เรารุ้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่sensitiveมากๆ กับเรื่องของครอบครัวอาจเพราะว่าเรามีแค่ปู่กับย่ามั้งคะ
พ่อเราไม่เคยสนใจดูแลเราเลย และเราก้ไม่มีแม่
คือเรามาทำงานต่างจังหวัดเราไม่ได้กลับบ้านเลยค่ะ แล้วก็ไม่ค่อยได้โทรหาปู่กับย่าด้วย
เพราะไม่รุ้ว่าจะโทรไปคุยอะไร คือแบบเวลาโทรแค่เราได้ยินเสียงปู่กับย่าน้ำตาเราก็ไหลแล้วอ่าค่ะไม่รุ้ทำไม
เพราะเค้าอายุมากแล้ว แล้วแบบเราก็ไม่ค่อยกลับบ้านไปดูแลเค้า ทั้งที่เค้าเป็นห่วงดูแลเรามาตลอด

ยิ่งตอนที่ย่าโทรมาหาเราแล้วพูดกับเราว่า 'กลับบ้านบ้างปู่คิดถึง'  แค่นี้เราก็ร้องไห้แล้วค่ะ
หรือแค่คิดว่าอนาคตปู่กับย่าคงอยุ่กับเราไปตลอดไม่ได้ แค่นี้เราก้ร้องไห้หนักเป็นบ้าแล้วอ่าค่ะ555
แก้ไม่หายเลยอาการนี้ โทรกลับบ้านทีไรก็ร้องไห้ทุกที ไม่รุ้ทำไม มีใครเป็นแบบนี้บ้างมั้บคะ
แต่เรื่องอื่นๆเราไม่ร้องนะคะ แบบไม่เคยร้อวไห้แต่หน้าคนอื่นเลย จะร้องไห้กับเรื่องครอบครัวมากกว่า เห้อออาการนี้แก้ไม่หายซักที