สวัสดีค่ะ พ่อเป็นคนที่หวงหนูมากถึงมากที่สุด ไม่ยอมให้มีแฟน ไม่ยอมให้ออกไปไหนเลย หนูอายุ 19ค่ะ ตอนนี้หนูมีแฟน ทุกคนในบ้านรู้หมดว่าหนูมีแฟนยกเว้นพ่อ หนูพึ่งบอกพ่อไปว่าหนูมีคนคุยแล้ว

เขาไม่พอใจหนูมากๆ เขาเริ่มขึ้นเสียงบอกกับเราว่าอายุแค่นี้อยากมีผัว พวกกระเลวกระราด จนๆมีรอยสัก อย่าไปเอา ค่าของคนมันวัดกันที่ทรัพสินเงินทองหรอคะ เขาวันกันที่รอยสักรูปลักษณ์ถายนอกหรอคะ หนูอายุ19แล้ว งานก็ทำแล้ว พิศุจให้เขาเห็นอะไรหลายๆอย่าง เขาห้ามหนูมีแฟน เขาบอกว่าถ้าไม่เชื่อฟังจะยิงทิ้งทั้งคู่ นี่หรอคะคนเป็นพ่อ ทำไมเขาไม่เปิดใจบ้าง ทำไมเขาไม่เข้าใจเรา เขาบอกกับหนู 24-25 โตแล้ว คิดได้ค่อยมี คนจะมีความคิด มันต้องรออายุ 24-25 หรอคะ บางคน 30กว่ามีลูกมีเมียแล้วยังคิดไม่ได้เลย หนูจะมีแฟนหนูก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนรึเสียใจ เพราะหนูไม่ได้ทำตัวต่ำๆรึแอบไปมีไรกัน แฟนหนูอายุเท่ากันค่ะ เขารักหนูมากๆจิง ให้ทุกอย่างเลย เขาทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย เป็นคนขยันค่ะ ฐานะปานกลาง ตั้งเป้าหมายไว้ว่า จะเก็บเงินมาขอนึง ปีนึงน่าจะได้ แต่หนูกลัวพ่อไม่รับ แค่หนูบอกเขาหนูมีแฟน ทั้งๆที่ยังไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยได้รู้จัก เขาก็ยังไม่ชอบแล้ว เข้าใจนะคะว่าหวง แต่หวงแบบหวงเกินไป คนเราเกิดมาก็ต้องมีความรักมีแฟนเป็นปกติใช่มั้ยคะ จะช้าจะเร็วยังไงก็ต้องมี หนูต้องทำยังไงต่อไป หนูไม่แอบคบแบบหลบๆซ่อนๆ หนูอยากให้พ่อปลง อยากให้พ่อเข้าใจ แต่เขาไม่เข้าใจอะไรเราเลย แม่ไม่เคยบังคับเลยค่ะ แม่รู้ทุกอย่าง แม่รับได้ทุกอย่างแต่ขอให้เป็นคนดีก็พอ หนูควรจะทำไงดีคะ 😭