จะเปนบ้าจะเป็นบอยามดึก 555
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เรารำคานตัวเองมากค่ะ
ไม่รู้จะแก้ยังไง คือเรามันใจอ่อนมากก เกินไป
เรารู้ แต่รู้สึกว่าเราห้ามตัวเองไม่ได้
ใจอ่อนใจดีจนคนไม่เกรงใจ เราเศร้านะ
แต่ถ้าคิดจะแข็งขึ้นมา ในใจลึกๆก้อสงสารคน
ที่เราไม่ได้ยอมเค้า คือเรานี่ปฏิเสธคนยากมาก
หมายถึงใครใช้ไรงี้ เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย
เราอยากจะแข็งข้อขึ้นให้มากๆ ทำไงดีคะ
เอาง่ายๆ คือบางอย่างเราไม่อยากให้เพื่อนยืมอ่ะค่ะ
พูดยังไงดีคะ แหะๆเรานี่ดูคนดีเนาะ
จิงๆไม่ได้อยากเปนแบบนี้ ให้เขาไปก้อจริง
แต่ในใจนี่อึดอัด กลัวเขายืมจนไม่เกรงใจ
เห้อ พูดและก้อเหนื่อย เหนื่อยใจจิงๆ 5555