สวัสดี​เรามีรักแรกตั้งแต่อายุ9ปีจนตอนนี้15ปีก็ยังลืมรักแรกไม่ลงมันจะมีช่วงเวลาที่เรานั่งดูอะไรไปเล่นๆแต่อยู่ดีๆก็นึกถึงรักแรกและเรายังเก็บไปฝันถึงรักแรกด้วยตอนเรา9ขวบนั้นเราได้ไปเรียนอยู่โรงเรียนหนึ่งด้วยเหตุที่เราเป็นเด็กใหม่เราก็ไม่ค่อยรู้อะไรดีที่มีญาติ​เรามาเรียนด้วยก็เลยสบายหน่อยแต่มีวันหนึ่งเราได้เห็นรักแรกเราเดีนมาโรงเรียนและตอนนั้นเรานั่งเล่นกับญาติ​ในสนามเด็กเล่นอยู่เราเห็นเค้าเดีนมาเข้าประตู​โรงเรียนมาแล้วเราก็ตกหลุ่มรักเข้าตั้งแต่แรกพบเลยแต่ดีที่ญาติ​เราสนิท​กับคนที่เราชอบญาติ​เราเลยแนะนำเรากับแก็งของญาติ​เราพอผ่านไปนานๆเราก็เข้ามาอยู่ในแก็งญาติ​เราเราพยายามตีสนิท​กับคนที่เราชอบเราเก็บความรู้สึกไว้ไม่ให้เข้ารู้มีวันหนึ่งที่แก็งเราเล่นซ่อนแอบกันแล้วเรากับเข้าซ่อนที่แคบๆที่เดียวกันตอนนั้นหัวใจเราเต้นแรงมากจนกลัวว่าเข้าจะได้ยินแต่ยังดีที่อาจาร​ย์มาเจอก่อนเลยโล่งใจ​ช่วงเวลาแห่งความสุข​นั้นสั้นมากจนเราจบม.1เราต้องย้ายโรงเรียนด้วยเหตุผลของครอบครัวญาติ​เราก็ย้ายด้วยถึงเราจะไปเรียนโรงเรียนอื่นที่ห่างจากโรงเรียนนั้นมากไแต่เราก็ยังคิดถึงเค้าตลอด​จนเราเป็นพี่.ปลายก็ยังไม่ลืมรักแรกนี้เลยเราเสียดายมากๆที่ไม่ได้บอกเค้าทั้งที่ชอบมากแท้ๆถึงตอนนี้เราสืบจนเจอเฟสใหม่เค้าก็ไม่กล้าขอเป็นเพื่อนเฟสก็เถอะแต่เราก็ส่องเค้าบ่อยๆเค้าเป็นคนที่ไม่สนใจผู้หญิงแต่ด้านนั้นและที่ทำให้เรารักเค้ามากๆเราพยายามตัดใจจากเค้าหลายครั้งเพื่อนไปเจอรักใหม่แต่จะตัดยังไงก็ตัดไม่ได้เราเลยรักใครคนอื่นนอกจากเค้าไม่ได้สักที่แต่ถึอย่างนั้นเราก็จะพยายามตัดใจจากรักแรกให้ได้ถึงจะลำบากก็เถอะ