ส่วนตัวเราเป็นผู้หญิงนะคะ เราอยู่กับแฟนมาได้ 10 ปีแล้วค่ะ เรามีลูกด้วยกัน 3 คน ครอบครัวเราไม่เคยมีปัญหาเรื่องมือที่ 3 หรือเรื่องอื่นเลยค่ะ
ตั้งแต่คบกันมา เราเป็นคนขอที่จะมาอยู่บ้านของเราเอง เพราะ ทางบ้านเรามีธุรกิจของตัวเอง เราทำงานหาเงิน รับผิดชอบรายได้ รายจ่าย บัญชีเองทุกอย่าง ทางแฟนก็ยินดีที่จะมาอยู่ในบ้านเราค่ะ มาช่วยในงานของเรา ส่วนตัวเค้าไม่ได้มีงานประจำ มีแค่รับจ๊อบเล็กๆน้อยๆ เน้นช่วยงานทางบ้านเราเป็นหลัก   ทุกกอย่างก็ดูปกติหมดนะคะ แต่นิสัยแฟนเราเค้าจะเป็นคนค่อนข้างติดเพื่อน แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะ เราเองก็อยากมีเวลาส่วนตัวในแต่ละวัน  แต่ตลอดมาเราบอกเค้าเสมอว่า ขอแค่ทำหน้าที่ความเป็นพ่อกับแม่ให้ดีที่สุด เรื่องอื่นเราไม่ว่า เพราะ มันคือสิทธิของใครของมัน แค่อย่าทำในเรื่องที่ไม่ดีและไม่เหมาะสมก็พอ . ในแต่ละวัน เค้าจะคอยเป็นคนช่วยเหลือเราเสมอ ทุกๆเรื่อง พาขับรถไปธุระนู่นนี่ คอยช่วยทำอะไรให้ในสิ่งที่ผู้หญิงอย่างเราทำไม่ได้ เค้าทำให้หมด ไม่ว่าเราจะเอ่ยปากอะะไร  แต่สุดท้ายตอนนี้ ปัญหาก็ได้เริ่มขึ้น  ไม่รู้เป็นเพราะตัวเราเองรึป่าว ที่เพิ่งจะมารู้สึกตัว ว่าตลอดเวลาที่เราไม่พูด ไม่บ่นเค้า ทำให้เราดูเป็นคนตามใจ จนเค้าเคยตัว จนเริ่มเสียนิสัยรึป่าว เค้าเริ่มไม่กระตือรือร้นต่อหน้าที่ ความรับผิดชอบ จะต้องให้เราคอยพูดหรือบอกเสมอ  ถ้าไม่บอก ก็จะไม่ทำประมาณนี้ค่ะ  อันที่จริงเราควรจะคิดได้ด้วยตัวเองรึป่าวคะว่า ควรจะต้องทำอะไร และรีบทำต่อหน้าที่นั้นๆแค่ไหน ไม่ใช่เฉย ชา รอให้บอก ถึงจะทำ . เราเริ่มเหนื่อยที่ต้องคอยพูดทั้งลูก3คนและแฟนอีก1คน เหมือนตอนนี้เรามีลูก4คนเลยค่ะ 

เราอยากรักษาครอบครัวไว้นะคะ เพราะ เค้าเองก็ไม่ได้มีพิษมีภัยอะไร 
แค่เหนื่อยที่ต้องคอยพูด แต่ตอนนี้พอเราคิดทบทวน กลับกลายเป็นว่า  เราเริ่มอยากอยู่แค่กับลูกๆแล้วค่ะ อยากเหนื่อยแค่กับลูกพอ เราอายุใกล้จะ 30 แล้วค่ะอยากมีชีวิตที่สบายใจแค่นั้นเอง เราแค่ไม่รู้จะต้องเริ่มยังไง เราเคยเอ่ยปากบอกขอแยกกันอยู่ไปแล้วรอบนึงนะคะ แต่เค้ากลับทำเฉย เหมือนทุกอย่างปกติ เราไม่อยากมาเหนื่อย หรือทนกับอะไรเดิมๆแล้วค่ะ รบกวนพี่ๆทุกคนช่วยลงความเห็นให้หน่อยนะคะ