อยากจะระบายหรือเเชร์ประสบการณ์ที่ทำพลาดที่สุดในวัย30 คือการที่เราไม่รู้จักคำว่ารักตัวเอง
ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร เมื่อ4ปีก่อนเราได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งผ่านทางโลกออนไลน์ มีการพูดคุยได้เจอจนตกลงที่จะคบกัน ตลอดเวลาที่คบกันเธอมักจะมีเรื่องนอกใจอยู่หลายต่อหลายครั้ง ซึ่งเราก็ทนเเละให้อภัยทุกอย่างเพราะคิดว่าสักวันเธอจะคิดได้ เรารับผิดชอบค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เงินทุกบาททุกสตางค์ที่หาได้เรายอมให้เธอเป็นคนจัดการทั้งหมด ยอมซื้อบ้านซื้อรถเป็นชื่อเธอ ยกทุกอย่างที่เป็นของตัวเองให้เธอเป็นคนดูเเลทั้งหมด เพราะคิดเเค่ว่าความสุขของเธอคือความสุขของเราเเละคนคนนี้เเหละที่เราจะใช้ชีวิตด้วยเป็นคนสุดท้าย เล่ามาถึงตรงนี้ทุกคนก็คงมองว่าเราโง่ ใช่ครับเราโง่มากๆที่ไม่รักตัวเอง ไม่เหลือหนทางให้ตัวเองได้เดิน เมื่อ2ที่เเล้วเราจับได้ว่าเธอนอกใจไปหาชายอื่น เเละก็เหมือนอีกเช่นเคยครับเธอขอให้เราอดทนเเละขอเวลาเพื่อที่จะตัดสินใจว่าจะเลือกใคร ใช่ครับครั้งนี้เราเลือกที่จะไม่ทนเราตกลงที่จะคุยกันเเบบเปิดอกว่าเราจะเอายังไงในความสัมพันธ์ เธอกลับบอกว่าถ้าเราทนไม่ได้ก็ให้ออกไปเเต่ตัว เราจะไม่ได้อะไรติดตัวไปเลยเเม้เเต่อย่างเดียว ทั้งบ้านทั้งรถเเละเงินของเราที่ให้เธอเป็นคนเก็บ ตั้งเเต่วันนั้นเราเสียใจมากยอมเดินออกมาโดยที่ไม่เอาอะไรเลย ชีวิตเคว้งคว้างไม่มีทั้งเงินเเละไม่มีที่อยู่เรารู้สึกว่าทุกอย่างมันมืดมนจะไม่อยากจะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ เราใช้เวลาจมอยู่กับความเศร้าเเละคำถามมากมายว่าตัวเราผิดอะไร ทำมัยถึงต้องมาเจอกับเรื่องเเบบนี้ สิ่งที่เราเคยมีทุกๆอย่างตอนนี้กลับไม่มีอีกต่อไป เเต่สุดท้ายครับเราก็ต้องยืนอยู่เพื่อคนที่รักเรา เรากลับมาสู้ทำงานทุกๆอย่างเพื่อที่จะได้เงินกลับมาลงทุนทำธุระกิจเหมือนเดิม ในความมืดย่อมมีเเสงสว่างเสมอมีผู้คนมากมาย ผู้ใหญ่ เพื่อนๆที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ พลักดันให้เราสามารถยืนขึ้นได้ด้วยตัวเองอีกครั้งเเต่ขณะเดียวกันเธอคนนั้นก็เอาเงินเเละสิ่งของที่เราทำเคยสร้างไว้ปรนเปรอคนใหม่ของเธอจนหมด เเละเเล้วเธอกลับเข้ามาวนเวียนในชีวิตเราอีกครั้ง เธอตามติดชีวิตเราไม่เลิกจนถึงตอนนี้เเต่ไม่เเล้วครับเราจะไม่กลับไปให้ตัวเองต้องเจ็บกับคนนี้อีก เชื่อเถอะครับใครทำอะไรไว้ยอมได้รับเเบบนั้นเสมอ ตอนนี้กลายเป็นเธอที่ไม่เหลืออะไรบ้างเเล้ว โลกใบนี้ไม่ได้สวยงามอย่างที่คุณคิดหรอกครับ รักตัวเองให้มากๆอย่างทำเพื่อใครจนลืมมองตัวเราเอง
