คือเราอยากปรึกษาเรื่องครอบครัวมากๆเลยค่ะ  เรารู้สึกว่าความทรงจำตอนเด็กที่เกี่ยวกับพ่อแม่เท่าไหร่เพราะเราไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ตั้งแต่เกิดค่ะจนตอนนี้เราเราโตขึ้นก็ได้ใกล้ชิดกับพวกท่านมากขึ้นแต่เราไม่

ตามหัวข้อกระทู้เลยครับรู้สึกได้ว่าตัวเองเป็นหนักมากจนบางครั้งสับสนครับว่าที่ทำอยู่นี้เลียนแบบตัวละครอะไรอยู่รึจริงๆรู้สึกอย่างงี้จริงๆ ย้อนกลับไปเมื่อ ประมาณผมอยู่ม.1 ครับช่วงนั้นจำไม่ค่อยได้เท่าไหร่

คือ...เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่.....แอบชอบคนๆหนึ่ง ซึ่งก่อนจะมาเจอเค้าคนเนี้ย เอาเป็นว่า เราเป็นเด็กที่มาสมัครเรียนที่รร.แห่งนึง แล้วก็เป็นช่วงภาคเรียนที่1ของเทอม2 เขาจะให้เลือกกิจกรรมที่นักเรียนสนใจใหม่

เรารู้สึกดีกับเพื่อนคนๆนึงมานานมาก มากจริงๆ ช่วงแรกๆพยายามหาทางเข้าใกล้ตลอดทุกวิถีทาง ทั้งๆที่ตัวเองไม่เข้าหาใครก่อนด้วยซ้ำ ด้วยความที่เปิดใจกันหลายๆอย่าง ทำให้เราค่อนข้างเข้ากันได้ดี จึงสนิทกันมากๆ ไ

คือเราเป็นคนที่เดินทางกับวินมอไซค์ก็บ่อยประมาณนึงค่ะ แต่ทุกครั้งที่นั่งวิน เราจะกลัวมากๆ เพราะคนที่เราขึ้นด้วยก็มีแต่คนแก่ค่ะ ก็พวกลุงๆนี่แหละ แล้วเขาขับเหมือนคนจะล้มตลอดเวลา ฝ่าไฟแดง ขาเขาไม่แข็ง แบบ

สวัสดีค่ะหนูขอเกริ่นก่อนนะคะ หนูเป็นเด็ก Gen alpha ปล.หนูอายุ 13 ซึ่งหนูกำลังเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น หนูจึงมีอารมณ์ร้อนขึ้นๆ ลงๆกับคุณแม บางทีหนูก็โมโหใส่คุณแม่บ้าง เถียงบ้างบางครั้งค่อนข้างแรงกับคุณแม่มาก

หลายเรื่องคะวันนี้ที่จะมาระบายเริ่มเลยนะคะ เวลาพักของเค้าเราก็อยากให้เค้าได้พักและก็ไม่อยากเข้าไปกวนแต่พอเราจะคุยกับเค้าเค้าก็เริ่มทำงานแล้วอย่างวันนี้ยอมรับคะว่าไม่ได้คุยด้วยเลยเกืิอบทั้งวันเพราะเรา

คือบอกก่อนว่าเราไม่ได้สมองช้านะคะ เรียนได้ที่1ของห้องตลอด แต่ว่าเรื่องบุคลิกเราอ่ะค่ะ เพื่อนจะชอบหาว่าเราเอ๋อ แล้วก็ตอนเด็กๆ เราชอบดัดนิ้วจะได้รำสวยๆ พอชี้นิ้วมันงอสวยมาก แต่เพื่อนด่าเราว่าง่อยค่ะ -*-