เรารู้สึกว่าเวลาตัวเราจะทำอะไรที่มีความสุข เช่นได้ไปเที่ยว หรือได้กินอะไรอร่อยๆ  มักจะมีความคิดนึง แว็บมาในหัวว่า "สงสารคนอื่นที่เขาไม่มีโอกาสได้ทำหรือได้กินเหมือนเรา คนอื่นๆที่เขาดิ้นรนเพื่อให้มีกินในแต่ละวัน หมาแมวต่างๆที่อดยากไม่มีแม้แต่ที่จะหลบแดดหลบฝน แต่เราดันมากินมาเที่ยวแบบนี้ เหมือนคนเห็นแก่ตัว " สุดท้ายก็รู้สึกนอยด์ จุก แน่นที่อก  และกลัวการที่จะต้องทำอะไรเพื่อให้ตัวเองมีความสุข ควรจัดการความคิดแบบนี้อย่างไรดีคะ