ขอระบายหน่อยค่ะ
คือตอนเด็ก พี่ชายเคยข่มข*นเรา แล้วตอนนั้นเราอยู่แค่ป.2 ส่วนพี่ชายอยู่ป.6 ฝังใจมากเพราะตอนนั้นไม่รู้เรื่องแถมไม่มีแรงพอที่จะต่อต้านไหว รู้แค่ว่าเจ็บก็พยายามพูดให้พี่หยุดแต่ก็ไม่ ทุกคืนพ่อแม่จะไปอยู่อีกห้องแล้วปล่อยให้ลูกต่างเพศนอนด้วยกัน ห้องที่พ่อแม่อยู่จะอยู่ไกลจากเตียงมากจนถึงร้องไห้ก็ไม่ได้ยิน ยกเว้นจะร้องไห้ดังมากๆแบบแทบกรี๊ด
เราไม่กล้าบอกใครแม้แต่หมอจิต เพราะไม่อยากพูดแค่นึกก็รังเกลียดร่างกายตัวเองจนแทบสำรอกออกมาแล้ว ผ่านมา 7 ปีกว่าแล้วมันก็ยังฝังใจไม่หลุดสักที เราเกลียดทุกคนในบ้าน โดยเฉเพาะพี่ ทำไมทำกันแบบนี้?
ทำไมพี่ทำกันแบบนี้?
คือตอนเด็ก พี่ชายเคยข่มข*นเรา แล้วตอนนั้นเราอยู่แค่ป.2 ส่วนพี่ชายอยู่ป.6 ฝังใจมากเพราะตอนนั้นไม่รู้เรื่องแถมไม่มีแรงพอที่จะต่อต้านไหว รู้แค่ว่าเจ็บก็พยายามพูดให้พี่หยุดแต่ก็ไม่ ทุกคืนพ่อแม่จะไปอยู่อีกห้องแล้วปล่อยให้ลูกต่างเพศนอนด้วยกัน ห้องที่พ่อแม่อยู่จะอยู่ไกลจากเตียงมากจนถึงร้องไห้ก็ไม่ได้ยิน ยกเว้นจะร้องไห้ดังมากๆแบบแทบกรี๊ด
เราไม่กล้าบอกใครแม้แต่หมอจิต เพราะไม่อยากพูดแค่นึกก็รังเกลียดร่างกายตัวเองจนแทบสำรอกออกมาแล้ว ผ่านมา 7 ปีกว่าแล้วมันก็ยังฝังใจไม่หลุดสักที เราเกลียดทุกคนในบ้าน โดยเฉเพาะพี่ ทำไมทำกันแบบนี้?