ย้อนไปตอนม.1ผมได้เข้าเรียนพร้อมเพื่ิอนแล้วเราคุยกันว่าเราจะไปหาแซวพวกสาวๆพอเราไปที่โรงอาหารผมก็เจอผู้หญิงคนนึงเธอน่ารักมากจนตอนนั้นพวกผมชอบเลยละครับแล้วผมก็เป็นคนเดินไปขอเฟสเธอแต่หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้ทักอะไรเขาไป พอเวลาผ่านไปสักพักนึงผมก็ตัดสินใจว่าจะทักเขาไปลังเลอยู่นานเพราะเธอน่ารักมากแต่ผมก็ทำจนได้เธอก็ตอบผมด้วยผมก็ดีใจสุดๆพอนานๆไปผมก็เริ่มชวนเขาโทรด้วยกันแล้วอยู่ดีๆเธอก็โทรมาเลย(ตอนนั้นโทรกับอีกคนอยู่)ผมก็รีบวางแล้วโทรไปหาเขาตอนนั้นบอกตรงๆว่าทำอะไรไม่ถูกเลยแล้วก็ผ่านไปผมก็เริ่มชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆพอสักระยะหนึ่งผมก็เริ่มขอเขาคบแต่เขาก็จะให้คำตอบมาตลอดว่าผมรีบหรอผมก็ทนรอมาจนตอนนั้นด้วยความเด็กของผม
ก็เผลอไปก้าวก่ายชีวิตเธอมากเกินไปด้วยการอยากแสดงตัวว่าคุยกับเขาอยู่จนเธอโกรธผมมากๆแล้วไม่คุยกับผมตอนนั้นผมก็เสียใจนะเพราะเวลาที่เราคุยกันมันพอสมควรอีกอย่างตอนนั้นเขาชอบเรียกผมที่รักด้วยผมก็ชอบเอาไปอวดเพื่อนๆตลอดจนในใจคิดแล้วว่าคนนี้ติดแน่นอนแต่พอเป็นแบบนี้ผมก็ไม่รู้มำไงเลยทั้งรู้สึกผิดทั้งเสียใจ แต่ตอนนี้พอก่อนง่วงมากเรื่องของเธอผมมีอีกเยอะมากๆเล่าทั้งวันยังได้อันนี้แค่เริ่มต้น 1/100