เพื่อน เยี่ยมบ้าน(ผี)

กระทู้สนทนา
เรื่องนี้ตอนนั้นผู้เขียนกำลังเรียนอยู่ ปี 1 ด้วยความที่ว่าเป็นปี 1 เราก็จะได้มาเจอกับเพื่อนในห้องเรียนที่มากันจากคนละทิศทางเพื่อมาตามหาฝันกับมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ในตัวจังหวัด เมื่อกิจกรรมเข้าแถวเสร็จสิ้นลง เราทุกคนก็เข้าห้องเรียนตามตามรางเรียน จากนั้น อาจารย์ก็ให้แนะนำตัว และฉันเองก็ได้เพื่อนมา 3 คนด้วยกัน ร่วมในกลุ่มของเรามี 4 คน ประกอบด้วย ตาล พลอย เดือน และฉัน จากนั้นเราก็เรียนด้วยกันไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด จนวันหนึ่ง พลอยพูดขึ้นว่า ไปเที่ยวบ้านฉันมั้ย ? พลอยอยู่กับยายสองคน ไม่ค่อยได้กลับบ้าน เนื่องจากบ้านพลอยไกลจากตัวเมืองมากพอสมควร เพื่อนในกลุ่มก็โอเคตกลง เดือนหน้าวันเสาร์ เราไปบ้านพลอยกัน ชีวิตก็เดินไปแบบปกติ จนก่อนถึงวันนัดหมาย 1 วัน พลอยหายเงียบไม่ได้คุยแชทในกลุ่ม เพื่อนๆ พยายามติดต่อ แต่ก็ติดต่อไม่ได้ เดือนพูดขึ้นว่า เรื่องไปบ้านพลอยเราจะเอาไงกันดี ตาล พูดว่า ติดต่อไม่ได้เราไม่เคยไปบ้านพลอย แล้วเราจะรู้ไง ติดต่อเพื่อนก็ไม่ได้ ไปหาที่หอ ก็ไม่อยู่ งั้นเอาอย่างนี้ วันนี้ ไปร่วมกันที่ห้องเรา ทำการบ้านละนอนด้วยกัน เพื่อว่าพลอยติดต่อมาเช้าวันเสาร์เราจะได้ไปบ้านพลอยกันเลย แต่ถ้าเพื่อนยังติดต่อไม่ได้ วันจันทร์เราค่อยไปแจ้งอาจารย์ที่ปรึกษา หลังจากที่พวกเรากินข้าว ทำการบ้านกันเสร็จ ก็พากินคุยกันไปเรื่อย และรู้สึกเป็นห่วงพลอยมาก แต่ก็ติดต่อเพื่อนไม่ได้ คุยกันไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ จันกระทั่งประมาณ ตี 02.00 น. เดือน ได้ยินเสียงคนเคาะประตู เดือนบอกจำได้เลยเวลานี้แปะ เพราะว่าลืมถอดนาฬิกาข้อมือออกก่อนจะลุกไปเปิดประตู เดือนเล่าว่าพยายามเปิดไฟห้อง แต่เปิดไม่ติด เลยปลุกตาล และฉัน ว่าได้ยินเสียงคนมาเคราะประตูมั้ย? ตาลบอกไม่ได้ยิน ฉันก็บอกเดือนไปว่าไม่ได้ยิน แต่ในกลุ่ม เดือนสนิทกับพลอยมากที่สุด จากนั้นก็ได้ยินเสียงหมาห่อนระงม เดือนถามเอาไงดีว่ะเพื่อน ตาลพูดว่าเอางี้ ไฟฟ้าเปิดไม่ได้ งั้นก็ไม่ต้องเปิด แล้วโคมไฟเล็กๆ อยู่ๆ ไฟก็ติดขึ้นมาเพียงดวงเดียว จากนั้นก็มีเสียงคนเคาะประตูอีกครั้ง เดือนเลยเดินไปส่องประตูดู ฉากนี้บอกได้เลยว่า กลัวสุดๆ กลัวว่าจะเป็นคนร้าย หรือพวกเมาเหล้าที่ไปดื่มกันมาเคาะผิดห้อง พอเดือนใช้สายตาส่องเข้าไป !!! คุณพระ!!! เดือนพูดขึ้นพร้อมกับใช้มือปิดลูกกรอนประตูห้อง ละพูดว่า โอ้ย ฉันนึกว่าใคร พลอยเองเหรอ ทำไมตัวเปียกแบบนี้ละเพื่อน ไปไหนว่า นี้พวกฉันตามหาแกมาหลายวันละนะ ติดต่อก็ไม่ได้ กินข้าวยังตาลถาม พลอยก็ไม่ตอบ ฉันเลยพุดว่า จะไปถามอะไรเพื่อนให้มาก ไปๆ ดึกละ ง่วงจะตายละ ไปๆ นอนกันดีกว่า แล้วพลอยก็พูดขึ้นว่า ไปบ้านฉันกัน ตาลก็ตอบไปว่า พรุ่งนี้เช้าค่อยไป เดือน นั่นนะสิ แกยังไม่ตอบเลยว่าแกหายไปไหนมา พลอยร้องไห้แล้วบอกว่าอยากไปบ้านตอนนี้เลย สรุปก็ตามใจเพื่อน โดยที่ฉันเป็นคนขับรถ นั่งหน้ามีตาล ข้างหลังมี เดือนกับพลอย สังเกตุตลอดเวลาพลอยไม่พูดไม่จา ไม่เล่นมือถือ นั่งก้มหน้าตลอด จนขับรถไปรู้สึกว่ามันไกลมาก แต่คิดว่าตัวเองน่าจะไม่เคยมา เลยคิดว่าไกล แวะซื้อของในร้านสะดวกซื้อแล้วเดินทางต่อ ผ่านอำเภอนั่น หมู่บ้านนี้ ไปเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าอยากกินน้ำอัดลม เลยตัดสินใจถามพลอยไปว่าใกล้ถึงหรือยังพลอย พลอยสายหน้าแล้วบอกว่า ยัง งั้นฉันขอจอดซื้อน้ำอัดลมหน่อยนะ พอจอดซ์้อน้ำแม่ค้าถาม จะไปไหนกัน เราก็บอกสถานที่ชื่อหมู่บ้านไป แม่ค้าถึงกับเงียบ แล้วบอกว่าอย่าไปเลย ไม่เคยได้ยินข่าวเรื่องหมู่บ้านนี้เหรอ? ข่าวอะไรเหรอค่ะ แม่ค้าร้านน้ำเหมือนกำลังจะบอก แต่สายตาเหมือนดนใจให้หันไปเจอหน้าพลอยที่อยู่บนรถพอดี แม่ค้าหน้าจืดและก็ก็ไล่ให้ออกจากร้านแก่ไป ไอ้เราก็ยัง งง อยู่ว่า เกิดอะไรขึ้น คืออะไร เราก็เดินมาที่รถเดินทางต่อ ถนนที่วิ่งเข้าไปไกลไปเรื่อยๆ จากลาดยาง ก็กลายเป็นลูกรัง ป่า เขียวทั้ง 2 ทาง เดือนพูดขึ้นว่าที่หมู่บ้านพลอยมีไฟฟ้ามั้ย พลอยไม่ต้องสายหน้า ตาลบอก แล้วฉันจะชาร์ตแบตมือถือได้ไง ฉันเลยพูดว่ามาอยู่แค่คืนเดียวไม่ได้ใช้มือถือไม่เป็นไรหรอก จากนั้นก็เข้ามาถึงหมู่บ้าน บ้านหมู่บ้านเก่ามาก ทรงหมู่บ้านเป็นหมู่บ้านเก่า ๆ ไม่มีผู้คนข้างถนน หรือเดินไปมา บ้านทุกหลังปิดเงียบ พอไปถึงก็ใกล้จะค่ำแล้ว จอดรถที่บ้านพลอยเรียบร้อย เราได้ไปเจอกับยายของพลอย ดูใจดี และเป็นมิตร ตาล พลอย และเดือน ช่วยกันเตรียมอาหาร ส่วนฉันก็เดินมาดูรถ ว่าต้องเติมน้ำมันหรือมีของอะไรที่ต้องเเก็บในรถหรือเปล่า พอตรวจรถพบว่า ตรงที่พลอยนั่ง เปียก ตัวเองก็สงสัยว่าทำไมเบาะเปียก หรือว่าพลอยทำน้ำหกใส่ ไม่เป็นไรๆ เดียวมันก็แห้งไปเองแหละ แต่แปลกจัง บ้านนี้ไม่มีป้าข้างบ้านเลยเหรอ ทำไมดูเงียบจัง พอเราเดินไปสมทบกับเพื่อนๆ ในครัว เราก็ถามคุยยายว่า หมู่บ้านนี้เงียบดีนะคะ ไม่มีแม้แต่มอไซต์ขับผ่านเลย ยายบอกแถมนี้เขาอยู่กันแบบธรรมชาติ.... แล้วก็ยิ้ม จังหวะที่ยายยิ้ม ตาล มันเป็นคนที่กลัวผี ขึ้นสมอง เดินมากระกระซิบฉันว่า แกเห็นยิ้มของยายพลอยมั้ย? เห็น ทำไมเหรอ ? ทำไมแกยิ้มแบบน่ากลัวจังว่ะ !!! ไม่หรอกน่า แกนะคิดไปเอง หลังจากที่กินข้าว อาบน้ำกันเสร็จ ตอนที่ไปอาบน้ำ ตาลก้ได้เห็นตุ๊กแกตัวใหญ่ ในห้องน้ำ ร้องทัก ร้องไม่หยุด จนต้องไปนั่งเฝ้าเพื่อนอาบน้ำ... เสร็จยัง ง่วงแล้วนะ ใกล้แล้วๆ...................
