สวัสดีผมก็ไม่อยากพิมพ์ชื่อตัวเอง และไม่อยากสร้างความหิวแสงในสิ่งที่ผมพิมพ์ ผมก็มีอายุ21ปีแล้ว ผมก็มีความเป็นพิการออทิสติก
วันนี้ที่ผมผ่านประสบการณ์ผ่านร้อนผ่านหนาวไปหลายสิ่งหลายอย่าง ขึ้นกับสิ่งนี้ โพสต์นี้ผมขอไม่เอ่ยถึงชื่อ (เพราะว่า ถ้าผมพูดถึงเขา เขาอาจจะไม่พอใจกับผมแน่ๆ) ดังนั้นคนที่อ่านก็จะต้องเข้าใจ กับสิ่งที่ผมโพสต์ที่ผมได้พิมพ์ไว้
ตอนที่ผมขึ้นปวส.1 ใหม่ๆ ผมก็รู้ดีว่ามีเพื่อนใหม่เข้ามาเรียน วันหนึ่งผมเห็นเพื่อนทำพฤติกรรมที่ไม่พึ่งประสงค์ มีทั้งมีคู่รักทั้งที่ผมไม่มีคู่เลยด้วยซ้ำ ผมรู้สึกว่าเหงา(และจิตใจอ่อนแอลง)ที่ไม่มีแฟน เหมือนกับคนอื่น ผมได้ไปถามชมพู่ แล้วชมพู่ตอบกับผมว่า "คำแนะนำ : เอาตัวเองให้รอดเหอะ" ผมรู้สึกหดหู่ใจว่า ผมไม่มีแฟนเหมือนคนอื่น และผมจำเหตุการณ์ที่เลวร้ายสำหรับผมคือ ตอนที่ผมเรียนมัธยมต้น ผมหาแฟน แล้วกลับโดน ด่าว่ากับผม "ถ้าจะมีแฟนชาติหน้าเถอะ" บางคนก็บอกกับผมว่า "ไม่มีสิทธิ์จะมีแฟนหรอก"
อีกบางคนด่าว่า "เด็กพิเศษ คือ เด็กปัญญาอ่อน" และอีกคนล้อผมว่าเป็นกระเทย,เกย์ บ้าง(ในสมัยนั้น LGBTQ ไม่ค่อยเปิดกว้างในปีประมาณ2017) ผมรู้สึกว่ามันแย่ที่สุดที่คนอื่นพูดจาทุเรดเสียๆแบบนี้ ผมคิดแล้วรู้สึกเครียด เหมือนจะเป็นบ้า ผมอัดอั้นไม่ไหวจนผมสติแตก จนเพื่อนแฝดผมห้ามไว้ แล้วพาไปพบครูที่ปรึกษา ผมได้อธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดว่า "ผมอิจฉาเพื่อนคนอื่นที่มีแฟน ผมรู้สึกไม่ทน"ผมพูดไปร้องไห้ไป เพราะมันความเครียดมันสะสมในจิตใจ ครูก็ทราบแล้ว เพื่อนก็เข้าใจด้วย
วันที่โครงการหนึ่ง ครูให้คำถามข้อหนึ่งที่ผมเจอ แล้วผมสเทือนใจกับคำถามว่า "คุณจะจีบสาวยังไงบ้าง" ผมไม่กล้าตอบ ไม่ใช่ว่าผมเขินอายขนาดนั้น ผมรู้สึกหดหู่แล้วไม่กล้าตอบคำถามนี้ ผมเขียนสิ่งที่อันเลวร้ายกับคำพูดอย่างที่ผมได้พิมพ์ไว้ขั้นต้น แล้วครูอยู่ในข่ายโครงการหนึ่งก็ทราบกับเหตุการณ์ที่เลวร้ายสำหรับผม ชั่งมันเถอะ หวังว่าแฟนก็มาหาผมแน่ๆหละมังน่ะ
