สวัสดีค่ะ ทุกคนเราเริ่มรำคานใจกับพี่ข้างบ้านมาก ๆ
เกิ่นก่อน ว่าเราอยู่บ้านเป็นของพ่อ แม่ เรา อยู่ 3 คน แต่พอพ่อแม่เกษียณก็ย้ายกับไปอยู่ต่างจังหวัดได้เกือบปีแล้วนะคะ ส่วนเราก็ทำงานอยู่ที่กทม และอยู่บ้านคนเดียว และข้างบ้านเราก็จะมีพี่ผช อายุประมาณ 30 ขอเรียกว่าพี่ A เป็นช่างซ่อมรับจ้างทั่วไป ชอบช่วยเหลือที่บ้านเราตอนพ่อแม่อยู่ ก็ซ่อมโน้นนี้นั้นช่วยบ้านเรา แม่เราก็ทำกับข้าวแจกบ้าง ปกติ เราก็ไม่ได้อะไรไม่ค่อยคุยอยู่แล้ว ปกติดี
จนกระทั่ง พ่อแม่เราไปอยู่ต่างจังหวัด เราอยู่บ้านคนเดียว เราก็ทำงานปกติเช้าทำงาน กลับบ้านเย็น พี่ A ก็จะให้เราช่วยจ่ายค่าไฟ/น้ำ/โทรศัพท์ เราโอนและเอาเงินสดให้เรา เราก็ทำได้เพราะแต่ก่อนพี่ A ก็ให้พ่อเราจ่ายให้ ก็ช่วยได้ เราไปทำงานพี่ A ก็แวะส่งหน้าปากซอยบ้าน เราก็เกรงใจนะแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ จนเดียวนี้ไปส่งหน้าปากซอย ทุกวัน เราพยายามออกเวลาไม่ตรงเค้าก็รู้หมด เพราะเค้าทำงานแถวบ้าน เราก็พยายามไม่คิดอะไร ต่อมาพี่ A ก็บอกว่าพี่อยากสั่งอาหารเดลิเวอร์รี่แบบเลี้ยงอาหารเย็นเรา คือให้เราสั่งให้เค้ากับของเราทุก ๆ วันพุธ และให้เงินสดแบบไม่ต้องทอนไรงี้ เราก็เคนะ แต่หลัง ๆ เริ่มพยายามหลายวันมาก เราเกรงใจก็ปฏิเสธไปว่าอิ่ม ว่ากลับบ้านดึกไรงี้
มีเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้เราเริ่มรำคานมาก ๆ คือ เราเก็บกุญแจรั่วบ้านเราไว้ตรงกระถางต้นไม้หน้าบ้าน พี่ A เข้ามารดน้ต้นไม้ให้ เก็บขยะหน้าบ้านไปทิ้งให้ เราทราบเพราะกลับมาและเห็นว่าพื้นหน้าบ้านโล่ง กับพี่ A บอกฟิวเล่าและ เราก็เกรงใจบวกไม่สบายใจและ เลยเอากุญแจบ้านไปด้วยเลย
ประกอบกับวันนั้นเราไปเที่ยวต่างจังหวัด 3-4 วัน ไม่อยู่บ้าน พี่ A ทักมาขอโทษเรื่องกุญแจว่าไม่ได้มีเจรนาขโมยนะ บลาๆ เราก็พยายามไม่คิดอะไร เพราะเราก็เอากุญแจมาแล้ว ก็ไปเที่ยวปกติ ตอบเค้าไปว่าไม่เป็นไร ไม่ติดใจไรงี้ แต่พี่ A คิดว่าเราหลบหน้าเค้า เพราะเราไม่ได้บอกเค้าว่าไปเที่ยว เห็นเราไม่ออกไปทำงาน พยายามทักมา โทรมา เราไม่รับสายเพราะรำคาน ก็โทรเบอร์มาเรารับเพราะไม่รู้ แต่พอรู้ก็บอกไปว่าไม่ได้หลบหน้าอะไร และเราไม่ได้เป็นอะไร เค้าไม่เชื่อก็ยังพยายามพิมพ์มาว่าเราเป็นไรแน่นอน ซึ่งวันนั้นเราหมดอารณ์เที่ยวเลยจริง ๆ ต้องมานั่งแคปตารางงานให้ดูว่าเราาหยุดจริง พี่ A ไม่ได้สำคัญกับชีวิตเราขนาดนั้น พี่ A ยอมจบฟิวหน้าแตก มั่ง เราก็แบบเราไปเที่ยวทำไมต้องบอกคนข้างบ้านด้วยหรอวะ
จนกลับจากเที่ยวมาเราก็พยายามปฏิเสธมากขึ้น เพราะไม่สะดวกใจ เค้าก็พยายามทักมาให้เราเป็นเหมือนเดิม ซึ่งเหมือนเดิมไรวะ จนปัจจุบันเราก็มิ้วแชทพี่ A ไปละเพราะชอบทักมาเกือบทุกวัน ประโยคแบบกินไรดี สะดวกไหม ถ้าตอบจะไม่กวนแล้ว บลาๆ ซี่งเราไม่อ่านเพราะไม่เห็นและไม่รู้จะตอบไปทำไม
เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ
