อันนี้เป็นกระทู้แรกของเรา เราอยากมาเล่าเรื่องพ่อเรามากๆคือพ่อเราเป็นคนที่หวงเรามากๆ เข้าใจว่าเกือบทุกบ้านพ่อมักจะหวงลูกสาว เรื่องแฟนคือเราไม่สามารถพูดกับพ่อได้เลย ตอนเราอายุ16-17ปีเราก็แอบมีแฟน แอบมีหนุ่มคุยด้วยตลอด แต่ไม่เคยบอกพ่อ จะคุยกันแบบแอบๆซ่อนๆ แม่จะรู้เท่านั้นเพราะแม่เราไม่ได้ห้ามอะไร เข้าใจในเรื่องนี้ แล้วแม่ก็มักจะบอกพ่อประจำว่า โตขี้นยังไงลูกก็ต้องมีแฟน มีครอบครัว แต่พอพูดเรื่องนี้ทีไรพ่อเราก็จะพูดขึ้นมาเลยว่า ไม่ให้มี และเขาจะจริงจังและนอยด์มากๆ ซึ่งเรากับพ่อสนิทกันมากๆ รักพ่อมากๆไม่อยากให้พ่อน้อยใจ แต่มีครั้งนึงที่เรารู้สึกว่าคนนี้แหละที่เราคิดว่าพ่อต้องยอมรับเขาได้เพราะเขานิสัยดีมากๆ ทุกอย่างตรงตามแบบที่พ่อต้องการ ซึ่งก่อนจะตกลงเป็นแฟนกันก็เป็นเพื่อนกันมาก่อน เพื่อนแก๊งเดียวกันพ่อก็รุ้จักและชอบคุยกับเขา แต่พอพ่อรู้ว่าเพื่อนคนนี้ชอบเรา คุยกับเรา พ่อก็เปลี่ยนไป พ่อนิ่งเงียบ ไม่พูดไม่คุยกับเพื่อนคนนี้เหมือนเคยอีกเลย แล้วก็พูดแค่ว่าให้เป็นเพื่อนกันไปก่อน555555 ซึ่งพอมาตอนนี้ เราอายุ20 เราก็มีชอบคนนั้นคนนี้บ้าง แต่ก็ไม่กล้าจะคุยกับใครเพราะเรานึกถึงพ่อก่อนตลอด แค่เราพูดเล่นๆว่า หนูอยากมีแฟนแล้ว หนูชอบคนนี้ คนนี้หล่อมากเลย พ่อก็จะทำท่าเหมือนจะร้องไห้ทุกครั้ง หงอยไปเลย แล้วก็จะบอกว่า พ่อไม่ให้ใครมาแย่งความรักของพ่อไป ไม่ให้มีใครเพิ่มเข้ามาในครอบครัว เราต้องอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปจนแก่ คือเราควรคุยกับพ่อเรื่องนี้จริงจังมั้ยอะ เราแอบอึดอัดใจแหละเพราะพ่อหวงแบบที่ว่าเพื่อนทุกคนรู้ถึงความหวงลูก55555 เพื่อนเราก็จะไม่กล้าชวนเราไปไหน เพราะนอกจากเรื่องแฟน ก็เรื่องเที่ยว พ่อเราคือห้ามเที่ยว อยู่บ้านอย่างเดียวเลย นอกจากไปมหาลัยก็อยู่แต่บ้านจ้า😂