เทอม2 คุณครูจัดเสนอโครงการ แล้วให้ผมเป็นคนวาด (story board) ผมกำลังทำงานที่ครูมอบหมาย แล้วมีใครคนหนึ่งตัดหน้าส่งให้ครูเสียแบบนี้ ผมคิดแบบอารมณ์ว่า "มีใครไปแทนที่ผม" ผมรู้สึกไม่พอใจที่แย่งทำหรือไม่ปรึกษาผม หรือไม่ให้ผมช่วย เขาเป็นคนที่กึ่งทอม แล้วมีวันหนึ่ง แฝดที่เคยปลอบใจผม กับมีแฟนเสียแบบนี้ ผมจำได้ว่า เขาเคยแย่งแฟนที่ผมชอบไป จนผมสติแตก ผมรู้สึกอย่างจะเป็นบ้า ผมได้ทำลายข้าวของ ที่คนอื่นทำตัวไม่ต้องการผมช่วย ผมจะทำลายเพื่อการประชด จนคุณครูเห็นเข้าให้ ครูได้ห้ามและให้ผมเล่าเหตุการณ์ที่ผมไม่พอใจกับสิ่งที่เขาทำกับผม ครูให้ผมพักสงบสติอารมณ์ที่บ้าน แล้วพ่อแม่ผมก็ทราบว่า ผมทำพฤติกรรมก้าวร้าวกับวิทยาลัย ผมเล่าเหตุการณ์ให้พ่อแม่ฟัง พ่อแม่ก็เข้าใจ พ่อบอกกับผมว่า "พ่อรู้ดีว่าผมอารมณ์เปลี่ยนไปตั้งแต่ขึ้นปวสใหม่ๆ พ่อก็รู้ แต่ไม่พูดเฉยๆ ลองปรับทัศนคติใหม่ดูเผื่อคนอื่นจะสนใจ และแฟนจะเข้าหาน๊อต" ผมทำตามที่พ่อได้บอกไว้
ผมก็ยังจำเหตุการณ์ที่เป็นแผลในใจของผมกับเพื่อนที่การbullyผมและรังเกียจผมและยิ่งสำคัญคือ ผมอิจฉาเพื่อนที่มีแฟน วันนี้ผมรู้สึกไม่ดีกับเรื่องหนึ่ง มันเป็นเรื่องที่ผมเจ็บใจที่สุดในชีวิต นั่นก็คือการคบหาแฟนและเหตุการณ์ในสมัยมัธยมต้น
คิดแล้วคิดอีกผมก็อยากจะโวยวายใส่เพื่อนหรืออยากจะด่าเพื่อนว่า "I Jun Rai" หรือพูดประชดว่า"ผมอยาก Suicide action ให้ดู" แต่ผมไม่อยากทำหรอกครับ 😢😢
แต่ผมรู้สึกอบอุ่นที่ อยู่กับพ่อแม่ พี่น้องผม และ ตา ยายผม ผมก็รู้สึกว่า ผมก็อบอุ่นใจ
ก่อนจะฝึกงาน ผมได้ยินเพื่อนได้ไปฝึกงานที่ต่างจังหวัด และผมได้ยินเพื่อนคุยกันว่า เพื่อนจะซื้อipad ใหม่หลังจากฝึกงาน ผมก็รู้สึกอิจฉามาก เพราะผมฝึกงานที่วิทยาลัยแล้วไม่ได้เงิน แต่คนอื่นที่ฝึกได้เงิน ผมไม่ทนแล้ว ผมบ่นว่า "ทำไมได้ฝึกงานไม่เหมือนเพื่อนหรอว่ะ ก็ได้ต่างคนคนหนึ่งไปแทนที่ผมแบบด้านๆเสียแบบนี้" แล้วคนที่คนที่แทนที่ผมกับทำพฤติกรรมไม่พอใจ แล้วพูดกับผมว่า "ทำไม มีปัญหาอะไรกับกู ห่ะ!!!" ผมไม่ตอบโต้อะไร ผมเก็บกดไว้
