เราเป็นอินฟลู ฟรีแลนซ์ ทำงานเดือนนึงเฉพาะประจำของบริษัท 30,000฿ ไม่รวมฟรีแลนซ์อื่นที่รับ แยกต่างหาก เรามีแฟน เมื่อก่อนนางทำงานน่ะเเต่เป็นหนี้ เพราะสู้ค่าครองชีพ ค่าที่พักไม่ไหว นางเลยกลับมาพักที่บ้าน  แต่ด้วยความที่เราไม่สะดวกในการทำงานเพราะเราขับรถไม่เป็น เลยให้นางมาช่วยพาไปถ่ายงาน เราก็อยู่กินปกติ เราไม่เคยคิดว่าแฟนเราเกาะเราเลยนะ เราคิดว่าแบบนี้ก็เท่ากับช่วยกัน 
จนวันนึง เรามีลูก เราเลยให้นางไปทำงาน แต่ก็เป็นหนี้มาให้เราใช้อีกเราเลยตัดสินใจอีกรอบในนาง มาอยุ่บ้านช่วยเราเลี้ยงลูก 
แฟนเราหลังๆเริ่มติดเหล้าเราพยายามจำกัดคือเราไม่ซื้อให้เลย นานๆทีเราไม่ว่า แต่หลังๆ กินเหล้า อารมณ์ร้อน มาเหวี่ยงเรท บังคับเราจะกิน เราไม่ให้ก็เซ็น  ละให้เราตามจ่าย แอบเอารถไปเข้าไฟแนนซ์ยอดเกือบแสน เราก็ส่งให้ทุกเดือน ของเราผ่อนมา ตุ้เย็นแอร์ พัดลม เครื่องใช้ไฟฟ้าเราส่ง เนตโทรศัพท์ค่านมผง แพมเพิส ค่ากินอยู่เรารับผิดชอบ แต่มันก็ยังไหวนะพอมีกินมีเก็บ 
แต่พักหลังๆ อย่างที่บอกนางติดเหล้าไม่ได้ทำงาน พอเราขัดใจก้ชวนทะเลาะ แล้วพูดประชดเราว่า "ใช่นิกูไม่ได้ทำงานไงไม่มีให้เดี๋ยวกูไปทำงานจะได้ไม่แบมือเป็นขอทานแบบนี้" เราพยายามเอาเหตุผลเข้านะ คือเราบอกนางว่า กินอย่างอื่นไม่เคยว่า แต่เหล้าบุหรี่เราไม่โอเคร เอาตัวไว้ซื้อนมผงดีกว่ามั้ย แล้วเราไม่เคยคิดแบบที่เขาพูด เราบอกเขาเสมอว่าตังที่เราหาได้พอกินพอเก็บน่ะ ช่วยกันประหยัด เพื่อลูก  แต่เขาก็ยังโวยวาย หาว่าเราไปเหยียบย่ำเขา 
ตอนนี้เราท้อมาก เราอยุ่บ้านเขาทำทุกอย่าง แต่พอโมโหเรามาหรือเราขัดใจ ไล่เรากับลูกออกจากบ้าน เรามาไกลพ่อแม่ญาติพี่น้อง ถูกไล่เราก็ต้องยอมทนอยู่ แต่มา2-3วันเราบทวนว่าเราไม่น่ายื้อความสัมพันธ์แบบนี้เลย เราเหนื่อยเปล่าๆ 
เราเลยตัดสินใจ ไม่สนใจอะไรเกี่ยวกับตัวเขา จากเราเคยขอให้แต่งเราให้จดทะเบียนกับเรา ตอนนี้เราไม่ต้องการ รอวันที่เขาไล่เราอีกครั้งเราจะได้ออกไปแบบไม่รุ้สึกผิด 
ทุกคนว่าเราคิดถูกมั้ย แต่ที่เรายังไม่ไปไหนเราสงสารลูกเราผูกพันกับเขามาหลายปี กลัวการจากลา กลัวทำใจไม่ได้ หรือใครมีวิธีตัดใจจากคนนี้ เราลองนึกสิ่งที่เขาทำเราเจ็บช้ำน้ำใจ ไม่ว่าจะคำพูดหรือการกระทำ เราก็ยังตัดใจไม่ได้