ประสบการ์ที่ทำพลาดในวัย30
อยากจะระบายหรือเเชร์ประสบการณ์ที่ทำพลาดที่สุดในวัย30 คือการที่เราไม่รู้จักคำว่ารักตัวเอง
ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร เมื่อ4ปีก่อนเราได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งผ่านทางโลกออนไลน์ มีการพูดคุยได้เจอจนตกลงที่จะคบกัน ตลอดเวลาที่คบกันเธอมักจะมีเรื่องนอกใจอยู่หลายต่อหลายครั้ง ซึ่งเราก็ทนเเละให้อภัยทุกอย่างเพราะคิดว่าสักวันเธอจะคิดได้ เรารับผิดชอบค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เงินทุกบาททุกสตางค์ที่หาได้เรายอมให้เธอเป็นคนจัดการทั้งหมด ยอมซื้อบ้านซื้อรถเป็นชื่อเธอ ยกทุกอย่างที่เป็นของตัวเองให้เธอเป็นคนดูเเลทั้งหมด เพราะคิดเเค่ว่าความสุขของเธอคือความสุขของเราเเละคนคนนี้เเหละที่เราจะใช้ชีวิตด้วยเป็นคนสุดท้าย เล่ามาถึงตรงนี้ทุกคนก็คงมองว่าเราโง่ ใช่ครับเราโง่มากๆที่ไม่รักตัวเอง ไม่เหลือหนทางให้ตัวเองได้เดิน เมื่อ2ที่เเล้วเราจับได้ว่าเธอนอกใจไปหาชายอื่น เเละก็เหมือนอีกเช่นเคยครับเธอขอให้เราอดทนเเละขอเวลาเพื่อที่จะตัดสินใจว่าจะเลือกใคร ใช่ครับครั้งนี้เราเลือกที่จะไม่ทนเราตกลงที่จะคุยกันเเบบเปิดอกว่าเราจะเอายังไงในความสัมพันธ์ เธอกลับบอกว่าถ้าเราทนไม่ได้ก็ให้ออกไปเเต่ตัว เราจะไม่ได้อะไรติดตัวไปเลยเเม้เเต่อย่างเดียว ทั้งบ้านทั้งรถเเละเงินของเราที่ให้เธอเป็นคนเก็บ ตั้งเเต่วันนั้นเราเสียใจมากยอมเดินออกมาโดยที่ไม่เอาอะไรเลย ชีวิตเคว้งคว้างไม่มีทั้งเงินเเละไม่มีที่อยู่เรารู้สึกว่าทุกอย่างมันมืดมนจะไม่อยากจะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ เราใช้เวลาจมอยู่กับความเศร้าเเละคำถามมากมายว่าตัวเราผิดอะไร ทำมัยถึงต้องมาเจอกับเรื่องเเบบนี้ สิ่งที่เราเคยมีทุกๆอย่างตอนนี้กลับไม่มีอีกต่อไป เเต่สุดท้ายครับเราก็ต้องยืนอยู่เพื่อคนที่รักเรา เรากลับมาสู้ทำงานทุกๆอย่างเพื่อที่จะได้เงินกลับมาลงทุนทำธุระกิจเหมือนเดิม ในความมืดย่อมมีเเสงสว่างเสมอมีผู้คนมากมาย ผู้ใหญ่ เพื่อนๆที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ พลักดันให้เราสามารถยืนขึ้นได้ด้วยตัวเองอีกครั้งเเต่ขณะเดียวกันเธอคนนั้นก็เอาเงินเเละสิ่งของที่เราทำเคยสร้างไว้ปรนเปรอคนใหม่ของเธอจนหมด เเละเเล้วเธอกลับเข้ามาวนเวียนในชีวิตเราอีกครั้ง เธอตามติดชีวิตเราไม่เลิกจนถึงตอนนี้เเต่ไม่เเล้วครับเราจะไม่กลับไปให้ตัวเองต้องเจ็บกับคนนี้อีก เชื่อเถอะครับใครทำอะไรไว้ยอมได้รับเเบบนั้นเสมอ ตอนนี้กลายเป็นเธอที่ไม่เหลืออะไรบ้างเเล้ว โลกใบนี้ไม่ได้สวยงามอย่างที่คุณคิดหรอกครับ รักตัวเองให้มากๆอย่างทำเพื่อใครจนลืมมองตัวเราเอง