ผมรู้สึกอึดอัดใจมาก ที่คนอื่นทำพฤติกรรมที่รังเกียจผมเสียแบบนี้ ผมเคยเผลอไปดูสื่อเกี่ยวกับการsuicideหรือสื่อที่สะเทือนใจ โดยเฉพาะYouTube ส่วนใหญ่จะเป็นเกม (ก็ จะมี FnF Wednesday Infidelity,FnF Doki Doki literature club bad ending,FnF soft)มันปรากฏทุกที่ มันวนในมันสมองของผมแล้ว ผมกวาดกลัวเพื่อนพวกนั้น มันวนกับคำว่า "ถ้าฉันตายไป ก็ดีน่ะสิ" แล้วผมจะทำการ โดดตึกจากที่สูง
แล้ว....ฆ่าตัวตาย
เพื่อนได้หยุดผมไว้ แล้วผมหมดสติไป คนที่หยุดผม เป็นรุ่นพี่ที่เป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียน แล้วเขาได้ถามผมว่า "เป็นอะไรไปไหม?" ผมเล่าเหตุการณ์ต่างๆนาๆ ที่ผมเจอเหตุการณ์สิ่งที่โหดร้ายไปหมด
ผมเขาใจว่าผม เป็นคนที่เข้าสังคมยาก ไม่ว่าเป็นกรณีอะไรก็ตาม หวังว่าจะเข้าใจ และจำไว้ว่า อย่าว่าผมหรือว่าผมไม่ดีตอนลับหลังก็ตาม บางครั้งต้องผ่านสถานการณ์ที่เลวร้ายได้
ปีนี้เป็นปี2024 ผมเขามหาวิทยาลัย ชื่อดัง(ของภาคเหนือ/อุตรดิตถ์) ผมก็ต้องทำยังไงกับเพื่อนๆที่มีแนวคิดบิดเบี้ยว(แม้บางคนก็ไม่อย่างนั้น) เข้าใจตรงกันน่ะ
ปัญหาชีวิตของผม กับ เพื่อนที่ไม่รู้จัก
วันนี้ที่ผมผ่านประสบการณ์ผ่านร้อนผ่านหนาวไปหลายสิ่งหลายอย่าง ขึ้นกับสิ่งนี้ โพสต์นี้ผมขอไม่เอ่ยถึงชื่อ (เพราะว่า ถ้าผมพูดถึงเขา เขาอาจจะไม่พอใจกับผมแน่ๆ) ดังนั้นคนที่อ่านก็จะต้องเข้าใจ กับสิ่งที่ผมโพสต์ที่ผมได้พิมพ์ไว้
ตอนที่ผมขึ้นปวส.1 ใหม่ๆ ผมก็รู้ดีว่ามีเพื่อนใหม่เข้ามาเรียน วันหนึ่งผมเห็นเพื่อนทำพฤติกรรมที่ไม่พึ่งประสงค์ มีทั้งมีคู่รักทั้งที่ผมไม่มีคู่เลยด้วยซ้ำ ผมรู้สึกว่าเหงา(และจิตใจอ่อนแอลง)ที่ไม่มีแฟน เหมือนกับคนอื่น ผมได้ไปถามชมพู่ แล้วชมพู่ตอบกับผมว่า "คำแนะนำ : เอาตัวเองให้รอดเหอะ" ผมรู้สึกหดหู่ใจว่า ผมไม่มีแฟนเหมือนคนอื่น และผมจำเหตุการณ์ที่เลวร้ายสำหรับผมคือ ตอนที่ผมเรียนมัธยมต้น ผมหาแฟน แล้วกลับโดน ด่าว่ากับผม "ถ้าจะมีแฟนชาติหน้าเถอะ" บางคนก็บอกกับผมว่า "ไม่มีสิทธิ์จะมีแฟนหรอก"
