เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นพี่คนโตเกิดจากครอบครับที่ไม่สมบูรณ์แบบ แต่เราพยายามถีบตัวเองจนเรียนจบ มีงานมีการทำเงินเดือนไม่เยอะ รวมค่าit ก็เกือบๆ2หมื่น บ้านพักไม่จ่าย แต่เรามีผ่อนรถด้วย ตอนเด็กๆเราคิดว่าโชคดีมากๆ เพราะคนในหมู่บ้านอายุใกล้ๆกันบ้านเค้าก็มีพ่อแม่ครบ แต่เค้าก็ไม่ได้รวย เราไม่เคยอิจฉาเค้าเลยค่ะ จะพูดไป ในรุ่นๆเดียวกันเราเป็นเด็กเรียนเก่งมากๆ จนมาเราเรียนจบแม่จะพูดกับเราเสมอว่าเห็นไหมเราไม่มีพ่อแต่เราก็เรียนจบได้เราเก่งจะตาย จนวันที่เรามีงานทำ เราก็ซื้อรถ เราก็ไม่ค่อยส่งให้แม่ใช้ จนวันนี้โลกเราแตกสลาย แม่เราค้ายาค่ะ แล้วตำรวจจับได้ เราเสียใจมากๆ เรามีน้องอีก2คน คนกลางไม่เรียนค่ะ ส่วนคนน้องยังอยู่ประถม เราพูดกับที่บ้านตลอดเลยค่ะ ว่าเราเกลียดอะไรแบบนี้ ถ้าใครไปยุ่งเราจะไมดูดำดูดีเลย และแม่เราโดนจับก็ติดคุกประมาณ2ปีกว่า น้องเราพูดกับเราว่าเราไม่เข้าใจแม่ เราเห็นแก่ตัว เราเรียนจบมีงานมีการทำก็พูดได้ เราผิดเหรอคะ ที่เราไม่สนใจที่บ้านแล้ว เพราะเราคิดว่าเราดีกว่าคนอื่นมาตลอด มีการมีงานทำเป็นหน้าเป็นตาครอบครัว เราถีบตัวเองมาถึงจุดนี้ได้ไม่ใช่ง่ายเลย  น้องเราบอกว่าเราอกตัญู ที่ไม่ส่งเงินให้ที่บ้านเลย