหนูเคยพิมระบายไว้ในโน๊ตโทรศัพท์ แม่มาเห็น หลักจากทะเลาะกันหนักหนูไม่รู้จะระบายจากไหน หนูเครียดทุกๆเรื่อง วันนี้หนูเอาแมวมาเลี้ยงมันช่วยฮีลใจหนูมากๆ น้องอายุเดือนกว่าๆ พอแม่มาเห็นมาหยิบน้องไปทิ้งไว้หน้าบ้านเลยค่ะแล้วฝนตกด้วย  ครอบครัวไม่ใช่เซพโซนสำหรับหนูเลย ชอบไล่ไปตายบอกจะฆ่าให้ตาย แม่บอกกูไม่น่าคลอดมาเลยภาระ หนูก็ไม่อยากอยู่แล้วค่ะ อยากไปให้พ้นๆ ไปเกิดในครอบครัวที่เขาเข้าใจหนู หนูมีแฟนเป็นผู้หญิงเขาก็ด่า เขาบอกจะไล่ออกจากบ้าน มันผิดเพศ บังคับให้เลิกกัน หนูเบื่อครอบครัวแบบนี้มาก วันนี้แค่อยากมาระบายค่ะ อยากมีคนมาฟังสิ่งที่หนูอธิบาย