อีกบางคนด่าว่า "เด็กพิเศษ คือ เด็กปัญญาอ่อน" และอีกคนล้อผมว่าเป็นกระเทย,เกย์ บ้าง(ในสมัยนั้น LGBTQ ไม่ค่อยเปิดกว้างในปีประมาณ2017) ผมรู้สึกว่ามันแย่ที่สุดที่คนอื่นพูดจาทุเรดเสียๆแบบนี้ ผมคิดแล้วรู้สึกเครียด เหมือนจะเป็นบ้า ผมอัดอั้นไม่ไหวจนผมสติแตก จนเพื่อนแฝดผมห้ามไว้ แล้วพาไปพบครูที่ปรึกษา ผมได้อธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดว่า "ผมอิจฉาเพื่อนคนอื่นที่มีแฟน ผมรู้สึกไม่ทน"ผมพูดไปร้องไห้ไป เพราะมันความเครียดมันสะสมในจิตใจ ครูก็ทราบแล้ว เพื่อนก็เข้าใจด้วย
วันที่โครงการหนึ่ง ครูให้คำถามข้อหนึ่งที่ผมเจอ แล้วผมสเทือนใจกับคำถามว่า "คุณจะจีบสาวยังไงบ้าง" ผมไม่กล้าตอบ ไม่ใช่ว่าผมเขินอายขนาดนั้น ผมรู้สึกหดหู่แล้วไม่กล้าตอบคำถามนี้ ผมเขียนสิ่งที่อันเลวร้ายกับคำพูดอย่างที่ผมได้พิมพ์ไว้ขั้นต้น แล้วครูอยู่ในข่ายโครงการหนึ่งก็ทราบกับเหตุการณ์ที่เลวร้ายสำหรับผม ชั่งมันเถอะ หวังว่าแฟนก็มาหาผมแน่ๆหละมังน่ะ
เทอม2 คุณครูจัดเสนอโครงการ แล้วให้ผมเป็นคนวาด (story board) ผมกำลังทำงานที่ครูมอบหมาย แล้วมีใครคนหนึ่งตัดหน้าส่งให้ครูเสียแบบนี้ ผมคิดแบบอารมณ์ว่า "มีใครไปแทนที่ผม" ผมรู้สึกไม่พอใจที่แย่งทำหรือไม่ปรึกษาผม หรือไม่ให้ผมช่วย เขาเป็นคนที่กึ่งทอม แล้วมีวันหนึ่ง แฝดที่เคยปลอบใจผม กับมีแฟนเสียแบบนี้ ผมจำได้ว่า เขาเคยแย่งแฟนที่ผมชอบไป จนผมสติแตก ผมรู้สึกอย่างจะเป็นบ้า ผมได้ทำลายข้าวของ ที่คนอื่นทำตัวไม่ต้องการผมช่วย ผมจะทำลายเพื่อการประชด จนคุณครูเห็นเข้าให้ ครูได้ห้ามและให้ผมเล่าเหตุการณ์ที่ผมไม่พอใจกับสิ่งที่เขาทำกับผม ครูให้ผมพักสงบสติอารมณ์ที่บ้าน แล้วพ่อแม่ผมก็ทราบว่า ผมทำพฤติกรรมก้าวร้าวกับวิทยาลัย ผมเล่าเหตุการณ์ให้พ่อแม่ฟัง พ่อแม่ก็เข้าใจ พ่อบอกกับผมว่า "พ่อรู้ดีว่าผมอารมณ์เปลี่ยนไปตั้งแต่ขึ้นปวสใหม่ๆ พ่อก็รู้ แต่ไม่พูดเฉยๆ ลองปรับทัศนคติใหม่ดูเผื่อคนอื่นจะสนใจ และแฟนจะเข้าหาน๊อต" ผมทำตามที่พ่อได้บอกไว้
