สวัสดีค่ะ เราเป็นพนักงานในตำแหน่งผู้จัดการ  ที่ทำงานก็จะสนิทกันปกติค่ะ แต่ว่าเขาทำงานค่อนข้างดีเลย เขาเป็นเด็กน่ารักคนนึงเลยค่ะ ซึ่งทำให้เราตายใจได้ แล้วก็เราก็สนิทกับพนักงานอีกคน ซึ่งพนักงานคนนี้ก็สนิทกับน้องที่เรารัก คือสนิทกันหมดเลยค่ะ 
มีอยู่วันหนึ่งเราบังเอิญเห็นพฤติกรรมเขาที่ไม่น่ารักกับเรา (เขาคงไม่คิดว่าเราเห็น) เราเลยปะติดปะต่อเรื่องราว ก่อนหน้านี้เกี่ยวกับพฤติกรรมของเขา
เราเลยคุยกับคนที่สนิทกับทางเขาและเรา
จริงๆเขาก็จะไม่พูด แต่ด้วยความมุมที่เขาก็รักเราเหมือนกัน
เขาก็เลยพูดให้ฟังว่าเขาคิดยังไงแต่ก็ไม่ใช่เหตุการณ์ที่รุนแรงอะไรหรอกค่ะ 
แต่เรารู้สึกว่าเรามองคนไม่ผิด แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่อย่างที่เราคิด เราเฟล เรานอยด์ เชื่อใจใครทำไมเป็นแบบนี้ทุกที
แม้กระทั่งที่เราอวยพรวันเกิดตัวเอง เขาก็สามารถเอาเรื่องนี้ไปคุยกับคนอื่นได้ ว่าเรา copy นู่นนี่นั่น แม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆ ที่เราคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องที่จะมาคุยกันได้ เขาก็สามารถเอาอะไรที่เกี่ยวกับตัวเราไปพูดได้ เข้าใจว่าเราไม่สามารถหลีกเลี่ยงการนินทาได้ แต่คนเราอ่ะจะนินทา ขอให้มันเป็นเรื่องที่มีสาระมากกว่านี้

ต้องโทษเราเองด้วยที่เป็นคนที่อ่อนในการเคี่ยวกับลูกน้องเกินไป เพราะมั่นใจว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้มันดีมากๆ  เพราะเรื่องงานเขาเราก็แทบจะไม่ได้ตำหนิเลย(ก็มีเรื่องให้ตำหนิค่ะแต่เราไม่ทำ) แต่ถ้ามันเป็นเรื่องที่ต้องพูดเราก็พูดปกติค่ะบางเรื่องเราก็ปล่อยผ่าน

อารมณ์ของเราคือเหมือนถูกคนที่เรารักหักหลังมากกว่า เราจัดการกับอารมณ์ตัวเองยังไงดีคะ ตอนเจอเราเขาก็ดีกับเราซะเหลือเกิน ดีมากๆเลย ถ้าบังเอิญเราไม่ไปเห็นพฤติกรรมของเขาเอง 

รบกวนแนะนำด้วยค่ะ ทำยังไงให้บัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น
หรือปล่อยให้เขานินทาไปแล้วเรามาโฟกัสกันกับงานดีคะ สายตาทุกคนคือเขาเป็นเด็กน่ารักขี้เล่นแต่ก็มีมุมที่ไม่น่ารักก็มีค่ะแต่ไม่ได้แสดงกับเราเราก็ปล่อยผ่าน