เมื่อไหร่จะหลุดพ้นจากความรู้สึกที่ทรมารแบบนี้สักที อยากอยู่แบบไม่ต้องคิดอะไร อยากมีคนที่ทำให้สบายใจ ไม่ใช่อยู่ด้วยกันก็ดีไปซะหมด แต่พอห่างกันก็เป็นอีกคน เหนื่อย พยายามทำทุกอย่างให้สุดๆแล้วหวังว่าจะผลักตัวเองออกมาจากจุดตรงนั้นเอง แต่ก็ยิ่งนิ่งยิ่งทำให้ข้างในร้อนละอุ แบบไม่อยากเจอหน้าใคร ไม่อยากทำอะไรเลย