สวัสดีคะ. เราเป็นทอมอายุ35ปีเราเรียนจบป.ตรีสาขาโยธา เราเคยผ่านงานก่อสร้าง โยธา ตำแหน่งหัวหน้าคนงาน โฟร์แมน จนถึงหัวหน้าแผนก..เราทำงานเกี่ยวกับสายงานที่เรียนมาประมาณ 7-8 ปี จนบริษัทสุดท้าย ทำให้เราตัดสินใจออกจากวงจรและสายงาน..
ทุกคนเคยได้ยินคำนี้ไหมคะ..
บริษัทดี แต่คนไม่ดี..
หัวหน้าดี แต่เพื่อนร่วมงานไม่ดี..
มีทุกๆที ทุกๆบทบาท อยู่ที่ว่าใครจะทนได้แค่ไหน สุดท้ายทำให้เรามาเลือกสายงาน...ที่คิดว่าทำแล้วสบายใจ ไม่ต้องแบกภาระหน้าทีความรับผิดชอบเยอะแยะมากมาย... ใช่คะ เราตัดสินใจมาสมัครง่นเป็นครขับรถให้นายหญิง รายได้ดีคะ 30000 ไม่ขาด มีโอที เจ้านายดี ทุกอย่างดี...แต่...สายตา คำพูด ที่เราต้องเจอทุกวัน ก็แค่คนขับรถ เธอมันแค่นขับรถ ใช่คะ แค่คนขับรถ.. เก็บทุกอย่าง ทั้งความลับ ความรู้สึก สิ่งที่เห็น ต้องทำเหมือนไม่เห็น พอคนที่บ้านนายถาม ต้องตอบว่าไม่รู้ มาถึงออฟฟิศ ต้องคอยวิ่งซื้อของกินของใช้ทุกอย่าง นั่งเฝ้ากินเหล้าจนถึง 6 โมงเช้า ตื่นตี 4 เข้างาน ตี5 หรือ 6โมงโมงเช้า วนอยู่อย่างนี้เป็นเวลา เกือบปี บางวันดีหน่อย นายหยุดไปต่างจังหวัดต่างประเทศ  แทบไม่มีเวลาเป็นของตัวเอง ต้องคอย สแตนบาย ตลอด นอนหลับไม่เต็มตื่น นอนตื่นไม่เต็มที ไม่มีเวลาให้แฟน ทั้งหมดก็สมเหตุสมผลกับค่าจ้างที่ได้มา...
ทำไม..อาชีพขับคนให้นาย มันดูแย่ในสายตาคนอื่นมากขนาดนั่นหรอ????