เรารู้สึกดีกับเพื่อนคนๆนึงมานานมาก มากจริงๆ ช่วงแรกๆพยายามหาทางเข้าใกล้ตลอดทุกวิถีทาง ทั้งๆที่ตัวเองไม่เข้าหาใครก่อนด้วยซ้ำ ด้วยความที่เปิดใจกันหลายๆอย่าง ทำให้เราค่อนข้างเข้ากันได้ดี จึงสนิทกันมากๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เขาปฎิบัติกับเราไม่เหมือนคนอื่นๆ สนิทจนถึงขั้นที่ว่าไว้ใจและสบายใจมากกว่าเพื่อนที่รู้จักกันมาตั้งนาน ทุกครั้งที่เราฟังเพลงที่เกี่ยวกับทุกอารมณ์ก็จะมีเขาตลอด เพื่อนแซวบ่อยมาก คงจะดูออกอยู่นิดนึง เราคุยกันทุกเรื่องยกเว้นเรื่องความรู้สึกของเรา เพราะเราไม่รู้เลยว่าเขารู้สึกยังไงกันแน่ บางทีก็เหมือนจะมีความรู้สึกเดียวกัน แต่บางทีก็คือสิ่งที่เพื่อนทำให้กัน มันสับสบ อีกอย่างเวลามีคนอื่นหรือเพื่อนมาใกล้เขาเรารู้สึกแย่มาก แย่ที่ทำอะไรไม่ได้เพราะเป็นแค่เพื่อนกัน ถ้าเราบอกไปแล้วเขาเปลี่ยนไปเราคงจะอยู่ไม่สุขแน่ๆ จนวันนึงเราพยายามหลอกตัวเองว่าชอบรุ่นพี่คนนั้นปลื้มรุ่นน้องคนนี้ แต่ตอนนั้นไม่ได้ผลเลยสักนิด เราอยู่แบบนั้นมาเรื่อยๆ จนถึงตอนนี้ ปัจจุบัน เราไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไงกันแน่ ไม่รู้เพราะมันนานเกินจนถึงจุดอิ่มตัวหรือยังไง บางทีมองตาเขาเหมือนจะรู้สึกแต่ก็ไม่สุด หรือเหมือนจะไม่รุ้สึกแต่ในใจก็คิดว่าคือเขาเลยนะ คนที่เรารู้สึกมาตลอด ปวดหัวมาก ลังเล สับสน กังวล เป็นทุกอย่างแล้วตอนนี้ อยากจะขอคำแนะนำที่จะพาออกไปจากคำว่าfriendzoneให้ได้สักทีค่ะ