             เราก็คุยกันไปเรื่อยเปือย จนกระทั่ง พวกเรานอนหลับ ทามกลางคืนอันเงียบสงบ อยู่ๆ ก็ได้ยินเหมือนเสียงทำพิธีอะไรบ้างอย่าง ขึ้นในหมู่บ้าน เป็นเสียงกรีดร้อง เสียงสวดมนต์ คาถาอะไรสักอย่าง จากนั้นฉันก็ตื่น และปลุกเพื่อนๆ แต่พลอยหายไปไหน เดือนพูดเพื่อนอาจไปเข้าห้องน้ำ พวกแกได้ยินเสียงเหมือนที่ฉันได้ยินมมั้ย เพื่อนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า ได้ยิน จากนั้นพวกเราก็ตัดสินใจไปแอบส่องดูตรงหน้าต่าง ฉากที่อยู่ตรงหน้าคือ ชาวบ้านไม่รู้ว่ามาจากไหน เดินตรงไป เราตัดสินใจเดินออกไปเหมือนเป็นลานอะไรสักอย่างในหมู่บ้าน  ซึ่งจะมีหญิงสาว นั่งเขาพิธีกรรมด้วยประมาณ 4 คน ใส่ชุดขาว มีกองไฟ มีลานอยู่ด้านหน้า เอาแล้วนี้มันเกิดอะไรขึ้น เดือนพูด ไม่รู้เหมือนกัน ตาลกล่าว มองไปในลานพิธี ยายพลอย นี้เขาทำอะไรกัน ถามชาวบ้านคนหนึ่ง เขาบอกว่าพิธีตัดผี ความหมายคือยังไงคะ ก็คือ จะคัดหญิงสาวบริสุทธิ์มาตัดผี ในหมู่บ้านจะมีผีที่สืบทอดกันมา คัดเลือกหญิงสาวมาให้ผีเลือกว่าจะอยู่กับร่างใด หากร่างนั้นโดยเลือกแล้ว จะเป็นผู้สืบทอดผีให้ร่างกายในการหากินต่อไป พอได้ฟังขนลุก ทันที ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนเดือนร้องเรียกพลอย ๆ ๆ จนยายของพลอยมองหน้าตาขวาง พิธีดำเนินการไป ยายของพลอย เดินถือไก่สดๆ เขาพิธี จากนั้น ก็กัดกินเลือดไก่ต่อหน้าทุกคน เราตกใจและกลัวกันสุดๆ จากนั้น ยายของพลอยก็หลับตาเลือกผู้ที่ผีต้องการร่าง จนชี้ไปที่พลอย ตาลพูดว่าเห้ย เชี้ย!!! เลือกพลอยว่ะ จากนั้นชาวบ้านที่เป็นผู้ชายก็จับพลอยขึ้นแท่นพิธี ตึงแขนขาและดำเนินการสวดคาถา เห็นกับตาว่ามีควันสีดำออกจากปากของยายของพลอย ลอยไปรอบๆ กายของร่างพลอยที่นอนดิ้นอยู่ แต่เหมือนว่า ผีตนนี้ ไม่ได้สนใจร่างของพลอยเลย แต่กลับเหมือนรู้สึกว่ามองมาที่กลุ่มพวกเรา เพียงครู่เดียวก็ได้รู้สึกเหมือนลมพัดผ่านข้างๆ กาย ชาวบ้านมาเดินตามมาจับ ตาล ไป พวกเราขัดขวางไม่ให้เอาเพื่อนเราไปแต่ไม่สำเร็จ พอตาลขึ้นไปอยู่บนแท่นพิธี ตาลร้องเรียกให้เพื่อนช่วย เดือนพูดว่าเราจะไม่ทำอะไรสักอย่างเหรอ? พลอยเอาแต่ร้องไห้ ตาลดิ้นไปมา ควันสีดำส่งความรู้สึกมาให้เหมือนจะบอกว่าพอใจกับร่างนี้ ฉันไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่เห็นถังน้ำใกล้ๆ สาดไปตรงลานพิธีพังพิธี เดือน และฉันช่วยกันสาดไป จนพิธีพัง ควันสีดำ กลับไปยังร่างของยายของพลอย จากนั้น ...... มีตอนต่อไป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่