รับมือกับพี่ข้างบ้านที่ชอบวุ่นวาย
เกิ่นก่อน ว่าเราอยู่บ้านเป็นของพ่อ แม่ เรา อยู่ 3 คน แต่พอพ่อแม่เกษียณก็ย้ายกับไปอยู่ต่างจังหวัดได้เกือบปีแล้วนะคะ ส่วนเราก็ทำงานอยู่ที่กทม และอยู่บ้านคนเดียว และข้างบ้านเราก็จะมีพี่ผช อายุประมาณ 30 ขอเรียกว่าพี่ A เป็นช่างซ่อมรับจ้างทั่วไป ชอบช่วยเหลือที่บ้านเราตอนพ่อแม่อยู่ ก็ซ่อมโน้นนี้นั้นช่วยบ้านเรา แม่เราก็ทำกับข้าวแจกบ้าง ปกติ เราก็ไม่ได้อะไรไม่ค่อยคุยอยู่แล้ว ปกติดี
จนกระทั่ง พ่อแม่เราไปอยู่ต่างจังหวัด เราอยู่บ้านคนเดียว เราก็ทำงานปกติเช้าทำงาน กลับบ้านเย็น พี่ A ก็จะให้เราช่วยจ่ายค่าไฟ/น้ำ/โทรศัพท์ เราโอนและเอาเงินสดให้เรา เราก็ทำได้เพราะแต่ก่อนพี่ A ก็ให้พ่อเราจ่ายให้ ก็ช่วยได้ เราไปทำงานพี่ A ก็แวะส่งหน้าปากซอยบ้าน เราก็เกรงใจนะแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ จนเดียวนี้ไปส่งหน้าปากซอย ทุกวัน เราพยายามออกเวลาไม่ตรงเค้าก็รู้หมด เพราะเค้าทำงานแถวบ้าน เราก็พยายามไม่คิดอะไร ต่อมาพี่ A ก็บอกว่าพี่อยากสั่งอาหารเดลิเวอร์รี่แบบเลี้ยงอาหารเย็นเรา คือให้เราสั่งให้เค้ากับของเราทุก ๆ วันพุธ และให้เงินสดแบบไม่ต้องทอนไรงี้ เราก็เคนะ แต่หลัง ๆ เริ่มพยายามหลายวันมาก เราเกรงใจก็ปฏิเสธไปว่าอิ่ม ว่ากลับบ้านดึกไรงี้
มีเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้เราเริ่มรำคานมาก ๆ คือ เราเก็บกุญแจรั่วบ้านเราไว้ตรงกระถางต้นไม้หน้าบ้าน พี่ A เข้ามารดน้ต้นไม้ให้ เก็บขยะหน้าบ้านไปทิ้งให้ เราทราบเพราะกลับมาและเห็นว่าพื้นหน้าบ้านโล่ง กับพี่ A บอกฟิวเล่าและ เราก็เกรงใจบวกไม่สบายใจและ เลยเอากุญแจบ้านไปด้วยเลย
ประกอบกับวันนั้นเราไปเที่ยวต่างจังหวัด 3-4 วัน ไม่อยู่บ้าน พี่ A ทักมาขอโทษเรื่องกุญแจว่าไม่ได้มีเจรนาขโมยนะ บลาๆ เราก็พยายามไม่คิดอะไร เพราะเราก็เอากุญแจมาแล้ว ก็ไปเที่ยวปกติ ตอบเค้าไปว่าไม่เป็นไร ไม่ติดใจไรงี้ แต่พี่ A คิดว่าเราหลบหน้าเค้า เพราะเราไม่ได้บอกเค้าว่าไปเที่ยว เห็นเราไม่ออกไปทำงาน พยายามทักมา โทรมา เราไม่รับสายเพราะรำคาน ก็โทรเบอร์มาเรารับเพราะไม่รู้ แต่พอรู้ก็บอกไปว่าไม่ได้หลบหน้าอะไร และเราไม่ได้เป็นอะไร เค้าไม่เชื่อก็ยังพยายามพิมพ์มาว่าเราเป็นไรแน่นอน ซึ่งวันนั้นเราหมดอารณ์เที่ยวเลยจริง ๆ ต้องมานั่งแคปตารางงานให้ดูว่าเราาหยุดจริง พี่ A ไม่ได้สำคัญกับชีวิตเราขนาดนั้น พี่ A ยอมจบฟิวหน้าแตก มั่ง เราก็แบบเราไปเที่ยวทำไมต้องบอกคนข้างบ้านด้วยหรอวะ
จนกลับจากเที่ยวมาเราก็พยายามปฏิเสธมากขึ้น เพราะไม่สะดวกใจ เค้าก็พยายามทักมาให้เราเป็นเหมือนเดิม ซึ่งเหมือนเดิมไรวะ จนปัจจุบันเราก็มิ้วแชทพี่ A ไปละเพราะชอบทักมาเกือบทุกวัน ประโยคแบบกินไรดี สะดวกไหม ถ้าตอบจะไม่กวนแล้ว บลาๆ ซี่งเราไม่อ่านเพราะไม่เห็นและไม่รู้จะตอบไปทำไม
เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