สวัสดีค่ะเราเป็นเด็กที่บ้านยากจนมากเพราะว่าเราโตมากับปู่กับย่าแม่เรามีเราตั้งแต่อายุ 15 จนตอนนี้เขาอายุ 30 กว่าแล้วที่ผ่านมาเราต้องดูแลตัวเองตลอดทำงานมาตั้งแต่จำความได้แม่เรามีลูกใหม่เราเป็นลูกคนโตแม่เราดูแลครอบครัวใหม่ดีมากๆทำไมกลายเป็นเราที่ไม่ได้อะไรเลยเราทักไปขอยืมเงินแม่เพราะว่าเงินเรายังไม่ออกเรายังไม่มีเงินแม่ปฏิเสธเราทุกครั้งเลยไม่เคยช่วยเหลืออะไรเราเลยทำไมมีแต่น้องที่ได้ทุกอย่างตอนนี้เราเรียนมหาลัยต้องมาอยู่บ้านแฟนทำงานไปเรียนไปเพราะว่าที่บ้านปู่กับย่าไม่มีเงินส่งเราเรียนทำไมแม่ถึงไม่มองเราเป็นลูกบ้างคะเราทำอะไรผิดหรอเรายืมเงินแม่ไปทุกครั้งแม่จะบอกว่าแม่ไม่มีเงินแต่แม่ไปเที่ยวที่ดีๆในโซเชียลมีเงินซื้อของมีเงินซื้อบ้านซื้อรถเงินแค่เราขอกินข้าวแค่ 300 บาททำไมเขาถึงให้เราไม่ได้เลยคะบ้านปู่กับย่าเราไม่มีเงินมากพอที่จะ support เราบางเดือนปู่กับย่าเราก็มีเงินให้เราแค่ 200-300 บาทเราต้องอาศัยเงินแฟนเป็นหลักเพราะเงินที่เราหามาได้มันไม่พอทำไมแม่ถึงไม่รักเราบ้างคะ