สวัสดีค่ะ เราอยากจะมาแชร์เรื่องราวเล็ก ๆ ของเราค่ะ เราอายุ 15 กำลังเรียนอยู่ตอนนี้มอสี่แล้ว ฐานะทางบ้านเราไม่ได้ถือว่ายากจนมากแต่ก็ไม่ได้รวยมากอยู่แบบพอมีพอกินแต่ช่วงนี้หลัง ๆ เริ่มจะมีปัญหาทางด้านการเงิน แม่ก็ชอบมาเล่าให้ฟังเรื่องที่มีปัญหาทางด้านการเงินบ้างเรื่องที่ทะเลาะกับพ่อบ้างจากที่เด็กในวัยเรียนอย่างเราควรที่จะโฟกัสกับการเรียนกลับต้องมาเครียดทั้งเรื่องเงินเรื่องครอบครัวด้วย ผู้ใหญ่บางคนอาจจะคิดว่าก็แค่เรียนหนังสือมันจะไปเครียดอะไรลองจบแล้วมาทำงานสิแล้วจะรู้ว่าเครียดจริง ๆ มันเป็นยังไงเราเข้าใจค่ะว่าผู้ใหญ่เคยผ่านประสบการณ์การเรียนมาแล้ว แต่เราก็อยากให้ผู้ใหญ่บางคนที่ไม่เข้าใจความเครียดของเด็กวัยเรียนในยุคสมัยนี้ด้วยเหมือนกัน เด็กหลาย ๆ คนก็อยากตั้งใจเรียนโฟกัสกับการเรียนเพื่ออนาคตของตัวเองกันทั้งนั้นค่ะ จนบางทีเราเองก็หันกลับมาคิดโทษตัวเองว่าที่ครอบครัวมีปัญหาเรื่องเงินเพราะเราเองรึเปล่า แล้วทำยังไงถึงจะมีเงิน พยายามหารายได้ที่จะไม่กระทบกับการเรียนที่สุดแต่มันก็ยากที่จะมี จนช่วงหลัง ๆ นี้เราเครียดบ่อยเอามาก ๆ จนคิดอยากจะไม่มีชีวิตอยู่จริง ๆ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะเราชอบศิลปิน (ENHYPEN) เราก็บอกตัวเองไปตลอด ๆ ว่าจะเป็นอะไรไปไม่ได้ถ้ายังไม่เจอพวกเขา บางทีคนที่เขาชื่นชอบศิลปิน เพราะเหตุผลหลาย ๆ อย่างค่ะบางคนอาจจะไม่เข้าใจ แต่สำหรับเราพวกเขาคือเหตุผลหลัก ๆ ที่ทำให้เราอยากจะมีชีวิตต่อเลย ตั้งใจเรียนก็เพราะศิลปินด้วยเพื่ออนาคตตัวเองก็ด้วย แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าสิ่งที่เราตั้งใจหลาย ๆ อย่างก็เพราะศิลปินค่ะ เวลาที่เรายิ้มไม่ได้ในเหตุการณ์ที่เลวร้ายมาก ๆ แค่เราดูพวกเขายิ้มพวกเขามีความสุขอยู่ ๆ ก็ไม่รู้ทำไมเราก็ยิ้มออกจริง ๆ การดูการชื่นชมหรือชื่นชอบบางสิ่งบางอย่างมันทำให้คนเราใจเย็นลง ค่อย ๆ คิดวิธีหาทางออก แล้วมีความสุขได้จริง ๆ ค่ะ
. ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ยังไงถ้าทุกคนอยากให้คำแนะนำหรือมาแชร์ประสบการณ์หรือ story เล็ก ๆ ก็พิมพ์ในคคห.ได้เลยค่ะ มาแลกเปลี่ยนกันเนอะ✨