เป็นกันบ้างรึป่าว??
เวลาที่ตัวเองทำอะไรได้ไม่ดีแล้ว พูดโทษตัวเองว่า ไม่ดีอย่างนั้น อย่างนี้ เป็นเพราะอย่างนั้น เป็นเพราะอย่างนี้

เช่น ไปกำลังไป ร.ร. แล้วลืม กล่องดินสอ ปากกา ก็จะพูดกับตัวเองว่า..
"โอ๊ะ..!! เป็นอย่างงี้ตลอดเลย ไอ้เราก็เป็นคนขี้ลืม ด้วยสิ"

คำว่า.. "เป็นคนขี้ลืม" เนี้ยแหละ เป็นเหตุให้เป็นคนขี้ลืมหนักกว่าเดิม..

คำพูดที่ พูดใส่กับตัวเองมันมีผลต่อจิตใจ อย่างมาก ทำให้คิดว่าเป็นคนแบบนั้นจริงๆ

คำพูดที่พูดกับตัวเอง สมองมันจำหมดนะ....
บอกว่าตัวเองไม่ใช่คนดี ก็จะไม่ใช่คนดีจริงๆ
บอกว่าตัวเองเป็นคนดี มันก็จะเป็นคนดีจริงๆ

ตามเนื้อหา จากหนังสือ
"เพราะชีวิตดีได้กว่าที่เป็น"
(Atomic habits)



เมื่อบอกกับตัวเอง บ่อยๆ บอกไปเรื่อยๆ ว่าเป็นคนแบบนั้น สมองมันก็จะจำ
แค่ในช่วงแรกๆ จะไม่ค่อยเห็นผลลัพธ์ มากนัก แต่คำพูดมันจะซึมซับไปเรื่อยๆ

ฉะนั้น ใครที่พูดกับตัวเอง บ่อยๆว่า..
"ไม่ใช่คนที่มีนิสัย(ด้านบวก) เป็นคนที่มีนิสัย(ด้านลบ) เป็นเรื่องปกติแหละ"

อะไรแบบนี้เลิกไปได้เลย..
หากอยากจะให้ตัวเองเป็นคนดี ก็ต้องว่าตัวเองเป็นคนดี

ซึ่งแน่นอนว่า.. คำว่าดีของแต่ละคนมันไม่เท่ากันอยู่แล้ว

สมองมันจะ ทำให้เป็นคนดีตาม อุดมคติของสมอง..

สรุปง่ายๆคือ..
เมื่อคุณมีมุมมอง ต่อลักษณะนิสัยนั้นๆ ว่าเป็นอย่างไร..
สมองก็จะเอามุมมองตรงนั้น มาใช้กับคุณ เมื่อคุณคิดว่าตัวเองเป็น คนแบบนั้น

*หลังจากนี้จะเป็นประสบการณ์ส่วนตัวของ จขกท.

บอกก่อนว่าผม อยู่ ม.ต้น

มันมีช่วงหนึ่งที่ผม ไปดูพวกคลิปพัฒนาตัวเองต่างๆ เขาก็บอกว่า..
ไม่ต้องสนใจสายตาสังคม, ไม่ต้องพยายามดี เพื่อให้คนอื่นชอบ , ทำในสิ่งที่คิดว่าถูก

อะไรทำนองนี้ มันก็ทำให้ผมเลิกสนใจไปได้จริงๆ แต่ว่า เมื่อผมเริ่มที่จะเลิก สนใจสายตาคน มันก็ทำให้เกิดอีโก้ มากขึ้น คิดว่าตัวเอง ดูอะไรพวกนี่แล้วตัวเอง เหนือกว่าคนทั่วไป เหนือเด็ก นักเรียนที่ ทำตัวไร้สาระไปวันๆ เวลามีคนมา กวน หรือทำให้ผม ไม่พอใจ ส่วนใหญ่ก็จะเป็น พวกไม่ได้เรื่อง ผมก็จะคิดประมาณว่า..
"หึ.!! ก็แค่พวก ไม่พัฒนา มันไม่ได้ครึ่ง ผมหรอก.. อยากทำไรก็ทำ พวกมันอยากทำอะไร ก็ทำไป "

อันนี้พูดในใจนะ เพราะถ้าพูดออกทางปากมันจะมีปัญหาเอาได้อ่ะนะ555

ด้วยประโยคพูด ติดปากแบบนี้ มันทำให้ อีโก้ผม สูงขึ้นมากๆ จนคิดว่า ตัวเองนั้น เก่งที่สุดแล้ว ใน ร.ร. (ก็เรื่องจริงอ่ะนะ><)
ด้วยเหตุนี้ทำให้ ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยรับฟัง อะไรจากคน ซะเท่าไหร่

และก็อีก ประโยคติดปากของผม ก็คือ..
"ผมก็ไม่ใช่คนดีอะไร ทำไมต้องช่วย,ทำไมต้องทำอย่างนั้น ผมได้อะไรจากการทำแบบนั้น"

เป็นความคิดที่ โคตรตัวร้าย555
แน่นอนว่าถ้าเอาตาม เหตุและผล มันก็จริงแหละ การทำเพื่อตัวเอง และรักษา สิทธิ์ของตนเอง มันก็เป็นเรื่องที่ปกติและควรทำ.. แต่ก็คงไม่สุดโต่งแบบผม555

แต่ด้วยว่า.. ในประโยค มีคำว่า.. "ไม่ใช่คนดี" มันเลยทำให้ ความคิดต่างๆ ของผม มันก็ไม่ใช่คนดีตามไปด้วย จากที่เป็นคนมีน้ำใจ ก็เริ่มน้อยลง จนถึงขั้นใจดำ เห็นแต่ประโยชน์ตัวเอง เลย..

แต่ในช่วงพักหลังมานี้ มี ผญ. คนหนึ่งมา ทำให้เห็นจริงๆว่า คนดีเป็นยังไง เธอเป็นตัวอย่างให้ผม นิสัยเธอมันก็ดีมากๆ ผมก็ดึงตัวเอง กลับมาจาก จุดๆนั้นได้ แล้วกลับมาตั้งสติได้อีกครั้ง.. ทุกวันนี้ก็เลยพยายามที่จะ เปลี่ยนคำพูดใหม่ๆ
เช่น เวลาเผลอทำ นิสัยแย่ๆ ที่เคยทำก็จะ บอกว่า.. "ฉันเป็นคนดี คนดีเค้าไม่ทำกันแบบนี้"

ก็เลยเริ่มฟื้นฟูมากได้บ้างแล้ว

และก็อีกประโยคหนึ่ง เลยเวลา เห็นหน้าตัวเอง แล้วแบบ.. บอกกับตัวเองว่า..
"เอ๊ะ.. เราก็หล่อ อยู่นี่หว่า555"

ทำให้ผม นี่มั่นใจในหน้าตา ตัวเองมากๆอ่ะ5555 แต่ก็ไม่อยากมั่นใจ ในหน้าตา มากไปหรอก กลัวไปเจอคนที่ดีมากกว่าใน อนาคตแล้วมันจะ ด้อยค่าตัวเอง อิอิ><

ปล. กระทู้นี้เขียนขึ้นมาเล่นๆ ไม่ได้ซีเรียสอะไร ไม่รู้ว่า ไอ้เรื่องที่ผม บอกไปข้างต้น มันจะจริงรึเปล่าเหมือนกัน ถ้างั้น ก็ใช้ จักรยานในการอ่านนะครับ555 มีความคิดเห็นอย่างไรก็มาแชร์ กันด้วย~