ระหว่างที่แต่งงานและอยู่กินกันมา10 อยู่บ้านเรามาตลอดไม่มีปัญหาอาไร พอธุระกิจที่บ้านเจ๊งสามีเลยชวนมาอยู่กับพ่อแม่เขา เราเลยพากันย้ายมาอยู่กับเขา ปีแรกๆก็ไม่มีปัญหาอาไรปีหลังๆจนมาปัจจุบันเริ่มมีมาเรื่อยๆแทบจะทุกวันเลยก็ว่าได้ แต่เราอยู่บ้านเขาเราเลยอยู่เงียบๆ งายบ้านงานเรือนเสื้อผ้าพ่อแม่ น้องสาวเขา ของเราลูกและสามีเราทำให้หมด ยกเว้นอย่างเดียวที่แม่สามีไม่ให้ทำคือกับข้าว เราเคยทำกับข้าวให้พ่อแฟนเราและน้องสาวแฟนเรากิน ทุกคนบอกว่าอร่อยดีนะ ทำให้กินอีกหน่อยนะ แต่พอแม่เขาลองชิมเขาบอกว่าไม่อร่อย ทำไรก็ไม่รู้เสียดายของทีหลังเก็บไว้ให้กูทำอร่อยกว่านี้เยอะ พอแฟนได้ยินก็เออออห่อหม่กกับแม่เขาไปด้วยทั้งๆที่ครั้งแรกเข้าข้างเรา แต่พ่อและน้องแฟนเฉยๆไม่พูดไรต่อ แต่เราก็แบบคิดในแง่ดีว่าเขาคงกินคนละรสชาติกับเราเลยไม่คิดไรมาก แต่พอเริ่มผ่านมาๆถ้าเขาอยู่บ้านเราจะไม่ทำกับข้าวหรือทำไรให้แฟนเลย เพราะถ้าทำแม่สามีก็บ่นตลอดค่าแก๊ส ค่าน้ำมัน เครื่องอาไรประมาณนี้ เราก็ตัดปัญหาซื้อมาคืนให้ตลอด แต่ก็ยังไม่วายกาเรื่องบ่นค่าไฟค่าน้ำ เราไม่ได้ทำงาน เราก็หามาจ่ายให้ตลอดเวลารับได้งานพิเศษทำ เรายอมและทำตามที่เขาบอกหมด อยู่มา10ปี ทั้งของขวัญวันแม่วันเกิดคนทั้งบ้านเราก็ให้ทุกคนตลอดไม่ว่าจะเทศกาลอาไร อยากได้อั่งเปาทั้งๆที่บ้านไม่มีเชื้อจีน เราก็ต้องให้พวกเขา ล่าสุดวันแม่เราซื้อผ้าพันคอให้เพราะคิดว่าหมดฝนก็เข้าหนาวแล้ว พอเราให้เขาเขาบอกว่างไว้ตรงนั้นแหละ แล้วเขาก็หยิบโยนไปไว้บนชั้นรองเท้า เราก็พยายามไม่คิดเล็กคิดน้อย เพราะเรามาอาศัยเขาอยู่ เราเปิดใจคุยกับเขา เราบอกเขาว่าแม่มีอาไรไม่ถูกใจแม่หรือหนูทำอาไรผิด แม่บอกแม่สอนหนูได้น่ะแม่ เพราะหนูโตมาจากบ้านที่แตกแยกกันพ่อไปมีครอบครัวใหม่ แม่ก็มีครอบครัวใหม่ หนูอยู่กับตายาย ตายายหนูมีหลานเยอะเขาไม่ค่อยเวลาสอน แม่บอกสอนหนูได้นะแม่
ต้องทำตัวแบบไหนถึงจะให้แม่สามีรักและเอ็นดู??? (แต่สามีก็เข้าข้างแม่ตลอดไม่เคยคิดที่จะค้านหรือเข้าข้างเราเลย)