ผมก็ยังจำเหตุการณ์ที่เป็นแผลในใจของผมกับเพื่อนที่การbullyผมและรังเกียจผมและยิ่งสำคัญคือ ผมอิจฉาเพื่อนที่มีแฟน วันนี้ผมรู้สึกไม่ดีกับเรื่องหนึ่ง มันเป็นเรื่องที่ผมเจ็บใจที่สุดในชีวิต นั่นก็คือการคบหาแฟนและเหตุการณ์ในสมัยมัธยมต้น
คิดแล้วคิดอีกผมก็อยากจะโวยวายใส่เพื่อนหรืออยากจะด่าเพื่อนว่า "I Jun Rai" หรือพูดประชดว่า"ผมอยาก Suicide action ให้ดู" แต่ผมไม่อยากทำหรอกครับ 😢😢
แต่ผมรู้สึกอบอุ่นที่ อยู่กับพ่อแม่ พี่น้องผม และ ตา ยายผม ผมก็รู้สึกว่า ผมก็อบอุ่นใจ
ก่อนจะฝึกงาน ผมได้ยินเพื่อนได้ไปฝึกงานที่ต่างจังหวัด และผมได้ยินเพื่อนคุยกันว่า เพื่อนจะซื้อipad ใหม่หลังจากฝึกงาน ผมก็รู้สึกอิจฉามาก เพราะผมฝึกงานที่วิทยาลัยแล้วไม่ได้เงิน แต่คนอื่นที่ฝึกได้เงิน ผมไม่ทนแล้ว ผมบ่นว่า "ทำไมได้ฝึกงานไม่เหมือนเพื่อนหรอว่ะ ก็ได้ต่างคนคนหนึ่งไปแทนที่ผมแบบด้านๆเสียแบบนี้" แล้วคนที่คนที่แทนที่ผมกับทำพฤติกรรมไม่พอใจ แล้วพูดกับผมว่า "ทำไม มีปัญหาอะไรกับกู ห่ะ!!!" ผมไม่ตอบโต้อะไร ผมเก็บกดไว้
ผมรู้สึกอึดอัดใจมาก ที่คนอื่นทำพฤติกรรมที่รังเกียจผมเสียแบบนี้ ผมเคยเผลอไปดูสื่อเกี่ยวกับการsuicideหรือสื่อที่สะเทือนใจ โดยเฉพาะYouTube ส่วนใหญ่จะเป็นเกม (ก็ จะมี FnF Wednesday Infidelity,FnF Doki Doki literature club bad ending,FnF soft)มันปรากฏทุกที่ มันวนในมันสมองของผมแล้ว ผมกวาดกลัวเพื่อนพวกนั้น มันวนกับคำว่า "ถ้าฉันตายไป ก็ดีน่ะสิ" แล้วผมจะทำการ โดดตึกจากที่สูง
แล้ว....ฆ่าตัวตาย
เพื่อนได้หยุดผมไว้ แล้วผมหมดสติไป คนที่หยุดผม เป็นรุ่นพี่ที่เป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียน แล้วเขาได้ถามผมว่า "เป็นอะไรไปไหม?" ผมเล่าเหตุการณ์ต่างๆนาๆ ที่ผมเจอเหตุการณ์สิ่งที่โหดร้ายไปหมด
ผมเขาใจว่าผม เป็นคนที่เข้าสังคมยาก ไม่ว่าเป็นกรณีอะไรก็ตาม หวังว่าจะเข้าใจ และจำไว้ว่า อย่าว่าผมหรือว่าผมไม่ดีตอนลับหลังก็ตาม บางครั้งต้องผ่านสถานการณ์ที่เลวร้ายได้
ปีนี้เป็นปี2024 ผมเขามหาวิทยาลัย ชื่อดัง(ของภาคเหนือ/อุตรดิตถ์) ผมก็ต้องทำยังไงกับเพื่อนๆที่มีแนวคิดบิดเบี้ยว(แม้บางคนก็ไม่อย่างนั้น) เข้าใจตรงกันน่ะ