เราก้อคงต้องเท้าความถึงกระทู้ก่อนๆนะว่า แฟนเราเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด เหมือนเค้ากำลังหมดรักเรา เราเองก้อเริ่มที่รู้สึกทีละนิด จนเราตั้งใจว่าวันหยุดสุปดาห์นี้ที่เราจะได้เจอกับเค้าเราจะลองคุยหรืออาจจะได้ปรับความเข้าใจกันเรื่องนี้ แต่พอถึงเวลาที่เค้าต้องมารับเราเค้าถามเราว่า
เค้า : มีอะไรจะคุยกับเค้าไหม
เรา : มี
เค้า : มีอะไรก้อคุยมาเคย
เรา : ไม่อ่ะเด๋วยังไงก้อต้องเจอกันรอคุยทีเดียวไม่อยากคุยทางโทรศัพท์ด้วย
เค้า : ถ้าไม่เริ่มก่อน เด๋วเค้าเริ่มเอง เค้าเป็นคนมีภาระ คงดูแลตัวเองไม่ได้หรอก
เรา : เราเป็นภาระให้หรอ
แล้วเราก้อกดโทรศัพท์หาเค้าเพื่อคุย เค้าบอกว่า เค้าหมดใจกับเรามาสักพักนึงแล้ว 1.เพราะเรื่องที่เราชอบพูดถึงแฟนเก่า(เราเลยตอบเค้าไปว่าที่เราพูดถึงแฟนเก่าก้อเพราะว่าตอนเค้าเข้ามาเราเพิ่งเลิกแล้วเค้าก้อเป็นคนเข้ามาปลอบเรา เราคิดว่าเราจะสามารถพูดกับเค้าได้ทุกเรื่อง)เค้าบอกเราว่านิสัยเรายังเด็กอยู่มากแค่นี้คิดไม่ได้หรอว่าเรื่องไหนควรพูดเรื่องไหนไม่ควรพูด เราเลยขอโทษกับความคิดน้อยของเรา 2.เค้าบอกว่าเค้ารู้สึกแย่ที่ไม่สามารถหยุดพาเราไปเที่ยวทุกวันอาทิตย์อย่างที่เราขอได้(เราเลยบอกว่าเรื่องนี้เราเคยคุยกันแล้วนิว่าไม่ต้องหยุดพาเราไปไหนก้อได้ เพียงแค่ขอให้เราได้อยู่ด้วยกันตอนเวลาเค้ากลับมาจากขับรถได้กินข้าว ได้นอนพร้อมกันในวันหยุดของเราก้อพอแล้ว)แต่เค้าก้อยังบอกว่าเค้ารู้สึกแย่ที่ทำตามที่เราขอไม่ได้อยู่ดี เค้าเลยบอกว่าแล้วยิ่งเมื่ออาทิตย์ก่อนเราตามเค้าไปที่ห้องโดยที่ยังไม่บอกเค้าก่อนเค้าคิดว่าเราทำเกินไป เค้าเลยตัดสินใจว่าเค้าจะทำให้เรารู้ว่าเค้าเปลี่ยนไป เราเลยขอโอกาสจากเค้าให้เราได้แก้ตัว แต่เค้าบอกว่าเค้าหมดใจแล้วจริงๆ เราก้อเลยบอกว่าคิดว่าการที่มาบอกเลิกแล้วเราจะทำความเข้าใจแล้วเลิกให้จริงๆหรอ เราไม่เลิก เค้าเลยบอกว่า ถ้างั้นก้ออยู่แบบนี้ไปก่อนสักระยะแล้วค่อยกลับมาคุยเรื่องนี้กันใหม่แต่เราจะรับได้หรอถ้าต่อไปเค้าจะเปลี่ยนไปเฉยชากับเราไม่เหมือนเดิมกับเรา เราก้อได้แต่เงียบไปแล้วบอกว่าไม่รู้แต่เราไม่เลิก เราก้อเลยมานั่งคิดหลังจากที่วางไปว่าเราจะยื้อเค้าไปทำไมในเมื่อเค้าหมดใจกับเราแล้ว 
ขออัพเดตหลังจากผ่านการถูกบอกเลิกมา 1 อาทิตย์ เรายอมทำใจเลิกกับเค้าแล้ว ต่อไปเราจะไม่ทัก ไม่ส่อง ไม่อะไรกับเค้าอีก ถ้าความรักที่ดีมันหายากก้ออย่าไปรักใครอีกเลย