ท่ามกลางหมู่ดอกไม้มากมาย ทันใดฝนกลับรังแก เหยียบดวงใจ
ฝนร่วงโรยดังรักล่วงเลย ไม่มีรักจริงจากใจ จากผู้ใด
แต่เมื่อฉันได้พบเธอ ลมฝนที่ได้เจอ มันก็เปลี่ยนไปจากเคย
ลมพัดแรงเท่าไร เปียกและปอนเท่าใด แต่เมื่อฉันมีเธออยู่
ยามเมื่อฝน เทลงมา เดาว่าฟ้านั้นอวยพร
ให้ความรักเราทั้งสองครองคู่ไปนิรันดร 
ฮักเจ้าหลาย ฮักเจ้าหลาย จงยื่นมือให้ฟ้าท่านเถิด
ฝนที่เทลงบนมือเราดั่งงานวิวาห์
หากวันใด เจอพายุ คงไม่กลัวสักเท่าไหร่
ต่อให้ฝนสาดดวงใจ รักจากเธอนั้นปลอบฉัน
ฮักเจ้าหลาย ฮักเจ้าหลาย จงเต้นรำยามฟ้ากระหน่ำ
ขอแค่มีเธอทุก ๆ วัน ก็เป็นเหมือนวิวาห์
รักที่เคยได้พบและผ่าน ในวันนี้เป็นดังเงา เฝ้ารังควาญ
ขังฉันอยู่ในกรงน้ำตา แต่เธอพาใจฉันออกมา