อยากจะระบายค่ะเรื่องก็มีอยู่ว่า เรามาอยู่บ้าน พ่อผัว ที่ทำอู่ อยู่กับแฟน แล้วที่อู่ ก็อยู่กันแบบคนเห็นแก่ตัวทั้งนั้น แฟนเราทำงานได้ ลืมบอกไปค่ะว่าเรามีลูกเล็ก 1 คนปัจจุบันนี้น้องแค่ 2 ขวบ ก่อนหน้านี้แฟนเป็นช่างทำงานอยู่ในอู่ได้ค่าแรงเท่าไหร่ให้พ่อหมดตั้งแต่ตอนท้องเงินคลอดเคยถามเพราะว่าแล้วเวลาพ่อจะเอาเงินที่ไหนเขาตอบมาว่าฝากพ่อฝากพ่อสุดท้ายก็ไม่มี จนต้องหา และอีกอย่างนึงเขาใช้แฟนเราเหมือนไม่ใช่คนใช้ทั้งวันทั้งคืนเงินจะเก็บใครถามเขาว่าลูกกับเมียแล้วจะกินอะไร ถามว่าถ้าแค่โวยวายกับร้องไห้เพราะเขาเป็นคนที่ต้องรับผิดชอบทุกอย่าง เป็นคนที่เห็นเราเห็นใจแฟนเรานะ ค่าใช้จ่ายในบ้านแฟนเราก็เป็นคนจ่าย ในครอบครัวมีแต่คนเห็นแก่ตัว ไม่มีใครช่วยแฟนเราเลย แฟนเราต้องจ่ายทั้งค่ากับข้าวถ้าของใช้ลูกนมแพมเพิสของใช้จิปาถะค่าน้ำค่าไฟค่าอื่นๆค่าโทรศัพท์ค่า WiFi ของติดมาถามไปหมด แฟนเรา นับถือว่าเป็นคนที่ดีเลย เราเคยทะเลาะกับคนในบ้านหลายครั้ง ว่าทำไมไม่มีความรับผิดชอบ ทำไมไม่ช่วยกัน เราต้องหาเงิน ใช้หนี้ ที่เขาเคยสร้างหนี้ไว้ หาจนไม่รู้จะหายังไง มีท่วมตัว แต่ก็ไม่ใช่หนี้ของเรา ลืมบอกไปอย่างนะคะ โอ้ที่อยู่เป็นอู่เช่าเขานะคะ ไม่ใช่อู่ไม่ใช่พื้นที่ของเรา แค่อยากจะมาระบายความในใจ มีอีกหลายเรื่องมากค่ะเรื่องราวเป็นร้อยเป็นพันอยู่ในใจค่ะ แต่ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังได้ค่ะ ที่บ้าน บ้านเราก็ไม่ใช่คนรวยนะคะ แต่บ้านเราก็พอมีพอกินแต่ว่าเราก็ถูก งัดบ้านท้องหมดไปหลายบาทพ่อแม่มันสิ้นเนื้อประดาตัวพ่อแม่ก็หาเช้ากินข้าวมันมีบ้านของเราเองนะคะ เราจะกลับบ้านเราก็ไม่อยากเราก็เห็นพ่อแม่เราเหนื่อยพอแล้ว ทุกวันนี้เราไม่ได้ทำงานนะคะ เราเลี้ยงลูกลูกน้อยเรา 2 ขวบและเรามีลูกติดอีกคนนึงคือตอนนี้อยู่ม. 5 เป็นลูกติดกับแฟนเก่าแต่แฟนเราไม่รังเกียจแฟนเรารักเขาเหมือนลูกส่งค่าเรียนส่งค่าเทอมขาดเหลืออะไรบอกแฟนเราช่วยตลอดคือที่บ้านกับแฟนเราไม่มีปัญหาอะไรกันค่ะรักกันดี แต่แฟนเราเข้าใจเราทุกอย่างนะคะว่ามันเกิดอะไร